ความหวังของพ่อแม่

พ่อแม่ทุกคนต่างก็มีความหวังที่จะให้ลูกเป็นอย่างโน้นเป็นอย่างนี้ พ่อแม่ของผมก็เช่นเดียวกัน อยากให้ลูกได้รับราชการ ซึ่งความคิดนี้อาจจะเป็นความคิดสมัยเก่า หรืออาจจะเป็นความคิดของพ่อแม่ที่อยู่ในต่างจังหวัด แต่มันก็เป็นความคิดของพ่อและแม่ผม ซึ่งลูกๆทุกคนก็อยากทำความฝันของพ่อแม่ให้เป็นจริง และค่อนข้างบ่อยครั้งที่เราจะมานั่งกินข้าวร่วมกันและคุยกันเกี่ยวกับความก้าวหน้าของงานที่ทำ และเส้นทางที่จะได้มีโอกาสรับราชการ

แต่ดีหน่อย ที่ทั้งพ่อและแม่เข้าใจว่า การรับราชการไม่ใช่เรื่องง่าย เดี๋ยวนี้คู่แข่งเยอะมาก เรื่องเส้นสายไม่ต้องพูดถึง (เส้นใครใหญ่ก็ได้ไป) จนบางครั้ง ผมบอกแม่ว่า เอาเงินมาให้ผม 3 แสน เดี๋ยวผมจะเป็นข้าราชการให้ดู เพราะผมได้ยินมาว่า อยากเป็นข้าราชการ ต้องเสีย ซีละแสน ซึ่งแม่บอกว่าจะไปเสียให้เค้าทำไม รอเรียนจบโท แล้วสอบให้ได้ เดี๋ยวก็ได้เป็นข้าราชการเอง

ผมก็เลยถามแม่ไปว่า "ทำไมถึงอยากให้ลูกรับราชการ"

แม่ก็ตอบกลับมาว่า "มันเป็นงานที่มั่นคง ถึงเงินเดือนจะน้อย แต่มันก็ยังมีสวัสดิการอื่นๆอยู่ ทำไปนานๆ เดี๋ยวก็เงินเยอะเอง"

ผมบอกว่า "ให้ผมไปทำงานบริษัทเอกชนไม่ดีกว่าหรอ จะได้มีเงินเยอะๆ"

แม่ตอบว่า "ทำงานเอกชนมันเหนื่อยมากนะ ไหนๆตอนนี้ก็ได้เข้ามาทำงานในส่วนราชการแล้ว ก็ทำๆไปก่อน ใจเย็นๆ เดี๋ยวโอกาสก็จะเป็นของเราเอง"

สุดท้ายนี้ ลูกๆทั้งทุกคนก็ได้แต่ขวนขวายพยายามที่จะรับราชการตามความต้องการของแม่ให้ได้...แม้ไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไรก็ตาม

[พ.ญ. อัจฉรา เชาวะวณิช]

หมอมาให้กำลังใจค่ะ โต๊ดเก่ง แต่คนเราไม่สามารถทำอะไรสำเร็จทุกครั้ง

ขอให้พยายามต่อไปค่ะ