สวัสดีครับ ... พี่ jaewjingjing
- ส่งเมล์ไปตะกี้ครับผม
ขอบคุณครับ :)
ยินดีด้วยค่ะ กับบันทึกที่ 200
หลายคนมีศักยภาพในตัว แต่ไม่สามารถถ่ายทอดออกมาเป็นตัวหนังสือได้ แต่คุณวัสวัส มีทั้งศักยภาพ และ ความสามารถในการถ่ายทอดเลยนะคะ
สวัสดีครับอาจารย์
สวัสดี อาจารย์ Wasawat Deemarn
ผมมาอ่านงานของอาจารย์ครับ ลองอ่าน เจ้าชายน้อย เกมชีวิตของเจ้าหนู
และโมโม่ ส่วนพ่อมดอ๊อด โจนาธาน นางนวล ลิฟวิงตัน ฉบับ ชาญวิทย์ เกษตรศิริ แปล อีกครั้ง ดีไหม ครับ เพื่อจะพบคำถามจากวรรณกรรม อาจเป็นได้ นะครับ
อยากบอกว่า ขอบคุณทุกท่านครับ
คุณ Gap , น้อง ณ เส้นขอบฟ้า , คุณ ครูข้างถนน , พ่อ ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์ , อาจารย์ วิช และ พี่ jaewjingjing
ผมขอใช้เวลาอยู่กับตัวเองก่อนนะครับ สำหรับการเขียนบันทึก :)
สวัสดีค่ะ
เป็นบันทึกที่มีค่าให้ข้อคิดมากค่ะ ไม่อยากให้พักร้อนไปไหนค่ะ รออ่านเรื่องของอาจารย์อยู่นะคะ
ขอบพระคุณ ท่าน ศน. อาจารย์ เอื้องแซะ และ พี่ Sasinanda มาก ๆ ครับ :)
ครูค่ะ
หมอเจ๊ ชอบใจประโยคนี้ค่ะ
" เพราะชีวิตนี้เป็นสมบัติที่เราได้มาครอบครองเป็นของตัวเองมากกว่าครึ่ง เราจึงสามารถปั้นแต่งให้เป็นอย่างที่ใจปรารถนาได้ สามารถกำหนดได้ว่า จะให้ชีวิตก้าวไปสู่วิถีที่คู่ควรสำหรับตัวเองอย่างไร จึงจะทำให้รู้สึกว่า ตัวเองมีค่าเพียงพอกับการเกิดมา นั่นต่างหากคือ อิสรภาพที่เราสามารถมอบให้แก่ชีวิตของเราเอง"
ด้วยตัวเองก็พาชีวิตเดินทางมาอย่างนี้ ตั้งแต่ย่างเท้าออกจากสถาบันการศึกษา
และเคารพในความคิดของทุกคนที่เดินมาด้วยทิศทางที่คล้ายคลึงกันอย่างนี้
เมื่อเดินมาถึง ณ ปัจจุบัน หมอเจ๊มีประสบการณ์ว่า บางครั้งหมอเจ๊ต้องการเพื่อนรู้ใจร่วมในเรื่องของชีวิต
บางครั้งหมอเจ๊ก็อยากอยู่กับตัวเองเพื่อตัดสินใจกับชีวิตตัวเอง
และคำตอบแห่งการตัดสินใจมักได้มาเมื่ออยู่กับตัวเองเสมอมา คงเป็นเพราะเหตุว่าชีวิตเป็นของเรา
ซึ่งมีหลายคนก็ไม่ชอบ และมักกล่าวหาว่า อหังการเกินไป
ด้วยประโยคนี้ของครู
"ชีวิตเป็นของเรามิใช่หรือ ?" ... เป็นความงามของข้อเขียนทางธรรม ทำให้ได้ฉุกคิดเรื่องใด ๆ หลาย ๆ เรื่อง ... การต่อสู้เพิ่งเริ่มต้น ... ขอยึดมั่นในความดีต่อไป ... ขอใช้ความดีสู้กับมารผจญ ... จัดการชีวิตให้ผ่องแผ้ว สบายใจ ... แล้วผมจะกลับมา ...
