ความศรัทธา..ในตน

"ศรัทธาในตน" ไม่ทราบว่ามีอะไรซ่อนอยู่ภายใต้หัวข้อนี้หรือเปล่าครับ ผมรู้สึกว่า Dr.ka-poom เขียนบันทึกในหัวข้อนี้เป็นครั้งที่ 2 (ถ้าผมจำไม่ผิด)

หลายๆครั้งเราอาจจะมีสิ่งเร้าอื่นๆ มากระทบอารมณ์ทำให้หวั่นไหวกับความศรัทธาในตน  แต่สิ่งที่จะทำให้เรายืนหยัดต่อสู้กับความรู้สึกเหล่านั้นก็คือ "ความศรัทธาในตน" นั่นแหละครับ

ฝากคติเตือนใจที่ผมยึดถือไว้ให้ลองคิดดูนะครับ

ใครชอบ   ใครชัง    ชั่งเขาเถิด

ใครชู       ใครเชิด   ชั่งเขา

ใครเบื่อ    ใครบ่น    ทนเอา

ใจเรา...    ร่มเย็น    เป็นพอ

..........................

คุณดอกหญ้า

ขอเพียง "ศรัทธา"..ก่อเกิด "พลัง"..แห่งใจ

คุณ "ตุมปัง"

ขอบคุณนะคะ..สำหรับ "คติ" ที่เตือนใจ
จะลองนำมาใช้ร่วมกับ "สติ"...เตือน "ตน"

ถึง.."เพื่อน..มิตรภาพที่ดี"

ด้วยความห่วงใย..จากใคร..คนหนึ่งว่า "บันทึกเรื่องนี้"..เกี่ยวกับความศรัทธาในตน..เคยเขียนขึ้นมาก่อนหน้านี้ "อยู่ด้วยความศรัทธาในตนเอง" ด้วย "พลังในใจ"...ที่อยากคอย "เตือน" "ตน" ตอกย้ำ...บันทึกขึ้น..ในอารมณ์ที่มองเห็น "คน"..เรียกตน ว่า"ศรัทธาในตน"..แต่หาก..เลือกที่จะตัดสินความเป็น "ตน"..ของคนอื่นๆ...

     บางครั้งเราเลือกที่จะศรัทธาในตนก่อนที่จะไปศรัทธาผู้อื่น

     บางครั้งเราเลือกที่จะศรัทธาผู้อื่นก่อนย้อนมาศรัทธาในตน

     แต่ทุกครั้งควรจะได้ศรัทธาทั้งในตนและผู้อื่น...ศานติจะเกิด

คุณชายขอบ

สิ่งบอกเหมือนกับบ่งบอกนะคะว่า
ศรัทธา..ทั้งในตน..ของตน..และคนอื่น