ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก...อาจจะหมดลมหายใจ...ไปเมื่อไหร่ไม่อาจทราบได้
แต่ช่วงเวลาที่มีอยู่ บางครั้งเราอาจลืมที่จะเหลียวแล...ดูแลคนข้างๆ
เรา
เราอาจมัวฟาดฟัน..อะไรบางอย่างเพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่มุ่งหวัง..
บางครั้งเราอาจลืมไปว่า..เมื่อเราหรือเขาจากไป...สิ่งที่มุ่งหวัง..หาใช่จะเป็นสิ่งที่มีค่าไม่
เราลืม..หรือไม่ว่า..เราได้ดูแลและเก็บเกี่ยว..ห้วงเวลาแห่งความสุขไว้หรือไม่
เมื่อเขาหรือเธอจากไป...เรา...จะได้ไม่ต้องมาพะวงที่จะเสียดายหรือเสียใจ
ว่า...หากย้อนเวลาได้...เราน่าจะตักตวงช่วงเวลาที่มีอยู่ด้วยกัน...อย่างมี"สุข"
บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย Ka-Poom ใน In Mind
เห็นด้วยค่ะ ทำปัจจุบันให้มีความสุข
เพราะไม่รู้ว่าจะมีพรุ่งนี้สำหรับเราไหม