(แอบ)ถอดบทเรียน 1+1=?
วันที่อาจารย์ JJ ให้โจทย์ ชาวหอสมุด มช. คิดคนเดียว แล้วรวมกลุ่มกัน 6 คน แล้วหมุนเวียนสลับกลุ่ม โดยมี 1 คน นั่งประจำอยู่กับที่ เป็นกิจกรรมจัดการความรู้ที่เรียกชื่อเป็นทางการว่า World Cafe' นั้น ดิฉันเองในกิจกรรมครานี้เป็นผู้เดินไปเดินมา (ฮ่าๆ) แต่เคยได้ร่วมทำกิจกรรมนี้มาก่อนหน้านั้นแล้วที่คณะเภสัชศาสตร์
สำหรับกิจกรรมครั้งนี้ อาจารย์ให้ผู้เข้าร่วมกิจกรรมได้เรียนรู้เครื่องมือหลายรูปแบบผสมผสานกัน ตั้งแต่การฝึกการปล่อยวาง การเป็นผู้ฟังที่ดี การสรุปจับประเด็น และการยอมรับในมติของกลุ่ม แม้ช่วงเวลาจะสั้นกระชับ 3 ชั่วโมง ประกอบกับกิจกรรมสนุกสนาน ยืดเส้นสาย จนไม่แน่ใจว่าผู้เข้าร่วมกิจกรรมจะคว้าความรู้มากมายที่อาจารย์ให้ได้ทั้งหมดหรือไม่
|+|=? สำหรับฉันตั้งแต่วันแรกการสัมมนา ฉันเดินเข้าเดินออกรบกวนสมาธิผู้เข้าร่วมกิจกรรมทั้งสองวัน (วิ่งไปเตรียมเอกสารประกอบการสัมมนาที่ตั้งใจจะแจกให้ทุกคนหลังจากจบภาคการบรรยาย) แต่พยายามตลอดเวลาที่จะปิดหูข้างหนึ่ง ไม่ยอมให้ความรู้ที่อาจารย์กรุณาถ่ายทอดออกมา เข้าหูซ้าย แล้วทะลุออกอีกข้าง (ฮ่าๆ)
ยังโชคดีได้ยินแว่วๆ เสียงอาจารย์ลอยมา
"ทำวันนี้ให้ดีกว่าเมื่อวาน ไม่ใช่วันนี้ให้ดีที่สุด เพราะ ทุกเวลานาทีที่ผ่านไป เราได้ประสบการณ์เพิ่มขึ้น"
"เกิดมาไม่คิด ชีวิตสับสน"
"ต้องลืมบ้างบางเรื่อง ต้องจำบ้างบางเรื่อง"
"กระบวนกรต้องสร้างบรรยากาศ ไม่มีอะไรที่เกิดตามธรรมชาติ"
อ๊ะ! เอาเท่านี้ก่อน เก็บไว้ในหัว แล้วค่อย...คุยกัน
กลับมาที่ 1+1=? กันดีกว่าค่ะ
หลายท่านมองเห็นภาพเป็นสิ่งนั้นสิ่งนี้ บางท่านคิดได้มากมาย ทำให้ใครๆ มองตามความคิดแล้วมองเห็นตาม จริงไหมคะ ระหว่างที่เพื่อนร่วมงานของฉันกำลังล้อมวงคุยกันว่า เห็นอะไร ได้อะไร แล้วสรุปเป็นประเด็นๆ ออกมานำเสนอ นั่นทำให้ฉันทึ่งค่ะ
"ตอนคิด ก็นึกเอาเองคนเดียวก็มองเห็นคนละมุมเดียวกัน (อิอิ)"
"แต่พอหลายคนช่วยกันคิด กลับเห็นเป็นหลายๆมิติ ก็ต่อยอดออกไปได้เรื่อยๆ แบบนี้ นวัตกรรมใหม่ๆ จะหนีไปไหนเสียล่ะนะคะ"
การคิดคนเดียวก็เป็นการจัดการความรู้จัดการกับความคิดของเราเองคนเดียว ตามแต่ประสบการณ์ที่เรามี พอมีเพื่อนมาร่วมแสดงความคิด เกิดการฟัง และยอมรับ คล้อยตาม หรือถกเถียงเล็กๆ แล้วก็มีรายการโหวต ซาวเสียง สุดท้ายเป็นมติที่กลุ่มตกลงรับรอง แล้วเมื่อไปฟังจากอีกกลุ่มหนึ่งก็เหมือนไปสู่สังคมอีกสังคมหนึ่ง ไปฟัง ไปเล่า ไปแสดงความเห็น ใครจะโน้มน้าวให้กลุ่มยอมรับความคิดเห็นอะไรได้ ก็เหมือนจะเริ่มเกิด "ผู้นำ" ขึ้น เกิด "กฎเกณฑ์ในสังคม" เกิด "แมวมอง" (ฮ่าๆ...)
