เล่าเรื่องรักรัก...จากการเรียนรู้


รักในหมู่มวลสิ่งมีชีวิต.."รักอย่างมีเมตตา"..

          ความรักเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้กับสิ่งมีชีวิต รวมทั้ง "คน" ทุกเพศ ทุกวัย...ไร้เวลา..และเงื่อน เพราะเราไม่สามารถหักห้ามได้เลย.."ความรัก" จะเกิดขึ้นเมื่อใด อย่างไร และกับใคร แต่นั่นไม่สำคัญ หากสำคัญเมื่อเกิดแล้ว..เราจะรักษาความรักนั้นและก่อเกิดการพัฒนาความรักนั้นให้เพิ่มพูน..ผ่านลำดับขั้นไปได้อย่างไร

          "รักอย่างไร...รักไร้เงื่อนไข" เป็นประเด็นที่มีพูดขึ้นอย่างมากมาย บางคนก็ก่อเกิดประเด็นสงสัยว่าเป็นไปได้เหรอที่จะรักอย่างไม่มีเงื่อนไข...นั่นน่ะสิเป็นไปได้เหรอ...ดิฉันเองก็เคยถามตัวเอง ทำไม! เมื่อรักแล้วจึงมีทุกข์...? ตั้งไว้เป็นโจทย์ และพยายามหาคำตอบอยู่ตลอดเวลา...ทุกห้วงอณูของลมหายใจที่มีและผ่านไป..ในทุกๆ...เวลาชีวิต..เมื่อมีปัญหาในรัก..ก็พยายามหาเหตุแห่งปัญหานั้น..มองให้เห็น ใช้การเฝ้ามอง ลงมือ...เพื่อหาคำตอบมาตลอด ผ่านได้บ้างไม่ได้บ้าง..ล้มลุกคุกคลานมาอย่างบาดเจ็บสาหัสในความรู้สึก...ทดท้อ มองหาความสว่างไม่เห็นในความรัก..จวบจน..ค้นพบคำตอบเมื่อ "นิ่ง"...นิ่งอย่างที่อยากนิ่ง.."นิ่งนิ่ง"...ไม่มีรายละเอียดใดใดในความนิ่งนั้น...

          จากการที่นิ่งทำให้มองเห็นอะไรบางอย่าง...นั่นคือ..อ่อ! เราลืม "รัก"...รักตัวเอง..เราลืมมอบความรักให้แก่ตัวเราเอง..เรามัววิ่งไปแจกความรักให้คนอื่น..เพื่อหวังอยากได้รักของคนอื่นนั้นกลับมา..แต่ตัวเรา เราลืมดูแลตัวเราเอง...เราลืมให้ความรัก.."ตัวเรา"..หากเมื่อใดที่เราเริ่มให้ความรักแก่ตัวเรา..รักจะเผื่อแผ่ไปสู่..สิ่งต่างๆที่อยู่รอบข้างเรา..และสิ่งเหล่านั้นจะสัมผัสในรักนั้นของเราได้...ก่อเกิด"พลังและอานุภาพแห่งความรัก"

          บันทึกนี้เขียนขึ้นเพื่ออยากเตือน "ตน" ในสิ่งที่ตนเชื่อและศรัทธา..ในเรื่อง "รัก"..ว่าให้ทุกคนมีความรัก..รักในหมู่มวลสิ่งมีชีวิต.."รักอย่างมีเมตตา"..เพราะเมื่อใดใดที่เราได้รักอย่างมีเมตตา..เมื่อนั้นรักนั้นจะไร้เงื่อนไข...อิสระ...ไม่ครอบครอง..ไร้รูปแบบ แต่สมดุลใน "จิต"..ใจของเรา..ไม่ทุกข์ลุ่มร้อน..ในใจ"ตน"...

 

อยากให้อ่านเรื่องดีดีร่วม

"วิธีมองอุปสรรค แบบตาสว่างจะทำให้ใจสงบ" ของคุณ"โอ๋-อโณ"

 


 

หมายเลขบันทึก: 24065เขียนเมื่อ 16 เมษายน 2006 02:57 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 พฤษภาคม 2013 12:58 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)
ขอบคุณนะคะ

อ่านแล้วนึกถึงหนังสือเล่มหนึ่งซึ่งพี่สาวคนหนึ่งให้มา " The Foolish  The Clever The Wish"  ว่าด้วยความรักและศรัทธา กล่าวว่า...

 The foolish depend on the love and faith of other; Because this dependence fluctuates, They crumble and lose both love and faith

The clever do not need the love and faith of others; Because they seem overbearing and arrogant. Thur do not have the love or faith of other.

The wise are not attached to the love and faith of other; But evolve their souls to bliss instead, Finally creating real love and faith.

 1. "รุ่มร้อน"  2. "ล้มลุกคลุกคลาน" 3. .. (ไม่มีครับ)

คุณ"น้อง..."
ขอบคุณนะคะ ดิฉันหวังว่า
"ด้วยความรักและศรัทธา"ที่มีนี้
จะเผื่อแผ่...ถึงคนที่อยู่รอบข้างเราด้วย

คุณ "Handy"

ขอบคุณนะคะ..ที่ร่วม ลปรร.

"รุ่มร้อน" >>> "นิ่ง...สติ" >>> "เย็น"

"ล้มลุกคลุกคลาน" >>> "ลุกขึ้น ยืนหยัด"

คุณ"ดอกหญ้า"

ขอบคุณเช่นกันคะที่มา ลปรร.

" ศรัทธา "รัก"...เมตตา"

ขอบคุณมากครับ

พอดีผมจะมีการเล่าเรื่อง

ผมจะเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้เพื่อนๆในห้องฟังเพลง

ครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท