เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ผมได้สอนนักศึกษาเรื่อง การจัดการทรัพยากรแบบบูรณาการ ผมได้ยกตัวอย่างหลาย ๆ กรณีที่ได้ใช้ชีวิตแบบบูรณาการ และกรณีหนึ่งที่เป็นเรื่องที่นักศึกษา ส่วนใหญ่คงรู้จักดี
ผมจึงยกตัวอย่างของภาพยนตร์การ์ตูนญี่ปุ่น “โดราเอมอน”
ซึ่งมี โนบิตะ เป็นตัวสำคัญของเรื่อง ที่โดราเอมอน พยายามจะเข้ามาช่วยให้โนบิตะ พัฒนาตัวเองให้ดีกว่าเดิม
แต่ปรากฏว่า โดราเอมอน ทำสำเร็จบ้าง ไม่สำเร็จบ้าง ส่วนใหญ่ล้มเหลวซะมากกว่า
นักศึกษาหลายคนไม่ทราบว่า โดราเอมอน เป็นใคร เข้าใจว่า เป็นเพียงตัวละครใดตัวหนึ่งเท่านั้น
แต่จริงแล้ว โดราเอมอน..เป็นหุ่นยนต์จากโลกอนาคต ที่ลูกหลาน ของโนบิตะ ได้สร้างขึ้นมา เพื่อแก้ไขโนบิตะ ที่จะทำให้โนบิตะ เป็นบรรพบุรุษที่ดีของตระกูล พอที่จะทำให้ ตระกูลของโนบิตะ สามารถพัฒนาไปในทางที่ดีที่จะส่งผลถึงลูก หลาน เหลน ของโนบิตะเอง
ผมได้อธิบายเรื่องนี้ให้เห็นถึงความจำเป็นในการมีบรรพบุรุษที่ดี จึงจะพัฒนาชีวิตได้
โดยเฉพาะในเรื่องการเลือก คู่ครอง
การได้คู่ครองและครอบครัวของคู่ครองที่ไม่ดี ครอบครัวก็จะล้มลุกคลุกคลาน ลำบากทั้งในปัจจุบัน และอีกหลายชั่วคน เพราะเป็นพันธุกรรมที่ส่งต่อไปเรื่อยๆ
ตราบใดที่ยังมีโอกาสเลือกได้ก็ควรจะเลือกซะ แทนที่จะยอมเสียสละชีวิตตัวเองไปกับอนาคตที่ไร้ความหมาย
นี่คือ การจัดการวางแผนทรัพยากรในระดับตัวบุคคล
ซึ่งกรณีของ โดราเอมอน ก็เป็นตัวอย่างที่สะท้อนว่า
ถึงขนาดต้องให้ลูกหลาน สร้างหุ่นยนต์ย้อนเวลาลงมาแก้ไขปัญหาของปู่ย่า ตาทวด
แต่เรื่องนี้ ก็เป็นเรื่องวัฒนธรรมของญี่ปุ่น ที่เขาถือว่า
คนดีของสังคม คือคนที่เป็นบรรพบุรุษที่ดี
แต่ในสังคมไทย คงไม่คิดการณ์ไกลขนาดนั้น แค่คิดว่า ปฏิบัติตนให้ดีในปัจจุบัน ก็เพียงพอแล้ว
แต่คนญี่ปุ่นนั้น เขาคิดถึงลูกหลาน เหลน ภายหน้า ซึ่งทำให้เขาอยู่ในกรอบ ศีลธรรม จริยธรรม ซึ่งทำให้ลูกหลานนับถือได้ทั้งในปัจจุบัน และอนาคต
เพราะฉะนั้น บทเรียนจากการดูภาพยนตร์การ์ตูนเรื่อง โดราเอมอน
จึงเป็นที่น่าสนใจมาก เหมาะแก่การศึกษาเรียนรู้ เพื่อเตรียมตัวเอง เป็นตัวอย่างที่ดี เป็นบรรพบุรุษที่ดี เพื่อที่ลูกหลานจะได้ไม่ลำบากกับเราอีก
ลองคิดดูนะครับ ว่า
เราเตรียมตัวเป็นบรรพบุรุษที่ดี หรือยัง
สวัสดีครับ
......................................................
ที่มา : Blog ของ ดร.แสวง รวยสูงเนิน