แต่อย่างไรก็ตาม มีเคล็ดวิชาการจัดการความรู้อีกหนึ่งหรือมากกว่านั้นเราควรจะ "มีเอาไว้ตลอดเวลา" ไม่ว่าจะเป็น เรื่อง การคิดเชิงบวก การจัดการความรู้สึกของตัวเราเองก่อน จัดการกับความรู้สึกใจของเราด้วย เพราะเราไม่ได้อยู่บนโลกนี้เพียงคนเดียว
จาก 1+1=? และสรุปการนำเสนอจากกลุ่มต่างๆ มีหลายคำตอบเช่นเดียวกับที่บล็อกเกอร์หลายท่านร่วมแสดงความเห็นในบันทึก |+|=? และ จาก |+|=? ไม่ว่าจะมองเป็นตัวเลข เป็นตัวอักษรภาษาอังกฤษ เป็นเกมปริศนากวนหัวใจ แต่ดิฉันกลับชอบการตีความหมายของโจทย์นี้ตรงนี้ค่ะ
ไอ+ไอ คือ ฉันและฉัน แต่มีฉันแล้วก็ต้องมีเธอ หรือจะเป็น me and me แปลว่า we หรือ เรา
สรุปแบบฉัน ซึ่งเป็น ฅอฅน-คนเดินเข้าๆ ออกๆ ในห้องประชุม ดูเหมือนจะได้ยินอาจารย์ JJ บอกว่า เราเป็นครูซึ่งกันและกัน ชีวิตก็จะเดินไปข้างหน้าด้วยกัน
ฉันก็ไม่รู้ว่า ตัวเองเก็บรายละเอียดได้แบบกระพร่องกระแพร่งหรือเปล่า แต่รู้สึก(อีกแล้วค่ะ) ว่ามีเรื่องการจัดการความรู้ ให้รู้ให้เรียน (ให้เล่นด้วย คือเขียนบันทึกนี่ไงคะ) ก็มีความสุข สนุกดีนะคะ ทำโดยธรรมชาติ แม้จะไม่มีอะไร ๆ ที่เกิดขึ้นได้เองตามธรรมชาติ
แต่ความคิดกลับมาสะดุดด้วยความยินดีตรงนี้ค่ะ ตรงที่ก็แปลว่า เราเดินมาถูกทางแล้ว(อย่างน้อยๆ)
"KM ที่นำเข้าองค์กร จำเป็นต้องบังคับบ้าง เพราะเรามีปัจจัยที่ต้องตอบให้ได้ตามเป้าหมายที่ปักวางไว้"
แต่อย่างไรแล้ว อย่างน้อยในวันนี้ เราส่วนหนึ่งก็ได้ เรียนรู้...
"รู้ตัวเจ้าของ (รู้ตน) รู้กลุ่มคน รู้ข้ามกลุ่ม รู้องค์กร รู้ว่าใครรู้อะไร แล้วรอมาต่อยอด..."
