ส่งโทรเลขคนสุดท้าย

ที่ระลึกไปรษณีย์โทรเลขไทย 133 ปี 30 เมษายน 2551

       วันนี้กลับจากประชุมรีบไปส่งโทรเลขตอนเกือบ 16.30 น. (ปณ.ในกระทรวงฯ) ปรากฏว่า เข้าแถวผิดต้องไปต่อแถวใหม่เพราะวันนี้มีแต่คนมาส่งโทรเลข ดังนั้นเจ้าหน้าที่ของ ปณ. จึงจัดแถวให้เฉพาะคนที่ส่งโทรเลข สองแถวแรก ส่วนแถวที่สามเป็นเรื่องทั่วไป

       ผู้เขียนเข้าแถวที่สามค่ะและเป็นคนสุดท้ายของแถวที่มาจะขอส่งโทรเลข เจ้าหน้าที่ก็ขอโทษนะ ก็ใครจะไปรู้ว่า มีการแบ่งงานกันทำ ผู้เขียนอ่านป้ายแล้วเขียนบอกว่า ทำครบวงจร ก็เข้าแถวสิ สุดท้ายต้องย้ายไปแถวที่หนึ่ง เจ้าหน้าที่ดูเหนื่อยกันมากบอกว่า วันนี้ทั้งวันข้าวแทบไม่ได้ทานกัน

       เจ้าหน้าที่ของแถวที่หนึ่งเริ่มแซวว่า วันนี้ใครจะเป็นคนสุดท้าย ผู้เขียนไม่ทราบหรอกว่า เขามีเซอร์ไพรส์ของแต่ละแถว  ผู้เขียนบอกว่า น่าจะน้องแถวที่สองที่กำลังจะย้ายมาแถวที่หนึ่งเพราะแถวที่สองมีอยู่คนทำหลายรายการมาก แต่พอจะปิดรายการ (ตอนห้าโมงกว่าแล้ว) น้องๆ นักศึกษาที่มาฝึกงานเดินมาอีกสามคนเพื่อมาขอส่งโทรเลขกัน ทำให้แถวที่ี 1 และ 2 ยังไม่มีคนสุดท้าย เจ้าหน้าที่แถวที่ 3 เรียกผู้เขียนบอกว่า เมื่อกี้พี่มาขอส่งโทรเลขเป็นคนสุดท้ายของผมใช่ไหม ผู้เขียนก็บอกว่าใช่ รอเป็นชั่วโมง กว่าจะถึงคิวพี่กลับบอกว่า แถวนี้ไม่ทำ น้องบอกว่า ขอโทษครับ แต่พี่เป็นคนสุดท้ายของช่องที่ผมปฏิบัติงานและวันนี้ ปณ.มีของที่ระลึกให้ครับ อ้าว! มีงี้ด้วย ดีใจมาก สมกับที่รอคอยมาเป็นชั่วโมง

       ทำให้คนที่ยืนอยู่แถวที่ 1 และ 2 ซึ่งกำลังเป็นคนสุดท้ายยังไม่ใช่คนสุดท้ายของช่องที่ให้บริการเพราะมีน้องๆ นักศึกษามาอีกสามคน จึงอดได้ของที่ระลึก เห็นบ่นกันใหญ่เลย

       ผู้เขียนได้แบบฟอร์มการส่งโทรเลข post card อีกหลายฉบับ และซองโทรเลขอะไรอีกนั่นล่ะ ได้มาเป็นถุงเลย โชคดีจังเพราะตัวเองก็สะสมแสตมป์ งานนี้ก็ส่งโทรเลขไปให้เพื่อนที่ทำงานของผู้เขียน กะเซอร์ไพรส์ และอดีตคนสนิทที่อยู่ต่างจังหวัด

       วันนี้เลยอดไม่ได้ที่จะเขียนบันทึกนี้เพื่อเป็นการเตือนความจำตัวเองว่า วันนี้คือวันสุดท้ายของไปรษณีย์โทรเลขไทย  133 ปี  วันที่ 30 เมษายน 2551

       ดังนั้นวันนี้จึงเป็นความทรงจำที่ดีของผู้เขียนเพราะเป็นการปิดตำนานโทรเลขไทย 133 ปี และเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่ผู้เขียนส่งโทรเลข เกิดมาก็พึ่งครั้งนี้ล่ะที่ส่งโทรเลข

[mim]