หมอเจ๊จึงเข้าใจ พร้อมความหวังว่า ครูจะกลับมาในเร็ววัน เพื่อสอนสั่งผ่านข้อเขียนอีกครา
ขอคารวะการตัดสินใจ เอาใจช่วยให้ความอหังการ เอาชนะมารผจญได้เร็วพลัน
และอย่าทิ้งกันไปนานนักนะค่ะ
บุญรักษา ค่ะ :)
สวัสดีค่ะอาจารย์
สวัสดีค่ะ...
ชีวิตนี้เป็นของเรา
แต่บางครั้งรู้สึกเหมือนสมองไม่สั่งการค่ะ
ก็ต้องทำตามหัวใจกันไปบ้าง...
ได้ข้อคิดในการดำรงตนมากเลยค่ะ
แล้วกลับมาโดยไวนะคะ..
ชีวิตนี้เป็นของตัวเองจริงเหรอ
กลไกชีวิตดำเนินไป เสียงเพลงขับกล่อม นกน้อยบินลอยล่อง วันเวลาไม่หยุดนิ่ง ฉากชีวิตแปรผัน เสียงเกลียวคลื่นสะอึ้นไห้
ชีวิตนี้เป็นของตัวเองจริงเหรอ
น่าเสียดาย หากอาจารย์จะหยุดเขียนบันทึก
ใน..หลายเรื่องราว หากเราไม่ได้พบพาน
เพียงแค่อ่านประสบการณ์ของผู้อื่น ก็ทราบซึ้งใจ ..
ก็ แวะเข้ามาเยี่ยมกันบ้างนะค่ะ
ถ้าชีวิตเป็นของเรา ชีวิตเราก็ไม่ควรขึ้นกับความคาดหวังซิครับ ไม่ว่าของผู้อื่นหรือของตัวเอง -- ชีวิตดำเนินไปตามความเป็นจริง ตามข้อจำกัด ตามเหตุการณ์ และไม่ขึ้นกับตัวเลข 200 อย่างแน่นอน
เขียนบันทึกเมื่ออาจารย์พร้อมก็ดีครับ ไม่เบียดเบียนตัวเอง ถึงไม่เขียนบันทึก ก็ยังให้ความเห็นหรือเขียนอนุทินได้นะครับ
ไม่ว่าจะใช้ชื่อนี้ ชื่อปลอมอื่นๆ หรือชื่อจริง แต่ข้อเขียนที่สะท้อนความคิดอันเปรียบเสมือนลายมือของอาจารย์ อ่านเผินๆ ก็ได้เผินๆ อย่างลึกซึ้ง ก็ได้ลึกซึ้ง แบบนี้คนที่ไม่ใช่แฟน ทำแทนบางเรื่องไม่ได้ และถึงจะเป็นแฟน ก็เขียนแทนไม่ได้เช่นกัน (แทนได้แต่ไม่เหมือน)
GotoKnow ยังอยู่ที่เดิมครับ
สวัสดีครับอาจารย์
.เหนื่อยหนัก ก็ต้องหาที่พักผ่อน สะก่อน
.หายเหนื่อย ก็เดินต่อไป
.ชีวิต ไม่สามารถบอกเลิก บอกว่าจะหยุดได้เมื่อไร
.ชีวิตก็คงต้องเดินต่อไป
.จนกว่าชีวิตเรา จะจากเราไปเอง โดยเกิดจากวัฎจักรแห่งชีวิต
ขอเป็นแรงใจ และรอคอย อีกคนหนึ่ง
อ้าวคุณพี่ was จะไปพักร้อนเหรอคะ ก็ดีนะ ดีใจด้วย ขอบคุณมาก หากพี่กลับมาอีกที อาจไม่เจอกันอีกก็ได้ แต่ไม่เป็นไรนะนึกถึงกันก็ส่งน้องแมวสุดสวยไปทักทายเน้อ อ๋อว่าชีวิตไม่ใช่ขอบเราคนเดียวหรอก เราต้องใช้ชีวิตอย่างรับผิดชอบต่อความรู้สึกของคนอื่นในสังคมด้วย อ๋ออาจต้องบอกตัวเองบ่อยๆๆแล้วจากไปเช่นกัน ขอบคุณความรู้สึกดีๆความเป็นพี่น้องมีให้กันค่ะ ขอบคุณสำหรับบันทึกดีๆที่ได้อ่านบ้างไม่ได้อ่านบ้างนะค่ะ ขอบคุณที่รับทราบว่าทิงนองนอยมีอยู่จริง
รูปใหม่อ๋อ
สวัสดีค่ะ อาจารย์ Wasawat Deemarn
อยากพูดคำว่า "ขอบคุณ" ...
คุณ หมอเจ๊ ... ชอบคำว่า "ครู" จังเลยครับ
คุณ มะขามอ่อน/ครูมิม ... ขอบคุณครับ
คุณ windy ... เป็นเพราะหัวใจและสมอง ครับ
คุณครูแอ๊ว ... สำหรับภาพสวย คนตอบน่ารัก
ท่านอาจารย์ สิทธิรักษ์ ... ชีวิตของผมจริง ๆ ครับ
คุณ ครูเอ ... ตอนนี้เป็นไงบ้างครับ นอนอยู่สวนดอกหรือเปล่า
นมัสการพระคุณเจ้า สุญญตา ... ที่ให้เกียรติและธรรม
ขอบคุณ ...
คุณ Conductor ... ที่ให้ข้อคิดและกำลังใจ Gotoknow อยู่ที่เดิมครับ
พี่หนุ่มคนตานี ... เหนื่อยครับ ขอพักจริง ๆ
อ.พนม ปีย์เจริญ ... ที่ให้เกียรติผมอีกครั้งสำหรับกำลังใจ
น้องหมอ อ๋อทิงนองนอย ... ขอบใจมาก ๆ คุณน้องขา
คุณครู จุฑารัตน์ ... พักร้อนตามสภาพจิตใจครับ
สวัสดี ดี๊ ดี ค่ะ อ.วสวัตดีมาร
ขอโทษอย่างแรงที่มาช้ามากๆค่ะ..อ่านแล้วเข้าใจว่าเหนื่อยและอยากพัก การที่คนเราจะวางสิ่งที่มีความสุขได้ ต้องอาศัยการตัดสินใจที่แน่วแน่จริงๆ ( บางทีเบิร์ดก็เรียกว่าตัดใจ อิ อิ อิ )
เบิร์ดนึกถึงหนังสือชื่อออกแบบชีวิต Do it yourself ของคุณพงษ์ ผาวิจิตร..ที่กัลยาณมิตรท่านหนึ่งส่งมาให้เบิร์ดอ่านซึ่งเบิร์ดชอบหลายตอนมากๆ..คำพูดนี้ก็เป็นหนึ่งในสิ่งที่ชอบค่ะ
" เล่นดนตรียังต้องมีวรรคเงียบ..ขับรถยังต้องผ่อนคันเร่ง..แล้วเราทำไมต้องเร่งชีวิตอยู่ตลอดเวลา ? "
การหยุดไม่ทำอะไรเลยเป็นการเปิดทางให้ " ความคิดอ่าน " ได้ทำงานบ้างเนาะคะ เพราะในชีวิตประจำวันที่เร่งรีบไปหมดเราแทบไม่มีความคิดอ่านดีๆในเรื่องอะไรเลย มีแต่การทำๆๆๆแบบปฏิกิริยาตอบสนองธรรมดาเท่านั้นเอง
ขอให้อาจารย์ " Happiness of ignorance " นะคะ ...อย่าห่วงบ้านในG2K น้า.. เพราะคุณ Conductor ท่านบอกแล้วว่า G2K ยังอยู่ที่เดิมเสมอ เพื่อรอวันเจ้าของบ้านกลับมาค่ะ..^ ^
สวัสดีครับ คุณ เบิร์ด :)
ขอบคุณมากครับ คุณ เบิร์ด :)
สวัสดีครับ
- ชีวิตเป็นของเรา เป็นของเราแน่นอน เราเป็นผู้กำหนด..ทุกๆ สิ่ง...เราเป็นผู้กำหนด..
- เพิ่งรู้จัก เพิ่งเข้ามา ท่านก็ไป(ชั่วคราว)ซะแล้ว...แต่ไม่เป็นไร ผมจะตามอ่านบันทึกย้อนหลัง...หวังว่าเมื่อผมอ่านจบ อาจารย์คงหายเหนื่อย...มาเขียนให้อ่านอีก...
- ขอคุณบันทึกดีๆ จากอาจารย์ที่ผมได้อ่านแล้ว...และกำลังจะอ่าน...