องค์กรจะพัฒนาก้าวไปได้
แต่มีเสียงแว่วๆ มาไกล ๆ ว่า มาทำด้วยกันมา..ไม่เอา "คุณ--นะ--ทำ" (พ้องเสียง คุณธรรม) ได้ไหม!
เอาแล้วสิคะ.. ตั้งเป้า เฝ้าดู ปรับเปลี่ยน
ไว้จะขอตติยัมปิอาจารย์ (อิอิ)...
(อูอย์ เขียนเยอะไปอีกแล้ว)
ความเห็น (26)
สวัสดีค่ะ
- จากการที่ติดตามอ่าน มาเรื่อย ๆเป็นปีแล้วนะคะ
- วันนี้ใสแล้วค่ะ
- ขอขอบคุณน้องดาวอย่างสุดซึ้ง
- เพราะความคิดของพี่คิมมันป่วนค่ะ
- ไม่เหมือนชาวบ้านก็จึงลงตัวยาก
พี่ดาวจ๋า...
สารภาพค่ะว่ายังไม่ได้อ่าน...(ง่วงอ่ะค่ะ)
แต่อยากบอกว่า..คิดถึงนะคะ.. ^__^
- ฮิฮิ..เด็กอนามัยข้างบนง่วงแล้ว...
- งั้น...ลอกคำตอบครูคิมดีกว่า..
- เข้าใจมากกว่าเมื่อวานครับ..แต่ไม่ใช่ที่สุดแน่นอน..
- ขอบคุณคณดาวเช่นกันครับ
สวัสดีค่ะคุณพี่ครูคิม
- "วันนี้ใสแล้วค่ะ " ขอบคุณค่ะ
- "ความคิดของพี่คิมมันป่วนค่ะ "
- ก็ป่วนแบบสร้างสรรค์ค่ะพี่ครูคิม ดีมีประโยชน์กับพวกเราค่ะ ขอบคุณค่ะ
- นึกว่าจะชวนอาจารย์หมอ JJ
- ไปทานยำ อิอิๆๆ
- พี่ดาวบันทึกได้ละเอียดดีมาก
- ขอชื่นชมพี่สาวเรา
- สรุปว่า
- พี่เป็นผึ้ง
- บินไปบินมา
- อดเป็นดอกไม้ใช่ไหม
- อิอิๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
สวัสดีค่ะ พี่ดาวลูกไก่
เราเป็นครูซึ่งกันและกัน ชีวิตก็จะเดินไปข้างหน้าด้วยกัน
ต้องลืมบ้างบางเรื่อง ต้องจำบ้างบางเรื่อง ต้องทิ้งบ้างบางเรื่องที่มันล้าหลังเดินตามเวลาไม่ทันแล้ว และต้องสานต่อบางเรื่องที่ยังทันยุค ทันความเป็นจริงที่เป็นไปได้ด้วย ค่ะ.....
ขอบคุณพี่ดาว และ น้องใบไม้ ขออนุญาตเดินตามพี่สาว และ คุณครูทุกท่านก่อนนะคะ
มาบอกว่า "เดี๋ยวจะมาใหม่"
อิๆ
สวัสดีครับพี่ดาว
แวะมาสแกนอ่านดูจ่ะ เดย์ชอบ 2 อันนี้ครับ
"ต้องลืมบ้างบางเรื่อง ต้องจำบางบางเรื่อง"
และ
"กระบวนกรต้องสร้างบรรยากาศ ไม่มีอะไรที่เกิดตามธรรมชาติ"
ชอบรูปเปิดมากครับพี่ ร่มรื่น มากๆ สบายตาดี :)
สวัสดีค่ะน้อง ครูตุ๊กแก...สู้ตายคร้าบ....
- เอาให้หายคิดถึงก่อน แล้วกลับมาอ่านนะคะ อิอิ
- แหมนานๆ มาทีนะคะ ใกล้ปิดเทอมแล้ว คงมีเวลาเยอะขึ้นเหมือนเดิม....
มาติดตามต่อจากตอนที่แล้ว ค่ะ...อิอิ
คิดถึงพี่ดาวจัง.....สบายดีนะค่ะ
มาชม
เห็นบินบินตามหาดวงดาวอยู่นะนี่...
สวัสดีค่ะท่าน เกษตร(อยู่)จังหวัด
- อิอิ คำตอบ ซ.ต.ล. (เด็กยุคนี้รู้ไหมนะคะ)
- จู่ๆ ก็คิดถึงวัยเรียนรู้วิชาเรขาคณิต ที่ตี เรื่อง ตัวเลข ตรรกะ แล้วจบด้วยคำว่า ซ.ต.พ. แต่เกิดความเผลอไผล เขียนเป็น ซ.ต.ล. เพราะว่าอาจารย์เขียนบนกระดานแล้วให้นักเรียน "ลอก"
- มาวันนี้ เราเรียนรู้พร้อมกัน เพื่อร่วมมือ คิด ปรับปรุง
- อ้าว คิดไปได้...
- เข้าใจมากกว่าเมื่อวานครับ..แต่ไม่ใช่ที่สุดแน่นอน..
- จริงด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ อิอิอีกทีนะคะ
สวัสดีครับ
แวะมาเรียนรู้ด้วย ครับ
สวัสดีค่ะอ. ขจิต ฝอยทอง
ไว้เจออาจารย์หมอ JJ ลองถามว่า ยำ อร่อยไหม ยำอะไร...ไม่รู้ ต้องมีสักมื้อน่ะ ฮ่าๆ สรุปว่า พี่เป็นผึ้ง บินไปบินมา อดเป็นดอกไม้ใช่ไหม ใช้มั้ง ฮ่าๆ ขยันเกินเหตุหรือเปล่า...ปล่อยหมัดเด็ดได้ใจจริงๆ ค่ะ
หัวหน้า คุณพิทักษ์ ค่ะ
ไหนบอกว่าเดี๋ยวมาใหม่ไงคะ...
คุณ adayday ค่ะ
สแกนแล้วเจอพี่พิมพ์ตกไหมคะ ฮ่าๆ พี่แก้ไขแล้วนะคะ
"ต้องลืมบ้างบางเรื่อง ต้องจำบ้างบางเรื่อง"
และ
"กระบวนกรต้องสร้างบรรยากาศ ไม่มีอะไรที่เกิดตามธรรมชาติ"
ภาพต้นไม้ในมหาวิทยาลัยค่ะ กำลังสดชื่นๆ แต่ใบสักร่วงเต็มเลยค่ะ
น้องก้อย •.♥°.•.♥• kittyjump.•.♥.•°♥natadee ค่ะ
- โจทย์วิชาคณิตศาสตร์สมัยเด็กๆๆ 1+1= ? อิอิ
- 1+1 เท่ากับเท่าไรเอ่ย...ในวิชาสังคมไม่ตอบสองแน่ๆ ค่ะ ฮ่าๆ
สวัสดีค่ะ ผศ. เพชรากร หาญพานิชย์
ขอบคุณค่ะ มีข้อแนะนำเรื่องการจัดการความรู้ ขออาจารย์กรุณาช่วยชี้แนะด้วยนะคะ
ขอเรียนด้วยคนค่ะ
_+_ อย่างนี้ได้ไหม หรือ ต้องซตพ. ก่อนคะคุณน้อง
สวัสดีค่ะคุณพี่ครู krutoi
ซ.ต.พ. ซึ่งต้องพิสูจน์ด้วยตัวเราค่ะ อิอิ จริงๆ ด้วยนะคะ
อ๋อ นี่คือเฉลย
แน่ใจแล้วน่ะค่ะพี่ดาวลูกไก่ว่า
นี่คือถอดแล้ว
เอ้....ทำไมก็งง
ไม่เห็นพี่ถอดสักนิด
อิอิ แน่จริง แก้ผ้าเลยดีกว่าค่ะ
แหะแหะ
เพราะกอยังอ่านไม่เห็นเลย
