กวีวรรคทอง ๘ ความหวัง
คืนนี้มืดใช่มืดสนิท ไฟดวงนิดยังมีแสง
ขอเพียงลมพัดแรง เถ้ามอดแดงก็จะลาม
ทุ่งนี้รกใช่รกหมด นั่นข้าวสดขึ้นแทรกหนาม
ขอเพียงฝนจากฟ้าคราม ข้าวจะงามทั่วหญ้าคา
จาก ความหวัง
เสกสรร ประเสริฐกุล
ปี พ.ศ. ๒๕๑๘
พอพระพาย ชายพัด ก็ชัดชื่น
ทุกถ้อยคำ ย้ำยืน ไม่ขื่นขาม
"ทุ่งนี้ นานี้ มีนาม
ของหวง เขตห้าม อย่าข้ามกัน
ข้าวงาม น้ำดี ทุกปีมา
แผ่นดินข้า ข้ารัก หนักมั่น
ปู่ย่า พ่อลูก ผูกพัน
เลือดเนื้อ ทั้งนั้น ที่ในดิน"
"เพลงขลุ่ยเหนือทุ่งข้าว" โดยเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
เพียงได้อ่านกลอนสองบทนี้ ความรัก ความหวงแหนในแผ่นดิน พุ่งกระฉูดเล้ย ..