หลังจากบรรดาครูๆ ได้พักกันนิดๆหน่อยๆ ในช่วงปิดภาค.......ก็มาเริ่มทำงานด้วยการเตรียมตัวเพื่อสอนในวันสัปดาห์หน้า......เมื่อวานซืนครูได้มีโอกาสร่วมงานกับคณะกรรมการนักเรียนในการจัดกิจกรรมปฐมนิเทศสำหรับนักเรียนใหม่....ซึ่งมีหลากหลายกิจกรรม ร่วมถึงการเข้าฐานต่างๆ เพื่อให้นักเรียนใหม่ได้ข้อมูลได้รู้จักโรงเรียนมากขึ้น และสร้างพฤติกรรมที่พึงประสงค์ในฐานะสมาชิกใหม่ของบ้าน.......ครูนกได้อยู่ในฐาน กีฬาสีและกิจกรรมนักเรียน......ฐานนี้มีหน้าที่แนะนำการจัดกีฬาสีของโรงเรียนพร้อมแนวปฏิบัติ และภารกิจและบทบาทของคณะกรรมการนักเรียน....และฐานของเราได้สอนนักเรียนร้องเพลง มาร์ชโรงเรียนด้วย ช่วงแรกมีครูดนตรีช่วยสอนนักเรียนเรื่องการเปล่งเสียง เรื่องฐานเสียง และเรื่องอารมณ์เพลง....ครูนกดีใจที่ได้มีโอกาสเรียนร้องเพลงไปด้วยในตัว และมีนักร้องต้นเสียง(นักเรียนรุ่นพี่ของโรงเรียน) มาช่วยสอนด้วย.....ทำให้เพลงมาร์ชที่ร้องออกมามีพลัง...และมีความเข้มแข็ง..............พอช่วงบ่ายโมงเราก็เข้าฐานอีกครั้ง....ปรากฏว่า ทีมงานของนักเรียนได้เปลี่ยนไป เป็นนักเรียนผู้ชายที่มีอะไรสะดุดตาครูๆ หลายประเด็น....นักเรียนคนนั้นผมยาวมากกว่าปกติ...ท่าทางลีลาประกอบการร้องเพลงเหมือนนักร้องสตริงในยุคปัจจุบัน.........พี่ครูท่านหนึ่งถามเราว่า..."น้องนก..ทำไมเด็กคนนี้ผมยาวผิดปกติล่ะ" ....เราก็ให้ข้อมูลพี่ไปว่า...พี่สังเกตที่หน้าอกเขาหรือเปล่าจะมีป้ายสีขาวที่อนุญาตให้ไว้ผมยาวได้....(ครูนกไปสังเกตแล้วไอ่านให้ตนเองหายสังสัย) เขากำลังอยู่ในช่วงประกวด....อะไรสักอย่างนี้ละค่ะ"....เรื่องผมผ่านไป....เราก็เอาใจใส่กับการสอนน้องๆ แต่ฟังเท่าไร...เพลงมาร์ชโรงเรียนกลายเป็นเพลงสตริง.....เขาร้องแบบแนวสตริง...ทั้งน้ำเสียง...และลีลา...ครูนกไม่ไหวแล้ว...ไปกระซิบเพื่อนๆ เขาบอกว่า ให้เขาปรับแนวการนำน้องร้องเพลง....เพราะตอนนี้ออกแนวสตริง...ปรากฏว่า เพื่อนๆ ของเขาสามคนก็บอกว่า อาจารย์คิดเหมือนผมเลย....แล้ววีรบุรุษของเรา...ก็เขาไปกระซิบเพื่อน..ซึ่งเขาก็น่ารักยอมรับคำติชม...สละไมโครโฟน...ให้นักเรียนคนอื่น.....ครูดีใจที่
ขอบคุณค่ะ...คนไม่มีราก...
ติดตามอ่านผลงานของคนไม่มีรากอยู่เช่นกันค่ะ.....
เห็นด้วยอย่างยิ่ง ดีมากครับ