อิอิ สงสัยจะใส่แว่วตาดำ
หรือความจำมันน้อย
ด้อยอารมณ์แล้วเรา
อิอิ
ขอบคุณน่ะค่ะ
กอทำท่าว่าจะเข้าใจ
แหนะแหนะแหนะ
บอกว่าเข้าใจมั่งดีกว่า
จะได้ดูว่าตัวเองก็ฉลาดมั่งน่ะ
ไปแย้วววววววววววววววววว
โชคดีมีความสุขค่ะ
น้องกอคะ
ฮ่าๆๆ พี่พูดไม่ออกเลย แต่มาเขียนขยายให้คิดใหม่ได้แบบนี้ดีค่ะ ขอบคุณนะคะ
ถอดบทเรียน 1+1 เป็นอะไรก็ได้ที่เราอยากให้เป็น แต่ความคิดเราอาจไม่เหมือนใครๆ เพราะประสบการณ์เราแตกต่างกัน ได้รับเหมือน ไม่เท่ากัน คิด แล้วลองเปิดใจรับฟังความคิดผู้อื่น เอ๊ะ ก็มีทางเป็นไปได้ เอ๊ะเข้าท่านี่นา ลองคิดกันหลายคนก็ดีกว่าคิดคนเดียว มติคนส่วนใหญ่เห็นชอบอะไร ตามกติกาสังคม เรายอมรับมตินั้น แล้วร่วมกันสรรค์สร้างพัฒนาสังคมเราก็เจริญ อาเมนค่ะ 555 แก้สมการให้ดูตามแบบฉบับของพี่ แต่ไม่ได้แก้อย่างอื่นนะคะ อิอิ
- ตามรอย link มาแล้วค่ะ 1+1 ของคุณดาวลูกไก่ เป็นรูปธรรมมากแล้วค่ะ เห็นชัด ๆ เต็มสองตา ...ออกเป็นผลที่งดงามมากเหลือหลาย
- จะว่าไปศิลาต้องมาเรียนรู้จากคุณดาวลูกไก่อีกเยอะค่ะ
- เพราะ 1+1 ศิลาได้ 0 อยู่เลยค่ะ ...ฮั่นแหน่...รู้นะคิดอะไรอยู่ อิอิอิ
- ชอบคำนี้ค่ะ เราเป็นครูซึ่งกันและกัน ชีวิตก็จะเดินไปข้างหน้าด้วยกัน
- หากรู้ด้วยตัวเองคนเดียว ก็คงไม่เข้ามาที่นี่แน่นอนค่ะ
- เข้ามาเพื่อจะได้สิ่งที่เป็นมากกว่าความรู้ค่ะ...
- สำหรับศิลาแล้ว การเรียนรู้ตัวหนังสือทุกคนหาอ่านได้
- แต่การเรียนรู้ทางจิตวิญญาณ ต้องมาซึมซับวิธีการมองโลกจากคนรอบข้าง และสังคมอุดมปัญญา (ยืมคำคุณคนไม่มีรากมาค่ะ)
- ดังนั้น เราต่างเป็นครูซึ่งกันและกัน จริง ๆด้วยค่ะ
- ขอบพระคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณศิลา
มาร้องเพลงเดียวกันค่ะ..."เรามีเรา" แต่ก่อนแต่ไรไม่เคยอุ่นใจ โดยเดี่ยวเดียวดายไม่มีใครซักคน...
1+1 จะเป็นเท่าไรก็ได้ แต่ 1 ก็มี 1 ทุกคนคือ 1 หลายๆ คน ก็คือ 1 หลายๆ 1 มารวมกัน...เป็นหนึ่งพลังใหญ่ๆ ค่ะ
ส่วน 1+1=0 อันนี้คิดให้เป็นไข่ ก็โอม เพี้ยง ไข่จงมาค่ะ (เอ๊ะๆ แล้วคิดอะไร)