ดอกราย(2)


ดอกราย คือญาติของข้าวยำโบราณ

ตามที่ได้เกริ่นไว้ในตอนที่แล้วถึงชื่อและกลุ่มสายพันธุ์ของ "ดอกราย" (เขียนยังกับเรื่องภาษาศาสตร์แหน่ะ..)

วันนี้มาลงรายละเอียดกันครับ

ที่ไปที่มา

  เข้าใจว่าตามลักษณะวิถีชีวิตของคนชนบท ชาวไร่ ชาวนา ชาวประมง ซึ่งอยู่อย่างเศรษฐกิจพอเพียงอย่างแท้จริง ไม่มีแบบกินทิ้งกินขว้าง หรือกินครึ่งจานโชว์ครึ่งจานดังค่านิยมในปัจจุบัน (แล้วจะไม่ให้อาหารหมดโลก ขยะล้นโลกและมลภาวะเป็นพิษได้อย่างไร...) อาหารที่เหลือจากมื้อเย็นก็นำมา re-product ใหม่ในมื้อเช้าของวันถัดไป เช่น ข้าวสวย ปลาปิ้ง ปลาย่าง ปลาทอด น้ำพริก ผัก ฯลฯ โดยไม่ต้องซื้ออะไรเข้ามาเพิ่มเลย (หากไม่มีอาหารเหลื่อเขาก็ไม่ทำเมนูนี้ ไม่เคยเห็นการหุงข้าวสวยใหม่เพื่อมาทำดอกราย)

กรรมวิธี

  ก่อนอื่น ต้องบอกก่อนว่าส่วนมากผมอยู่ในฐานะผู้บริโภคมากกว่าผู้ผลิต ขั้นตอนการผลิตอาจไม่ครบถ้วนหรือส่วนผสมอาจตกหล่นไปบ้าง (ถ้าคนบ้านแค่กัน นาม"ข้าวดอกราย" เข้ามาอ่านก็ช่วยเพิ่มเติมด้วยก็แล้วกัน)

  • อุปกรณ์ในการทำ ต้องมี ครก สาก(ที่ไหนมีครกแล้วไม่มีสากหล่ะ)ขนาดใหญ่ๆ มีด จาน แค่่นั้นแหละ
  • ส่วนประกอบ มี ข้าวสวย(ข้าวเย็น) ปลาย่าง(ดีที่สุด) กะปิ(กะปิสะกอมขึ้นชื่อมาก) ตะไคร้ มะขามเปียก พริกขี้หนู หอม กระเทียม น้ำตาลแว่น (สามอย่างหลังนี้ใส่หรือเปล่าหว่า..) ผักต่างๆรอบตัว
  • วิธีทำ เริ่มแรกก็เอาเครื่องปรุงมาโขลกรวมเข้าด้วยกัน ซึ่งก็มีกะปิ มะขามเปียก ตะไคร้ซอย พริกขี้หนู หัวหอม น้ำตาลแว่น ได้ที่แล้วก็ใส่ปลาย่างที่เตรียมไว้ลงไป โขลกต่อนิดหน่อย จากนั้นก็ตักก้อนข้าวเย็นใส่ ลงไป(บอกแล้วว่าครกต้องใหญ่ อิ อิ) โขลกต่อให้ส่วนผสมทั้งหมดเข้ากันดี เสร็จแล้วก็ตักใส่จาน ทานพร้อมกับผักต่างๆ ที่เตรียมไว้ได้เลย (แต่ถ้าจะให้ได้บรรยากาศและรสชาดของการกินดอกรายจริงๆ ก็ไม่ต้องตักใส่จาน กินกันในครกนั่นแหละ ยิ่งแย่งกันหลายๆคนยิ่งอร่อยครับ)

นี่แหละครับ ภาษาสะกอมคำว่าดอกราย หรือ ข้าวดอกราย

ภาพจากงานรวมพลคนกินปลาครับ

คำสำคัญ (Tags): #ดอกราย
หมายเลขบันทึก: 225808เขียนเมื่อ 27 พฤศจิกายน 2008 12:56 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:55 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

