เล่าเรื่องให้เพื่อนฟัง
วันนี้มาเล่าเรื่องให้เพื่อนฟังอีกแล้ว ไม่มีงานโรงเรียนติดพันมาทำที่บ้านก็เลยมีเรื่องมาเล่าให้ฟังอีก เป็นเรื่องเก่าที่สัมผัสมาด้วยตนเอง ตั้งหัวเรื่องว่า มะละกอ มะละกอเข้ามาอยู่ในใจในยามคับขันและขัดสนได้อย่างเหมาะเจาะจริงๆ ในคราวที่ได้ไปบรรจุรับราชการครูที่ต่างจังหวัดซึ่งไกลมากเมื่อ ยี่สิบกว่าปีมาแล้ว ได้เดินทางไปตัวคนเดียวโดยไม่มีญาติมิตรหรือคนใกล้ชิดไปส่งเหมือนคนหลงทาง เก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋าไปเพียงห้าชุดเพื่อใส่ทำงาน เสื่อผืนหมอนใบยังไม่มีเลยก็ได้อาศัยครูที่นั่นช่วยเหลือตามมีตามเกิด ความทุกข์ยากอดอยากไม่ต้องพูดถึง น้ำไฟไม่มี อาหารการกินก็ลำบากมาก โดยเฉพาะข้าราชการที่ไปบรรจุใหม่ๆ แต่ก่อนกว่าจะตกเบิกก็ 4-5เดือน อีกอย่างการที่จะไปหาซื้ออาหารในตัวเมืองก็ไม่ง่ายนัก อาหารสดจำพวกเนื้อหมูเนื้อไก่หือปลาไม่มีให้เห็นบ่อยนัก อย่างดีก็มีไข่ ปลากระป๋องปลาเค็ม ส่วนผักก็พอหาได้ตามรั้วโรงเรียน แม้ว่าจะมีอาหารแห้งขายอยูบ้าง ปัญหาสำคัญตรงที่ว่าเราไม่มีเงินที่จะซื้อมัน ไข่จึงเป็นของจำเป็นที่ต้องมีไว้ประจำเพราะเก็บไว้ได้หลายวันนอกจากไข่แล้วอาหารที่ต้องกินประจำก็คือ มะละกอที่บอกว่าต้องกินก็เพราะว่าไม่มีอย่างอื่นให้กิน ข้างบ้านพักครูจะมีมะละกออยู่ 1 ต้น ต้นมันโตมากขนาดคนปีนขึ้นไปได้และมีผลดกมากพอที่จะเก็บมากินได้ตลอดทั้งปีฉะนั้นมะละกอผัดจึงเป็นอาหารประจำโดยสิ้นเชิงพูดถึงมะละกอต้นนี้แล้วบ้านใกล้เรือนเคียงกับโรงเรียนยังได้อาศัยมะละกอต้นนี้อย่างทั่วถึง ฉะนั้นมะละกอจึงเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตในขณะที่เราไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งอะไร มะละกอนี่แหละเป็นที่พึ่งยามคับขัน ถึงแม้บางครั้งจะอายเพื่อนครูด้วยกันที่อาหารเกือบทุกมื้อจะเป็นมะละกอผัดก็ตาม
จะว่าไปแล้วมะละกอแม้จะเป็นผลไม้ราคาถูกแต่คุณค่าทางอาหารก็ไม่แพ้ผลไม้หรือพืชผักชนิดอื่น สามารถนำมาประกอบอาหารได้หลายอย่าง นอกจากมะละกอผัดแล้วยังนำมาตำส้มตำ แกงส้มมะละกอ ทำของหวานเป็นมะละกอลอยแก้วมะละกอสุกก็มีรสหวานและเป็นยาระบายได้อย่างดี
ตอนนี้ใครผัดมะละกอมาให้กินละก้อโกรธกันตายเชียว เปล่ามิได้ลืมตัวลืมบุญคุณของมะละกอคู่ทุกข์คู่ยากหรอก แต่หากใครต้องกินมะละกอผัดเป็นเวลาเกือบสองปีแล้วอยากกินมะละกอผัดอีก ต้องยกนิ้วให้เลยทีเดียว ถึงแม้จะขยาดมะละกอผัดอยู่ก็ตาม แต่มะละกอสุกก็ยังเป็นอาหารจานโปรดอยู่ดี ฉะนั้นถึงอย่งไรมะละกอก็ยังอยู่ในใจตลอดกาล
ความเห็น (2)
สารพัดประโยชน์ คือมะละกอ มะละกอมีแต่คุณ ตั้งแต่ราก ลำต้น กิ่งใบ จนถึงผล เพราะฉนั้น ผัดมะละกอใส่ใข่ ก็กินอร่อยฉันใด แกงส้มมะละกอ ก็กินอรอยไม่แพ้ ส้มตำมะละกอฉันนั้น ha....ha.....ha.....5555555555
ตัวดิฉันเองขอขอบพระคุณความลำบาก ที่สอนอยู่พื้นที่แห่งความหนาวเย็น และเป็นพื้นที่สีแดงมาก่อน สอนหนังสือนักเรียนพร้อมกับฝึกหลบภัยตามหลุมหลบภัยในใต้ถุนโรงเรียนพร้อมกับนักเรียนตัวเล็ก ๆ เสียงปืนใหญ่ แข็งกับเสียงสอนหนังสือของคุณครู การติดดินกินผักกับชาวบ้าน จากที่เราไม่เคยรู้จักใครไม่มีญาติพี่น้อง การปรับตัวของคุณครูกลายเป็นความรักจากผ้นำหมู่บ้าน จากชาวบ้าน จากผู้ปกครอง ที่มีให้ยิ่งกว่าญาติพี่น้องของเราจริง ๆ ขณะนี้ย้ายมาอยู่อยุธยา 20 ปี แล้วแต่ความห่วงหา ความมีเยื่อใยต่อกัน ยังมีให้กันเช่นเดิม นี่คือความทรงจำที่ดีที่ชาวบ้านในถิ่นทุรกันดารมอบให้มา เมื่อมาอยู่อยุธยาได้ยินคุณครูว่าตัวเองลำบาก ดิฉันได้แต่ตอบอยู่ในใจว่า ความยากลำบากของท่านมันไม่ได้เจออย่างที่ดิฉันเจอมา 1 ใน 100 เลย พวกเราอยู่กันอย่างสบายมาก ๆ ....จนทุกวันนี้คิดว่าไม่เสียใจที่เกิดมาเป็นครู ภาคภูมิใจจริง ๆ