ร่วม "ใจ" กันอีกครั้ง


ไม่ว่าอย่างไร สุดท้าย "ใจ" เราก็ยังอยู่ด้วยกัน

       วันนี้มาถึงที่ทำงานแต่เช้า นั่งสะสางงานต่างๆ ที่คั่งค้างบนโต๊ะ พี่เบิร์ดทยอยตามมาติดๆ และคนอื่นๆ ก็ตามมาถึงที่ทำงาน เรามี small talk กันอย่างพอหอมปากหอมคอ น้องหนิงมาถึงสุดท้ายพร้อมอาหารเช้ามาฝากพี่ๆ ...แกล้มบรรยากาศ small talk

 

       พอได้เวลาทำงาน โห! มหกรรมอะไรเกิดขึ้นก็ไม่ทราบ มีผู้ป่วยหลั่งไหลมามากมาย ที่คลินิกกระตุ้นพัฒนาการ "เรา" ทุกคนต่างต้องวางงานตรงหน้าไว้ก่อน เพื่อไปช่วย "พี่เขียว" กับ "พี่หน่อยน้อย" เพราะทั้งสองท่านร่วมเป็น"เจ้าภาพ" งานบริการคลินิกกระตุ้นพัฒนาการในวันนี้ ดิฉันตามเข้าไปเป็นคนสุดท้าย เพราะต้องดูในส่วนคลินิกให้คำปรึกษา และคลินิกคลายเครียด เมื่อฝั่งนี้ส่างซาลง จึงได้เดินไปแวะดู และร่วมด้วยช่วยกัน

 

 

 

       พี่เขียว สลับกับพี่เบิร์ดทำหน้าที่บริหารจัดการ case และกิจกรรมในคลินิก "เรา" คนอื่นแบ่ง case กันดูแลกระตุ้นและส่งเสริมพัฒนาการ เฉลี่ยต่อ case ประมาณ 45 นาที ถึง 1 ชั่วโมง ความวุ่นวายที่เกิดขึ้นในช่วงแรก สงบลงหลังจาก "เรา" ร่วมแรงกันช่วยเหลือ สักพักไม่นาน case ที่มาเยอะๆ ก็ได้รับบริการได้อย่างพึงพอใจในเงื่อนของเวลาที่ไม่ต้องรอนาน

 

 "ความสุข"ใจ ที่เกิดขึ้นจากการทำงานกันในวันนี้ คือ ไม่ว่าอย่างไร สุดท้าย "ใจ" เราก็ยังอยู่ด้วยกัน ร่วมแรงร่วมใจกันอีกครั้ง เมื่อ"ชาติ"ต้องการ(เราเรียกเอาเอง) และแล้วงานเราก็เสร็จลุล่วงและผ่านไป โดยผู้ที่เป็น"เจ้าภาพ"งานไม่เหนื่อยและบอบช้ำจากงานมากเกินไป

 


 

หมายเลขบันทึก: 25555เขียนเมื่อ 26 เมษายน 2006 13:32 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:21 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)
จริงๆ หากบรรยากาศการทำงานเป็นอย่างนี้ก็คงดี ยิ่งหน่วยงานราชการแล้วควรจะช่วยๆ กันทำงานมากกว่าการคอยแก่งแย่งแข่งขันเพื่อเอาความดีความชอบ

คุณ"ผู้ไม่ประสงค์ออกนาม"

หากเราทำ..ในสิ่งที่เราเชื่อมั่นว่าก่อเกิดประโยชน์แก่คนหมู่มาก ก็ทำไปเถอะคะ..เชื่อและศรัทธาในสิ่งที่เราทำ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท