เศรษฐกิจพอเพียง

ช่วงนี้เศรษฐกิจไม่ค่อยดี ผู้เขียนเห็นคนแถวบ้านที่มีรถเอาลูกตาล/น้ำลูกตาลใส่รถไปจอดขายตามข้างถนน อีกบ้านก็ขายถั่วต้มคนละฝั่งถนน ดูขายดีด้วยนะ เพียงแต่เพื่อนบ้านเล่าว่าคนขายบอกว่าล้างถั่วด้วยน้ำยาฉีดศพทำให้ถั่วไม่บูดง่าย ฟังแล้วไม่รู้จริงหรือไม่จริง แต่ไม่กล้าทานเพราะเคยซื้อของเขามาวางไว้หลายวันก็ไม่บูด

       วันนี้พ่อชวนไปซื้อขี้วัวมาใส่ต้นไม้ที่ปลูกไว้ในที่ว่าง 1 ไร่ เพราะช่วงนี้ฝนเริ่มตกแล้วพอใส่ขี้วัวแล้วต้นไม้จะได้งาม พ่อกับน้องชายก็เดินใส่ขี้วัวไปผู้เขียนก็เดินดูต้นมะม่วงที่พ่อปลูกเอาไว้หลายสิบต้นค่ะ ช่วงที่ปลูกตอนแรกก็ไม่ค่อยเห็นด้วย แต่พอออกลูกก็พึ่งเห็นความดีของพ่อ

       ตอนที่พ่อใส่ขี้วัวใต้ต้นมะม่วงพ่อร้องแบบตกใจผู้เขียนถามว่าเป็นอะไร คือ ช่วงนี้หญ้าขึ้นรกพอสมควรเวลาเดินต้องท่องไว้ในใจว่า ทางใครทางมันนะ พอผู้เขียนเดินไปหาพ่อ พ่อบอกว่า ดูสิลูกมะม่วงพันธุ์หนักกิโลกว่า

       ต้องขอบอกว่า โอ้โห้! ลูกใหญ่จริง ๆ เมื่อเช้าปอกมะม่วงน่าจะหนักประมาณ 8 ขีด คือ ย่าเอามาให้เป็นพันธุ์บางขุนศรี วันนี้กว่าจะกลับบ้านได้ลูกใหญ่มา 2 ลูก น้ำดอกไม้ 4 ลูก ที่จริงเคยมีเต็มต้นเลยนะ แต่ไม่ค่อยได้เข้าไปเลยหายไปหมดทั้งต้นเหมือนกัน เนื่องจากตอนนี้มีคนงานเข้าไปก่อสร้างบ้าน

       พ่อบอกว่าถ้าลูกมะม่วงมีเยอะ ๆ ทานไม่หมดคงต้องเอามาขายบ้างแน่ แต่วันนี้กว่าจะได้แหล่งซื้อขี้วัววิ่งหากันอยู่ตั้งนาน คือ ผู้เขียนเคยสั่งซื้อรถเร่หน้าบ้านขายกระสอบละร้อยกว่าบาท

       กว่าจะหาร้านเจอต้องจอดถามร้านข้างทาง พอเจอร้านแรกก็ซื้อเลยเพราะขายกระสอบละห้าสิบบาทก็ถือว่าถูกแล้ว พอขับเลยมาเห็นอีกร้าน ลองเข้าไปถามราคาปรากฏว่า ขายสามถุงร้อย โอ๊ย! จนได้ แต่พ่อก็ซื้อเพิ่มมาอีกหมดไป 700 บาท ได้มา 17 ถุง

       พ่อแบ่งไว้ที่บ้านสามถุงที่เหลือเอาไปที่หมู่บ้าน แต่ก็ไม่พอจนได้คงต้องไปเอามาเพิ่ม ก็ต้นไม้ที่พ่อเอาไปลงไว้เยอะจนขี้วัวที่เอาไปยังไม่พอเลย แว่วว่าจะหามาปลูกอีกและผู้เขียนก็ชำไว้อีกเยอะรอกำจัดต้นหญ้าก่อน ค่อยเอาต้นไม้ทั้งหมดไปปลูก