นิ่งมากพอ..?

บางขณะ..ที่มีสิ่งรอบด้าน
ถาโถม...กระหน่ำเข้ามา
ความยืนหยัด..ที่ต้องยืนหยัด
เพื่อเผชิญ...
ต่อสิ่งที่เกิดขึ้น...อย่างที่ต้องรับผิดชอบ
ในสิ่งที่...คิด ตัดสินใจ
ความ"นิ่ง" ที่จิต...
พยายาม...ประคอง"นิ่ง"
หากแต่บางห้วงอารมณ์
ความ"นิ่ง"...นั้นอาจไม่นิ่งพอ
จึงทำให้ซวนเซ...
และเพลี้ยงพล้ำไปบ้างในบางครั้ง
นี่แหละ คือ สิ่งที่ "เตือน" ตน
ที่นิ่งยังไม่มาก..พอ..
ต่อสิ่งมากระทบ..ให้รู้"สติ"

 

 

[-ขจิต ฝอยทอง( khajit's blog)]

• นิ่งแล้วใจสงบ คงดีนะครับ
• บางครั้งเรานิ่งแล้วใจไม่สงบนะ

[Handy]

   ตอนที่ ซวนเซ  สังเกตดีๆสิครับ ต้นเหตุก็คือ ความหวั่นไหวต่อโลกธรรม๘ ความหวั่นไหวดังกล่าวก่อให้เกิด โลภะ หรือ โทสะ ที่เป็นตัวผลักให้เราเซ หรือเสียศูนย์ครับ

[ต้นน้ำ]

ความนิ่ง กับความสงบ ความนิ่งในบางครั้งอาจจะครุ่นคิดและร้อนรนในใจ แต่ความสงบคือความนิ่งที่ค่อย ค่อยคิดใคร่ครวญ หาเหตุผลและทางออก

ความนิ่ง คือ อาจจะหยุดแค่ร่างกายและการกระทำ

ความสงบ คือ ความนิ่งที่ ใครครวญคิดอย่างรอบคอบและค่อย ค่อย เป็นไป

 

 

[ไออุ่น]

บางครั้ง...ก็ยอมรับว่า

ตนเองยังนิ่งไม่มากพอ

ที่จะหยัดยืนในจุดยืนของเราได้

และบ่อยครั้ง

ที่พบว่ามักจะซวนเซ

กับสิ่งรอบข้างที่มากระทบ

คงต้องอาศัยเวลา

และประสบการณ์ในการเรียนรู้

ที่จะนิ่งอยู่บนจุดยืนของเรา

[Dr.Ka-poom]

นิ่ง นิ่ง...วันละนิด..."จิต" ได้พักคะ..ยิ้มๆๆ

[ชายขอบ]

นิ่งเพื่อควบคุมจิต
นิ่งเพื่อทบทวน...แล้วเดินใหม่
นิ่งเพื่อตัดสินใจ...ตรวจสอบเส้นทาง
นิ่งเพื่อเรียกสติ...คืนกลับมา
นิ่งเพื่อจะบอกว่า ดั่งเดิม
      จริง ๆ จึงพอ