ที่มาที่ไป...บอกเล่าอะไรบางอย่าง

ไร้นาม เมื่อ พ. 19 เม.ย. 21:01:56 2006 เขียนว่า:

Good Indeed,

I am pleased to know how you are thinking and working thorough life path.
(คห.ในบันทึกเรื่อง ฟ้าหลังฝน.."ก้าวเดิน)

       เหมือนเป็น"โจทย์" ชีวิตที่ดิฉันต้องตอบ จาก "มิตร" ท่าน"ไร้นาม" บางครั้งอาจดูเสมือนเชิญชวน กึ่งท้าทายนิดๆ ให้บอกเล่าอะไรบางอย่าง ที่"มิตร" ท่านนี้อยากได้รับรู้เรื่องราวหรือไม่...ไม่แน่ใจ ดิฉันนั่งดู-พิจารณาดู คำเชื้อเชิญนี้ นับตั้งแต่ "มิตร" ท่านทิ้งรอยไว้ใน คห. แต่มีความรู้สึกที่ยังไม่อยาก "รจนา" อะไรลงไปในบันทึก แต่เพียร "เฝ้า" วนเข้ามาอ่าน "โจทย์" นี้อยู่บ่อยครั้ง

       ณ เวลานี้หลังจาก "นิ่ง" ทบทวนสิ่งต่างๆ หรือเรื่องราวที่เกิดขึ้นในชีวิตในวันนี้ ว่ามีอะไรที่เกิด และมีอะไรกระทบ "จิต"ใจ เราบ้าง ตลอดรวมถึงสำรวจอารมณ์ ความคิด ความรู้สึก เป็นสิ่งที่ตนเองทำมาอย่างสม่ำเสมอ อาจดูเหมือนคล้ายการปฏิบัติธรรม แต่ไม่เชิงปฏิบัติ แต่หากเป็นการดำเนินตน..ตาม"ธรรม"ชาติมากกว่า ในหนังสือที่อ่านเรื่อง  "รูปเงาขุนเขาทะเลสาบ  นักบวชสตรีกับการปฏิบัติธรรม : Reflections on a Mountain Lake โดย Ani Tenzin Palmo" ท่านภิกษุณีอานิ เท็นซิน พัลโม ท่านได้พูดถึงเหตุที่มาและที่ไปของ"มนุษย์" ในการปฏิบัติเจริญสติและวิปัสสนา ว่ามีหลายมูลเหตุตามแต่ละบุคคล ความชอบ ความเชื่อ ความศรัทธา หรือสุดแท้แล้วแต่ แต่สิ่งหนึ่งที่มักทำให้คนเรามองเห็น "ความจริงแท้" มูลเหตุจูงใจยิ่งใหญ่ที่สุด คือ "ความทุกข์" ที่เป็นสิ่งชักนำให้มนุษย์เรา เริ่มมองหาและค้นหาคำตอบให้แก่ชีวิต...ความทุกข์ที่เกิดขึ้น ในอีกบางคนอาจมองว่าไม่ทุกข์ หากแต่ตัวตนเรากลับรู้สึกว่า "ทุกข์" นี่แหละคือ ความแตกต่างที่เกิดขึ้นในบุคคลแต่ละคน การหาหนทางแห่งการดับทุกข์ในคนแต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน หรือแม้แต่ในคนๆเดียวเอง หากต่างที่เงื่อนใดใด ก็แตกต่างวิธีนั้นออกไป

       จากที่บันทึกไปในข้างต้น ไม่แน่ใจว่าสิ่งที่ตนดำเนินอยู่นั้น สามารถเป็นคำตอบให้ได้หรือไม่ในบางส่วนของ "โจทย์" ที่มิตร..ท่านเอื้อนเอ่ย แต่สิ่งหนึ่งที่ดิฉันมักทำเป็นประจำในทุกห้วงของการดำเนินชีวิต คือ การนิ่ง"คิด"สิ่งที่เข้ามากระทบ ไม่ว่าจะเป็น คำพูด การกระทำ เรื่องราว สิ่งที่มองเห็น อ่านเจอ แล้วแต่...ที่เข้ามากระทบ "โสต" แห่งจิตที่รับรู้...ดิฉันมักจะคิด ว่าคืออะไร เพราะอะไร ทำไม และอย่างไร คิดและ"นิ่ง" หากเมื่อคิดอะไรไม่ออก..ซึ่งการนิ่งที่ว่าไม่ใช่ "นิ่ง" ที่เป็นการหยุดการเคลื่อนไหว หากแต่เป็นการนิ่งที่อยู่ใน อารมณ์ ความคิด ความรู้สึก ที่ลึกลงไปใน"จิต"...หากเมื่อนิ่งไม่ได้ก็เลือกที่จะบอกตัวเองดังๆ"ในใจ"ว่า..."หยุด"..."คิด"...

       ดั่งเฉกเช่น จากหนังสือที่อ่านในข้างต้น ขณะที่อ่านชอบที่จะ "คิด" ว่าสิ่งที่บอกเล่านั้นคืออะไร เพราะอะไรจึงบอกเล่าเช่นนั้น และหันมาเทียบเคียงในตนเองว่า...เป็นอย่างไร...อันไหนที่เกิดความเข้าใจ ก็มักจะเรียกว่า "get" เมื่อ get ก็รีบที่จะบันทึกลงในสมุดคู่กาย เพื่อคอยเก็บไว้เตือน"ตน" เมื่อยามที่ทดท้อ หรือคิดอะไรไม่ออกในชีวิต บางครั้งสิ่งที่บันทึกไว้นี้อาจช่วยก่อเกิด "แรงใจ" ได้ในยามนั้น...

 

 

[ต้นน้ำ]

บางทีการบันทึก ก็ช่วยให้ความคิดที่เกิดในขณะนั้น ได้รับความใส่ใจและเป็นการช่วยให้การดำเนินไปของชิวิต มีความละเอียดอ่อนของทุกความคิด ทำดีแล้ว เห็นด้วย

[ไร้นาม]

Dr .Ka-Poom

ทุกอย่างสามารถเป็นคำถาม และบางครั้งในคำถามมีคำตอบ

ไร้รูปแบบของคำถาม จะสร้างโจทย์ไร้รูปแบบของคำตอบ

ไร้รูปแบบก็เป็นอีกรูปแบบ

ชีวิตก็เช่นกัน

[Dr.Ka-poom]

• คุณ"ต้นน้ำ"

ขอบคุณนะคะสำหรับ คห. บางครั้งการขีดๆเขียนๆ ก็ช่วยสะท้อนความคิดของเราช่วงเวลานั้นนั้น..เมื่อเงื่อนเวลาผ่านไปกลับมาทบทวนอาจเป็นสิ่งหนึ่งที่ได้เกิดการเตือน"ตน"ได้อย่างหนึ่งเหมือนกันนะคะ

• คุณ"ไร้นาม"

แม้บางครั้งเราจะบอกว่าเราไร้รูปแบบ แต่บางครั้งอีกเช่นกันก็อาจจะมีรูปแบบ..ในความไร้หรือไม่ไร้ไม่ใช่ประเด็น...แต่หากบางสิ่ง"คำถาม"ของชีวิต...อาจกระตุ้นให้เราได้คิดและทบทวน..."ตน"..บ้างบางครั้งไม่เผลอไม่ลืม...."สติ"ที่ควรมีและควรเป็น