ยินดีมากครับ คุณ ดินดอน ... อ่านบันทึกผมหมดแล้วสงสัยผมกลับมาพอดีนะครับ 555 :)
สวัสดีค่ะ คุณ Wasawat Deemarn
สวัสดีค่ะ ท่านอาจารย์
* * ตามพี่สาวเบิร์ด ที่รักเข้ามาค่ะ
* ชีวิตเราก็ต้องเป็นของเรา .. เอ หรือเปล่าหนอ ชักไม่แน่ใจแล้วล่ะคะ ..
? ? หากชีวิตเป็นของเราแล้ว กรณีคนไข้ก็ควรจะมีสิทธิเลือก ที่จะรักษาต่อ หรือ ตาย ได้ ใช่ไหมคะ ... ? ?
สำหรับชีวิตปูรอดชีวิตมาได้ครั้งหนึ่งแล้ว .. ชีวิตที่เหลือคือ กำไร ที่ต้องรังสรรสิ่งดี เป็นคนดี ของครอบครัว ชุมชน แล้วขยายไปสังคม ประเทศ และโลก ในที่สุดค่ะ
... ฟังแล้วเหมือนทฤษฎี อุดมคติเลยนะคะ แต่จำวาทะท่านรัฐบุรุษ ป๋าเปรม ที่ว่า - - เกิดมาครั้งหนึ่งควรตอบแทนบุญคุณแผ่นดิน - - ประมาณนี้ล่ะคะ
... Life is Live , Learn and Love but Unconditioned Love ...
ชอบประโยคนี้มากค่ะ เราสามารถต่อยอดให้ชีวิตก้าวไปสู่อิสรภาพที่เหนือกว่านั้นได้ โดยไม่ต้องอยู่ภายใต้การบีบคั้นจากความต้องการของใครคนหนึ่ง แต่เป็นการต่อยอดไปสู่การดับทุกข์ในชีวิต ซึ่งเป็นอิสรภาพที่สูงส่งในตัวเอง
... เพราะเป็นสุดยอด ความปรารถนา และจุดหมายปลายทางของคนเรา นอกเหนือจาก ความต้องการพื้นฐานของมนุษย์ ตามหลักมาสโลว์ ...
* ว้า เพิ่งเข้ามาอ่านงานท่านอาจารย์ ก็จะพักซะแล้ว ..
* อย่างไรก็ตาม Not the end of your block? The show must go on and Right here waiting for you always ค่ะ
* - - จะกลับไปย้อนอ่านงานเขียนท่านอาจารย์ค่ะ - - *
รักษาสุขภาพนะคะ .. เป็นแรงใจ เพื่อไฟฝัน ดั่งปรารถนาค่ะ ... เชื่อมั่น ด้วยเคารพค่ะ
สวัสดีครับ คุณ poo
ขอบคุณมาก ๆ ทีเดียวครับ .. อย่าลืมทิ้งร่องรอยให้ด้วยนะครับ ผมจะตามไปขอบคุณ :)
สวัสดีครับ คุณ คนไม่มีราก
ขอบคุณมาก ๆ ครับ :)
ขอบคุณค่ะ อาจารย์
ไม่ได้นอนหรอกค่ะ ดีใจที่ไม่ได้นอนค่ะ กลัวผีแฮะๆ
วันนี้คุณหมอนัดผ่าค่ะ ใช้ห้องผ่าตัดเล็กค่ะ ของโรงพยาบาลศรีพัฒน์ค่ะ ก่อนจะเข้ารับการผ่า คุณพยาบาลน่ารักมากค่ะ ให้ดูคำแนะนำ ขั้นตอนเกี่ยวกับ การผ่าตัดก้อนเนื้อ การเตรียมตัว ดีมากๆเลยค่ะ หากมีปัญหาให้ซักถามได้ค่ะ ไม่ค่อยรู้สึกกลัวเท่าไหร่ค่ะ
ขอบคุณอาจารย์ที่เป็นห่วงค่ะ
คุณพี่ was ขา ช่วงนี้หนูรู้สึกว่า วันๆใช้พลังงานอักโข จนพลังลูกเดือยใกล้หมดค่ะ โอ๊วว...นาร๊าย..นาราย
สวัสดี น้องหมอ อ๋อทิงนองนอย :)
ขอบคุณครับที่แวะมาเยี่ยม :)
สวัสดีค่ะอาจารย์
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับ คุณ มะขามอ่อน/ครูมิม :)
ขอบคุณมาก ๆ ครับ ... :)
อ.wasawat ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับ ... คุณ ครูมิม :)
ขอบคุณจัง ... บุญรักษา .. นอนหลับฝันดีครับ :)
เอาดอกไม้มาฝากอาจารย์ค่ะ อิอิ ดอกไม้สีขาวแทนความบริสุทธิ์ จากใจผู้ให้ค่ะ หุหุ (เวอร์ไปหน่อยไหมค่ะ)
ด้วยความระลึกถึงค่ะ
ขอบคุณครับ คุณ มะขามอ่อน/ครูมิม :)
ขอบคุณนะคะที่แวะไปให้กำลังใจทิงนองนอยค่ะ ต้องทำตามสัญญาแบบนี้ตลอดไปด้วยล่ะ เด้อค่ะเด้อ
เอามาฝากจ้ะ
".. มาตามสัญญา มาตามหัวใจเรียกหา เมื่อลมหนาวหวนมา ทุกอย่างก็หลับใหล .."
อิ อิ จ้า น้องหมอ อ๋อทิงนองนอย :)
สวัสดีค่ะ
ดอกไม้ครูมิมสวยจัง ดอกอะไร
ผลไม้คุณอ๋อ...คุ้นๆ :)
แวะมาเติมกำลังใจให้อาจารย์ค่ะ
สวัสดีครับ น้อง morisawa :)
ขอบคุณมาก ๆ ครับ :)
ขอบคุณ พี่ jaewjingjing ที่แวะมาเติมกำลังใจครับ :)
โอ้ว...พระเจ้าจอร์จ คุณพี่ was เรียก คุณ jaewjingjing ว่าพี่ ข้าพเจ้าผู้น้อยนี้ก็ต้องเรียก พี่แจ๋วจริงๆ ตามพี่ท่านค่ะ
จ้า ท่านน้อง อ๋อทิงนองนอย ... เอ หรือว่า พี่ jaewjingjing เด็กกว่าพี่หว่า :( งง 555
พี่แจ๋วน่าจะอ่อนกว่าอาจารย์นะคะ อิอิ
เอาดอกข่ามาฝากค่ะ
สวัสดีครับ น้อง มะขามอ่อน/ครูมิม
ขอบคุณครับ :)
ขอบคุณท่านอาจารย์ ขจิต ฝอยทอง ที่แวะมาเยี่ยมเยือนบันทึกที่ 200 และบันทึกสุดท้าย ก่อนไปพักร้อน :)
น้อง มะขามอ่อน/ครูมิม ... มิได้คำตอบครับ ... :)
ส่งไปทางเมลค่ะ อิอิ
ชีวิตนี้เป็นของเราไม่ใช่หรือ? พระพุทธทาสท่านบอกว่า "ตัวกู ของกู"
ต้อมชอบหนังสือของท่านชุติปัญโญค่ะ ^^ ต้อมมีเรื่อง "ความสุขที่หายไป ตามกลับคืนได้หรือยัง" อ่านแล้วดีค่ะ
รับทราบครับ น้อง มะขามอ่อน/ครูมิม เดี๋ยวไปเปิดเมล์ :)
ดีจ้า หนู เนปาลี
ขอบคุณครับ :)
ป.ล.เล่มที่หนูมี ก้อมีเหมือนกันล่ะ
เห็นด้วยค่ะ ว่างานเขียนของท่านชุติปัญโญเป็นภาษาที่ง่ายๆ แต่งดงาม อ่านแล้วสามารถทำความเข้าใจไปกับตัวหนังสือได้ ^^
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณครับ หนู เนปาลี ... กำลังพยายามตามเก็บหนังสือของท่านไปเรื่อย ๆ ครับ ... จรรโลงความรู้สึกดีจังเลย :)
คุณพี่ was ขา มาเร้ววว มากินก๋วยเตี๋ยวกัน เลี้ยงค่ะเลี้ยง อิ อิ
น่าทานมัก มัก เรย
ขอบพระคุณ คุณ ผึ้งงาน_SDU มาก ๆ ครับ .. ได้ประโยชน์ก็ถือเป็นกุศลของผมครับ :)
พี่ไม่กินเนื้ออ่ะ น้องหมอ อ๋อทิงนองนอย
ขอมอบเพลง "ก้อนหินก้อนนั้น" ให้กับผู้ที่ท้อถอย..หมดกำลังใจ
เข้าไปดูเลย เขียนให้ตัวเองอ่ะแหละ :)
สวัสดีค่ะอาจารย์ Wasawat
มีเหยี่ยวข่าวสาวสวยไปส่งข่าวว่ากำลังมีการลำดับญาติ(ไล่เรียงอายุ)กันเกิดขึ้น
ส่วนตัวก็เคยสงสัยประเด็นนี้...และเขียนบันทึกไว้ครั้งนึงค่ะ
แต่ลบออกไปแล้ว โชคดีว่าตอนนั้นยังไม่มีใครคอมเม้นท์
เพราะไม่แน่ใจว่าทุกคนจะอยากลำดับญาติกันหรือเปล่า
ถ้าอาจารย์อยากทราบ...จะส่งเมล์ไปบอกดีไหมคะ
หรืออาจารย์จะส่งมาบอกก่อน...ก็จะยินดีเป็นอย่างยิ่งค่ะ :)
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
ยินดีค่ะอาจารย์ รอเมล์อยู่ค่ะ :)
บันทึกนี้คนมาอ่านเยอะ มีอะไรดีน้า...
