วันนี้เป็นวันครอบครัวค่ะ เราสี่คน (ขาดพี่วั้นที่ยังไม่กลับจากกรุงเทพคนเดียว) ไปโรงเรียนพี่เหน่นและน้องฟุงเพื่อซื้อกระเป๋านักเรียนและชุดพละล่วงหน้า ปีที่แล้วเขาจัดไว้วันเดียวกับวันที่รับหนังสือเรียน ออกจะวุ่นวายมาก ทางโรงเรียนคงแก้ปัญหานั้นสำหรับปีนี้ เดี๋ยวนี้นานๆทีเราถึงจะไปไหนด้วยกันครบหมด เพราะสองหนุ่มชักจะไม่ชอบไปไหนมาไหนกับพ่อแม่เท่าไหร่แล้ว
ได้คุยเรื่องนั้นเรื่องนี้กันในรถ ส่วนมากก็เป็นเรื่องรอบๆตัว วันนี้เราพูดกันว่าที่ไหนๆในโลกก็ไม่เหมือนบ้านเราที่มีอิสระเสรี กฎเกณฑ์อะไรก็ช่างยืดหยุ่นไปได้เสียหมด สองข้างทางเป็นที่ทำมาหากินได้หมดทุกที่ บ้านเมืองนอกที่เราเคยอยู่กันมาไม่มีอะไรแบบนี้เลย
คุณพ่อออกความเห็นอะไรสักอย่างที่ทำให้พี่เหน่นพูดออกมาว่า พ่อมองโลกในแง่ร้ายไปหรือเปล่า ทำให้เรารู้สึกดีใจที่ลูกมองเห็นได้อย่างนั้น เราถกเรื่องนี้กันอยู่สักพัก ทำให้ยังติดใจอยากเอามาบันทึกฝากไว้วันนี้ด้วยค่ะ
สำหรับตัวเองแล้ว ยังไงก็ยังเชื่อว่า คนคิดดีนั้นมีมากกว่าคนคิดไม่ดีอยู่เสมอ ไม่ว่าการกระทำที่เห็นจะเป็นอย่างไร แต่ละคนก็มีเหตุผลของตัวเองที่น่าจะมาจากพื้นฐานของการคิดที่ดี แต่เราเองที่ไม่รู้เหตุผลลึกๆนั้นและอาจจะตัดสินเอาจากมุมมองของเราเท่านั้น เห็นอะไรที่ไม่ถูกใจเราก็ต้องคิดหลายๆรอบหน่อยว่าเรามองอะไรขาดไปหรือเปล่า เพราะไม่ว่าเรื่องอะไรถ้ามองให้เห็นเหตุผลแล้ว เราก็หาแง่มุมที่เป็นประโยชน์กับเราได้ทั้งในแง่บวกและลบ มองหาสิ่งที่ดีๆเราก็จะพบแต่สิ่งดีๆ เราไม่อยากพบสิ่งไม่ดี ก็ต้องเริ่มที่ตัวเราเอง พูดดี คิดดี ทำดี เชื่อมั่นเถอะค่ะว่าไม่มีใครอยากทำอะไรไม่ดี ทุกสิ่งทุกอย่างมีที่มาที่ไปที่เราเองอาจจะไม่รู้ มาทำให้โลกนี้สงบสุขด้วยการทำความเข้าใจและอย่าตัดสินอะไรนอกจากตัวเราเองกันเถอะนะคะ
สวัสดีค่ะ
มายกมือเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งค่ะ
ขอบคุณค่ะ