สวัสดีครับ

บันทึกนี้ผ่านตา แต่ไม่ได้แวะอ่าน

ตอนแรกนึกว่าดอกไม้อะำไรสักอย่าง อิๆ

วันนี้ดูทีวี มีข่าวท้องถิ่น

พูดสำเนียงสะกอมเลย ตอนแรกนึกว่าถิ่นอื่น

ที่ไหนได้ ปักษ์ใต้บ้านเรา

ฟังยากเหมือนกันนิ

เจ๊ะเน๊าะ จอมสุริยะ

ต้องขอโทษนะที่แก้ข่าวมาทางเน๊ตบังเอิญอ่านเจอ คิดถึงบ้านสะกอมเลยเปิดดู ดีใจที่มี ดอกราย อยู่ แต่คงผิดเรื่องสตูรของดอกราย

เราเกิดที่สะกอมกินดอกราย มาตั่งแต่เกิ ตอนนี้ อยู่ต่างประเทศยังกินดอกรายประจำ แหละ ยัง เทมให้หลานกินคอย เทเมืองนอก

หลาน บอก อร่อย เรา บอกอย่ากินกะมือมันหมิ่นเคย มันไม่ยอม เพราะมันอร่อย แต่สะกอมแท้ ไม่ใส่นำผีงแวน ใส่ จะใคร หัวหอม

บาจีน ปลาสด เคย บาขามเปียก เกลือ สมัยก่อนเมะไม่ใส่ผงชูรสเพราะมันหามาย แต่ถ้าเราเทมเองจะใส่สักนิด เทมให้เหลก ใส่ข้าวเย็น อาร่อยมาก ผัวฝรั่งก็กิน หลานหัวแดงก็กิน เชี่อแล้วมายละว่าเป็นเด็กสะกอมแท้ ตีให้แถลงมากเลยมาย

ขอให้คนสะกอมรักษาเอกลักาณืคำพูดไว้ให้ นานเท่านาน จาก เด็กสะกอมที่อยู่ ฮอลแลนด์

นั่นและเถ่ออกตั๋วไหว่ก๋อน หว่าเป๋นผู่กิ๋นหมากว๋าผู่ท่ำ กลั๋วจีผิดสูตรนิแหล๊ะ อิอิ

อ๋านมา 5-6 บ๋รรทัดกะเชื่อแหล่วและหว่าเป๋นชาวสะกอม 100 เปอร์เซ็น

เรื่องเอิ๋นๆ เราตอบทางอีเมล์ไปแล้วแหละ

น่าจีหล่าวบรรยากาศวันรายาเท่ฮอลแลนด์ให้ฟังมัง หาใบ๋กะพ้อทำกะต้มได้มาย...

ยังใคเขียนหลักสูตรการทำดอกรายไว้แล้วมั่ง น่าอีทำเป็นหลักสูตรไว้ให้ลูกหลาน วันก่อนเปิด กศน.ตำบลสะกอม ครูให้กลุ่มแม่บ้านสาธิตดอกราย คนสนใจมาก เท่มไม่ทัน แขกเหรื่อชอบกันทุกคน

เราเป็นคน คนหนึ่งเท่อยู่บ้านสะกอม เราอยากบอกว่าข้าวดอกราย อร่อยสมด

สาอยากกินข้าวดอกราย

สาติคองกะสะกอมบานเร้า

แข่ติดายเวลาหล๊อบไปเยี่ยมเริ้นแล่วหล่าว

จาก โล่กหลานชาวสะกอม(ปากบางหัวเลี้ยง) ณ คูเวต

มาโย๋บางกอกหลายปีแล้วแต่ว่าแถลงกลางไม่กะชับที เบอะแถลงแต่ภาษาสะกอมทุกวัน เห็นดอกรายและน้ำลายพาตีไหล

อัดนาน..เด็กปากบางสะกอม(หัวโค้ง)

ดีมากเลย จารย์ที่ได้มีเว็บดีและภาษาบ้านเราให้ศึกษากัน

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท