แก้มกลม เด็กมอนอ

มอนอ ก็คือมหาวิทยาลัยนเรศวร ซึ่งตั้งอยู่ที่จังหวัดพิษณุโลก เป็นแหล่งผลิตบัณฑิต ออกสู่สังคม

...โอ้เด็กมอนอ..

จากเคหาฉันมาอยู่ไกล
ดวงหทัยฉันไร้ไออุ่น
ขาดญาติมิตรและผู้มีพระคุณ
โอ้เด็กมอนอ

ค่ำคืนนี้ฟ้ามีแต่ดาว
ดาวช่วยเตือนทุกคนทางบ้าน
อ้อมอกมารดาฉันยังต้องการ
โอ้เด็กมอนอ

เหม่อมองน้ำเห็นเป็นสีฟ้า
จรดนภาแสงดาวมัวหม่น
เปล่าเปลี่ยวใจลึกในกมล
โอ้เด็กมอนอ

เพื่ออนาคตฉันยอมอดทน
ทนต่อไปมิได้ย่นย่อ
ฝากชีวิตไว้ในมอนอ
เพื่อนตัวเราเอง...

เพลงนี้ฉันเคยฟังเมื่อฉันยังเป็นเด็กปีหนึ่ง ยังสดใสร่าเริง
เพิ่งพ้นจากรั้วมัธยม และคงยังตื่นเต้นกับสิ่งใหม่ๆ ในรั่วมหาลัย
บัดนี้ ฉันเป็น ซีเนียร์ ที่พร้อมจะโบยบิน ออกไปสู้โลกกว้าง
ต้องเลิกทำตัวกะโหลก กะลา เลิกเอานิสัยเด็กๆๆ มาใช้
เช่น ตื่นสาย ไม่ทำงาน ส่งงานช้า ต่อรอง
เหอๆ ไวจัง
ความรู้สึกครั้งแรก น่ะ วันที่เอนท์ติด ฉันบอกแม่ แม่ ดวง เอนท์ได้แล้ว
เย้ เย้ สั่นไปหมด ตั้งแต่คลิกเมาท์ เมื่อกรอกรหัส ประจำตัวสอบเสร็จตื่นเต้น
พอๆๆ กับการดูเกรด ตอนอยู่มหาลัยเลยค่ะ
ก้าวแรกในมอนอ ฉันจะจดจำมันไปตลอด
ฉันจำได้ในวันที่ฉันไปตรวจร่างกาย วันแรกที่ฉันเจอ เพื่อนๆ ในเอกเดียวกัน
ฉันพยายามหาเพื่อนใหม่ๆๆ
ทุกคนเป็นมิตร น่ารักดี
พี่ ๆในคณะก็น่ารัก
มีแต่ความทรงจำดีดี ในที่นี่

แต่อีกไม่กี่วัน ไม่ถึงเดือน ฉันคงจะกลับไปเป็นเด็กใหม่ ในสถานที่ใหม่
ความรู้สึกน้องใหม่ จะกลับมาอีกครั้งแต่ในสถานะใหม่ซินะ
ตื่นเต้น กลัว ทำตัวไม่ถูก ไม่รู้หนทางจะเป็นอย่างไร
วันก่อน ฉันไปฟัง อาตุ้ย ดีเจคลื่น อีเอฟเอ็มที่ฉันคลั่งไคล

อาตุ้ยบอกว่า วันหนึ่งอา ไปส่งงานช้าๆ มากๆๆ แล้วอาจารย์ได้บอก
อาว่า ตุ้ย แกทำแบบนี้ กับที่นี้ กับอาจารย์ได้ อาจารย์ไม่ได้ว่าไร
แต่ แก อย่า ทำแบบนี้กับที่บริษัทที่แกทำงาน น่ะ เพราะว่าที่นั่น
คงไม่ให้ อภัยแก เหมือนที่ฉันให้แกนะ

ระหว่างนั้นที่ฉันฟัง มันตรงกับชีวิต บางครั้งฉันได้ทำแบบนั้นด้วย
และฉันก็นั่งคิดไปพลางๆ มันก็จิงน่ะ ในโลกแห่งความจริง