สวัสดีค่ะ

• มิมพลาดไปแล้วละคะ จนแล้วจนรอดก็ลืมจนได้เพราะวันนี้ยุ่งๆ ทั้งวัน
• เลยไม่มีโอกาสเก็บไว้เป็นที่ระลึกเลยค่ะ
• เสียดายจัง

 

[pa_daeng]

สวัสดีค่ะ

• ป้าแดงเพิ่งรู้ว่าวันนี้เป็นวันสุดท้ายของการส่งโทรเลข
• หลังจากวันนี้ไป โทรเลขไม่มีแล้วใช่มั้ยคะ
• อืมมม......น่าอนุรักษ์และจดจำนะคะ

[Toi Wantana]

• สวัสดีค่ะ คุณมะขามอ่อน/ครูมิม
• ขอบคุณนะค่ะที่แวะมาทักทาย
• เกือบพลาดเหมือนกันค่ะเพราะวันนี้มีประชุมนอกสถานที่ทำงานเกือบไม่ทัน
• และพอดี ปณ.กระทรวงการคลัง ให้โอกาสเพราะวันนี้เขาก็เลิกงานจนมืดเหมือนกัน

[Toi Wantana]

• สวัสดีค่ะ  pa_daeng [มณีแดง คนสวย แซ่เฮ]
• ตอนแรกก็ไม่สนใจ
• แต่น้องๆ พี่ๆ ที่ทำงาน ตื่นเต้นกันมากมาชวนใหญ่เลย
• แต่ติดประชุมก็มาลุ้นเอาตอนเย็นค่ะ
• ดีนะที่ ปณ. บอกว่า จะรับทำให้จนถึงคนสุดท้ายถึงแม้จะเลยเวลาปิดทำการแล้ว
• งานนี้ขอขอบคุณและขอบคุณ ปณ. ที่ให้โอกาสคนที่มารอส่งกันค่ะ

[Toi Wantana]

• พอดีวันนี้กลับจากประชุมก็เย็น เลยทำงานต่อจนเกือบสองทุ่ม
• ทำให้กลับถึงบ้านดึกเพราะแวะไปทำธุระต่ออีก
• แต่จะขอเล่าว่า ของที่ระลึกที่ได้จาก ปณ. คือ postcard วันอาสาฬหบูชา 1 ชุดมี 4 ใบ แบบฟอร์มการส่งโทรเลข 1 ใบ แต่ขอเพิ่มเติมมาอีก 2 ใบ ซองโทรเลข/ซองโทรเลขด่วน อย่างละ 1 ฉบับ
• งานนี้ได้สะสมไว้กับแสตมป์ซึ่งปกติตัวเองก็สะสมอยู่แล้ว
• และเมื่อเย็นอดไม่ได้ที่จะโทร.ไปบอกเพื่อนว่า ให้คอยรับโทรเลขนะเพราะผู้เขียนกลัวหายไปส่งกรม/สำนักอื่นจึงย้ำให้เพื่อนคอยตาม
• เพื่อนชอบสะสมแสตมป์มากกว่าผู้เขียนมาก แต่วันนี้เขาก็ยุ่งเพื่อเตรียมตัวไปต่างประเทศ
• จึงดีใจใหญ่เลยที่เพื่อนส่งไปให้
• แค่นี้ก็ซึ้งใจกันแล้วค่ะ

[DSS "work with disability" ( หนิง )]

ไม่ได้ไปเหมือนกันค่ะ

ทั้งๆที่ list รายชื่อและที่อยู่ไว้แล้ว

เสียดายมาก....

[Toi Wantana]

• สวัสดีค่ะ คุณDSS "work with disability" ( หนิง )
• วันทนาเองก็ list รายชื่อและข้อความไว้แล้ว แต่ตอนเดินไปดันลืมถือไป ต้องไปเขียนใหม่ที่ ปณ.
• ผลของการเขียนใหม่ เข้าแถวใหม่จึงเป็นคนสุดท้ายแล้วได้ของที่ระลึก
• แค่นี้ก็คุ้มแล้วค่ะ ยืนรอเป็นชั่วโมงเลย
• ยังคิดว่า หาเรื่องลำบากหรือเปล่า
• แต่ยอมรับว่าพึ่งเคยเห็นซองโทรเลขที่ได้ในวันนี้เป็นครั้งแรก
• ได้เป็นของสะสม/ที่ระลึกไปในตัว
• โชคสองชั้นเลยค่ะ คือ ภูมิใจที่ได้ส่งให้เพื่อนและตัวเองเพื่อเก็บไว้เป็นที่ระลึก
• และได้ของแถมจากการไปทนยืนรอเป็นชั่วโมง