A Very Interesting Conversation
บันทึกนี้ยาวหน่อย เป็นภาษาอังกฤษเกือบหมดและ text ล้วนๆ เป็นบทสนทนาที่น่าสนใจระหว่างอาจารย์กับลูกศิษย์ จึงนำมาบันทึกให้อ่านกัน : ) ใครขี้เกียจอ่านภาษาอังกฤษก็ขออภัยด้วยที่ไม่แปล มันยาวมากแต่อ่านไม่ยากเลยคิดว่าน่าจะไม่ลำบากเท่าไหร่นัก
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
An atheist professor of philosophy was speaking to his class on the problem science has with God.
He asked one of his new students to stand and...
Professor : You are a Christian, aren't you, son?
Student : Yes, sir.
Professor : So, you believe in God?
Student : Absolutely, sir.
Professor : Is God Good?
Student : Sure.
Professor : Is God all - powerful?
Student : Yes.
Professor : My brother died of cancer even though he prayed to God to heal him.
Most of us would attempt to help others who are ill. But God didn't.
How is this God good then? Hmm?
(Student was silent)
Professor : You can't answer, can you? Let's start again, Young Fella.. Is God good?
Student : Yes.
Professor : Is Satan good?
Student : No.
Professor : Where does Satan come from?
Student : From … God …
Professor : That's right. Tell me son, is there evil in this world?
Student : Yes.
Professor : Evil is everywhere, isn't it? And God did make everything. Correct?
Student : Yes.
Professor : So who created evil?
(Student did not answer)
Professor : Science says you have 5 Senses you use to Identify and observe the world around you.
Tell me, son . . . Have you ever seen God?
Student : No, sir.
Professor : Tell us if you have ever heard your God?
Student : No, sir.
Professor : Have you ever felt your God, tasted your God, smelt your God?
Have you ever had any sensory perception of God for that matter?
Student : No, sir. I'm afraid I haven't.
Professor : Yet you still believe in Him?
Student : Yes.
Professor : According to empirical, testable, demonstrable protocol, science says your God doesn't exist.
What do you say to that, son?
Student : Nothing. I only have my FAITH.
Professor : Yes, faith. And that is the problem science has.
Student : Professor, is there such a thing as heat?
Professor : Yes.
Student : And is there such a thing as cold?
Professor : Yes.
Student : No, sir. There isn't…
(The lecture theatre became very quiet with this turn of events)
Student : Sir, you can have lots of heat, even more heat, superheat, mega heat, white heat, a little heat
or no heat. But we don't have anything called cold. We can hit 458 degrees below zero
which is no heat, but we can't go any further after that. There is no such thing as cold.
Cold is only a word we use to describe the absence of heat. We cannot measure cold.
Heat is energy. Cold is not the opposite of heat, sir, just the absence of it.
(There was pin-drop silence in the lecture theatre)
Student : What about darkness, Professor? Is there such a thing as darkness?
Professor : Yes. What is night if there isn't darkness?
Student : You're wrong again, sir. Darkness is the absence of something.
You can have low light, normal light, bright light, flashing light . . .
But if you have no light constantly, you have nothing and its called darkness, isn't it?
In reality, darkness isn't.
If it is, you would be able to make darkness, darker, wouldn't you?
Professor : So what is the point you are making, Young Man?
Student : Sir, my point is your philosophical premise is flawed.
Professor : Flawed? Can you explain how?
Student : Sir, you are working on the premise of duality.
You argue there is life and then there is death, a good God and a bad God.
You are viewing the concept of God as something finite, something we can measure.
Sir, science can't even explain a thought. It uses electricity and magnetism,
but has never seen, much less fully understood either one.
To view death as the opposite of life is to be ignorant of the fact that death cannot exist as
a substantive thing. Death is not the opposite of life: just the absence of it.
Now tell me, Professor, do you teach your students that they evolved from a monkey?
Professor : If you are referring to the natural evolutionary process, yes, of course, I do.
Student : Have you ever observed evolution with your own eyes, sir?
(The professor shook his head with a smile, beginning to realize where the argument was going)
Student : Since no one has ever observed the process of evolution at work and cannot
even prove that this process is an on-going endeavor,
Are you not teaching your opinion, sir? Are you not a scientist but a preacher?
(The Class was in uproar)
Student : Is there anyone in the class who has ever seen the Professor's brain?
