ไร้นาม..ไม่ไร้นาม..ไม่พูดไม่ได้หรอก

          วันนี้อารมณ์ดีมาก..มาก..ถึงมากที่สุด..ตื่นก็สายหากแต่สดชื่น เพราะอากาศรอบด้านเย็นชุ่มฉ่ำ เพราะมีฝนไม่ใช่ "ฝม" ตก เปิดประตูสู่โลกภายนอก แล้ว M2M กับ "คนคอเดียวกัน" "คุณชายขอบ" หนึ่งหนุ่มในคนคอเดียวกันที่ท่าน JJ เชิญนัดทานข้าวที่ "บ้านผู้หว่าน" ในเย็นวันที่ 16 เม.ย.นี้ เราก็หาประเด็นที่ ลปรร. กันในวันนี้ เรื่อง "ไร้นาม"...ดูเหมือน "ไร้นาม" แต่หาใช่ "ไร้นาม" ไม่...เพราะอย่างไรก็ยังมีนาม ในนามนั้นก็คือ  "ไร้นาม"

          "ไร้นาม-มิตร" ผู้ร่วม ลปรร. กันอย่างเสมอมา ทำให้ต้องตามดูว่า เอ! เจอกันครั้งแรกเมื่อไหร่นะ...และแล้วก็ได้ไปพบที่ "บันทึกนี้เพื่อเธอ"..ท่านมาทิ้งรอยไว้ที่ "ความเห็น"..และ "ถก" กันเรื่อยมาโดยที่ Dr .Ka-Poom ไม่รู้ตัวว่า...ได้ตกหลุมพลางคุณ "คน"..."ไร้นาม" ไปแล้ว เพราะตอนนี้ได้แปรสภาพไปคอย ลปรร. บันทึกใน Blog in-vi-si-ble ไปเสียแล้ว

          ทุกครั้งที่คุณ "ไร้นาม" มาทิ้งรอยไว้ไม่ว่าจะที่บันทึก คุณ"ชายขอบ" หรือ Blog ความ "ในใจ" สิ่งหนึ่งที่เราพบและเกิดคำถามคือ ...ไร้นาม..ท่านคือ ผู้หญิงหรือผู้ชาย...เพราะเราเราหลายๆ คนเวลาทิ้งรอย..จะลงท้ายด้วย "คะ ค่ะ" หรือ "ครับ"..หรือไม่ก็ดูรูปไปเลย...คำถามที่เราบางครั้งถกกันอย่างมาก เช่น อย่างหนึ่งละ "มิตร" เราท่านนี้อาจอยู่ในแวดวงการศึกษาหรือไม่ก็สนใจเรื่องการศึกษา เพราะไปตามดูรอยที่ท่านไปให้ความเห็นในบันทึก Blog อื่นๆ แต่ที่แน่ๆ (ความเห็นส่วนตัว Dr .Ka-Poom) คือ ท่านต้องอายุมากกว่า Dr .Ka-Poom (ชอบมองตนว่าเป็น-เด็ก) หรือว่าอย่างไรคะ..คุณ"ไร้นาม"

          ประเด็นที่เรา (คุณชายขอบและ Dr .Ka-Poom) คุยกันประจำอย่างออกอรรถรส...ว่า "มิตร" เราท่านนี้ ทำให้เรารู้สึกสนุกกับการต้องค้น...ว่า..

ท่าน คือใคร... "ไร้นาม" ที่ไม่ "ไร้นาม"