จากเวลา ถึง การเตือน.."สติ"
จากการอ่านหนังสือเล่มหนึ่งบันทึกหน้าสุดท้าย "ปาฏิหาริย์แห่งการตื่นอยู่เสมอ: The Miracle of Being Awake" โดย ติช นัท ฮันห์ ทำให้ย้อนกลับมามองเรื่องเวลาที่เคยอ่านในบันทึก เรื่อง เวลาที่หายไป(ไหน) ของคุณชายขอบ ที่ได้พูดถึง "เวลา" จึงอยากบันทึกในสิ่งที่ get และเพื่อเตือน "สติ"...แก่ "ตน"..
"จงจำไว้ว่ามีเวลาที่สำคัญที่สุดเวลาเดียว คือ
"ปัจจุบัน"
ช่วงขณะปัจจุบันเท่านั้นที่เป็นเวลาที่เราเป็นเจ้าของอย่าง
แท้จริง บุคคลที่สำคัญที่สุดก็คือคนที่เรากำลังติดตามอยู่
คนที่อยู่ต่อหน้าเรา เพราะเราไม่รู้ว่าอนาคตเราจะมีโอกาส
ได้ติดต่อกับใครอีกหรือไม่ และภารกิจที่สำคัญที่สุดก็คือ
การทำให้คนที่อยู่กับเราขณะนั้นๆ มีความสุข เพราะนั่น
เป็นภารกิจอย่างเดียวของชีวิต...
เราจะทำอย่างไรจึงจะสามารถอยู่กับปัจจุบัน
อยู่กับคนรอบข้างเรา ช่วยลดความทุกข์
และเพิ่มความสุขแห่งชีวิตเหล่านั้น
คำตอบ ก็คือ เราจะต้องฝึกสติ"
บันทึกหน้าสุดท้าย
"ปาฏิหาริย์แห่งการตื่นอยู่เสมอ"
The Miracle of Being Awake
โดย ติช นัท ฮันห์
ความเห็น (8)
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ ดับไป ทุกอย่างมันก็เป็นแบบนี้แหละครับ ปัจจุบันมันก็ไม่ได้เป็นปัจจุบันอยู่ตลอด เพียงชั่วขณะจิต มันก็ดับไป เปลี่ยนไปเป็นอดีตแล้ว.....
จตุพร mhsresearch
Dr.Ka-poom
คุณตุมปัง
หากเรา..รับรู้..ของการ "เกิดขึ้น
ตั้งอยู่..และดับไป"
อย่างมีสติ...
ย่อมก่อเกิด...การมีสติ..ของการรับรู้อย่างจริงแท้
Dr.Ka-poom
คุณจตุพร
การ "มรณานุสติ" เป็นสิ่งที่เราชาวพุทธ
พึง..กระทำ..อย่างมีสติ
ไม่ว่าเผชิญ...เหตุใดใด...
ย่อมนำความรู้..ทั่ว...มาสู่.."เรา"
Dr.Ka-poom
คุณ "พี่เม่ย"
การตั้งรับอย่างมีสติ...บางทีอาจดี
ตรงที่ไม่ทำให้สติแตก..ได้นะคะพี่เม่ย(ยิ้มๆๆ)
"สติ" กับการจัดการ "เวลาชีวิต"
จากบันทึก เวลาที่หายไป(ไหน) และมาที่บันทึกนี้ เหมือนได้คำตอบตามที่ตั้งประเด็นไว้ครับ "สติ" กับการจัดการ "เวลาชีวิต" เป็นสิ่งแรกที่สำคัญมาก
Dr.Ka-poom
คุณชายขอบ
สติมี..มา..ปัญญาก่อเกิดคะ