(The Class broke out into laughter)
Student : Is there anyone here who has ever heard the Professor's brain, felt it, touched or smelt it? . . .
No one appears to have done so.
So, according to the established rules of empirical, stable, demonstrable protocol,
science says that you have no brain, sir.
With all due respect, sir, how do we then trust your lectures, sir?
(The room was silent. The professor stared at the student, his face unfathomable)
Professor : I guess you'll have to take them on FAITH, son.
Student : That is it sir… Exactly!
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* That student was Albert Einstein.
** แต่ถ้าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นที่เมืองไทย ไอน์ไสตน์ก็อาจจะถูกไล่ออกจากห้องเล็คเชอร์ หรือถูกตั้งคณะกรรมการขึ้นมาพิจารณาหาบทลงโทษข้อหาไม่เคารพครูบาอาจารย์ - - "
ความเห็น (4)
- ฮามากเลย
- ถ้าเป็นบ้านเรา
- คงโดนไปตั้งแต่อ้าปากพูดแล้ว
- อิอิๆๆ
- ขอบคุณครับ
ใช้แว้วพี่ขจิต อาจารย์มหาวิทยาลัยมายืนยันเองนิ ไปเรียนไวโอลินก่อนนะ คงไม่โดนเรียกถามแบบนี้หรอก มีแต่จะเรียกให้สีให้ดู ซึ่งอาจารย์อาจจะทำสีหน้าบอกไม่ถูกเหมือนกัน ฮี่ๆๆ
บ้านเรา ลูกศิษย์พุดอย่างนี้กับอาจารย์ ไม่ได้หรอกค่ะ ไม่แค่โดนไล่ออกจากห้องแน่นอน วัฒนธรรมบ้านเรา ไม่อนุญาตค่ะ
พี่เคยเล่าในอนุทินแล้วว่า พี่ก็เคยมีประสบการณ์คล้ายๆอย่างนี้มาแล้ว ทั้งๆที่สิ่งที่ยกมือขึ้นถามอาจารย์อย่างเคารพนบนอบ มันเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยมากๆ เพียงแต่ ไปค้านกับบางอย่างที่ครูสอน เป็นแค่การสงสัย อยากขอคำอธิบายเท่านั้น ครูก็โกรธพี่จนหน้าเขียว ดุพี่อย่างมากมาย เป็นครึ่งชั่วโมง แถมเอาไปเล่าให้ครูคนอื่นๆฟังในห้องพักครูอีก
พี่งงๆ มาก ตอนหลังเลยไม่กล้าถามอะไรเลย ได้แต่นั่งฟัง หันไปหาหนังสืออ่านเพิ่มเอาเอง
พี่ศศินันท์: สมัยเด็กประถมถึงมัธยมเคยโดนเหมือนกันค่ะพี่ เด็กไทยถูกสกัดกั้นความคิดจากครูหัวโบราณเยอะ ท่องตามฉัน ฉันสอนเธออย่าเถียง ตำราเขียนมางี้ไม่มีผิดแน่นอน มีเฉลยด้วยซ้ำ (เชื่อมั่นในคัมภีร์จากกระทรวงสูงสุด) ใครเป็นครูยะ บางทีหาข้อมูลมายันว่าผิดยังไม่ยอมรับเลย โกรธและไปพูดบอกครูคนอื่นว่าเราอวดดี เรื่องมาก แต่ครูที่เปิดโอกาสให้ลูกศิษย์แสดงความคิดเห็นและถกปัญหาแลกเปลี่ยนกันก็มีค่ะ เคยเจอทั้งสองแบบ ส่วนตัวคิดว่าแบบแรกน่าเอาฝังดินทำปุ๋ยมาก
แต่พอสมัยเรียนมหาวิทยาลัยถกเถียงกันประจำ ไม่ได้นั่งฟังบรรยายอย่างเดียว แต่มักเป็นกลุ่มตั้งวงล้อมพูดคุย นำเสนอขายความคิดให้อาจารย์คล้อยตามให้ได้ บางทีอาจารย์โอเคแล้วแต่เจอเพื่อนเรายิงคำถามจนร่วงก็มี ต้องกลับไปตั้งต้นใหม่ ไปแก้ไขและเตรียมข้อมูลเพิ่มแล้วก็ไปเสนออีกครั้ง คือทำเหมือนกับที่จะต้องไปเจอในการทำงานจริง อาจจะเป็นเพราะคณะที่เรียนด้วยค่ะ