ตั้งข้อสังเกตว่า สาวๆเพียบ (อย่างนี้ต้องถามเคล็ดลับ)
สวัสดีครับ ผมกลับมาแล้ว และอาจจะผลุบๆโผล่ๆบ้าง เห็นด้วยครับผมว่า อนุทิน เสน่ห์น้อยกว่าบันทึกมากๆ
ด้วยความคิดถึงครับ :)))
อาจารย์ Wasawat คะ
ได้รับเมล์แล้ว ตอบกลับไปแล้วนะคะ
คราวนี้สบายใจได้ค่ะ ลำดับญาติกันไม่ผิดแล้ว
เรียกพี่ต่อไปได้ค่ะ :)
สวัสดีครับ คุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร :)
ขอบคุณครับ :)
สวัสดีครับ พี่ jaewjingjing
ขอบคุณมากครับ เป็นข่าวดีมาก ๆ อิ อิ :)
อาจารย์Wasawat
อาจารย์อายุน้อยกว่าพี่นิดเดียวทำเป็นดีใจใหญ่โตไปได้...คนเรา 555
ไม่เป็นไรถือเป็นการสร้างข่าวดีให้อาจารย์นะคะ
จะได้มีกำลังใจ กลับมาเขียนบันทึกไวๆ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับอาจารย์
สวัสดีครับ พี่ jaewjingjing
ขอบคุณครับสำหรับกำลังใจ .. :)
สวัสดีครับ คุณครูเอกรัฐ อรหันต์วิสกี้
ขอบคุณครับ :)
แหม...อาจารย์ ได้ทีเชียวนะ ฝากไว้ก่อนค่ะ 555
ครับ ป้า เอ้ย พี่ jaewjingjing 555
สวัสดีค่ะอาจารย์
แวะมาเก็บเกี่ยวข้อคิดดีๆค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะ
เห็นด้วยกับความคิดนี้มากมากเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะที่ให้ข้อคิดดีดีเกี่ยวกับชีวิตที่ไม่ค่อยยาวเท่าไหร่ของมนุษย์ยุคนี้
สวัสดีค่ะอาจารย์ วันนี้เหนื่อยค่ะไม่มีแรงทะเลาะด้วย อิอิ ได้รับเมลตอบแล้วค่ะ ...ด้วยความระลึกถึงค่ะ
เรียงร้อย ถ้อยความ ตามวจี
สำเนียงเขียน เป็นกวี จิตสร้าง
ชี้นำ หนึ่งด้อย หนทาง
เห็นสว่าง กลางหทัย ไร้ระทม
ขอบคุณครับ
ขอบคุณ คุณ นุ้ยcsmsu มากครับ
ขอบคุณ คุณครู lovefull ครับ
ขอบคุณ น้อง มะขามอ่อน/ครูมิม วันนี้หมดแรงแล้วเหรอ ... ช่วยด้วย วันนี้เขาไปตอบเม้นท์บันทึกหนึ่งแล้วมีคนต่อว่าพี่ด้วย รู้สึกเซ็งครับ http://gotoknow.org/blog/paweenaonline/179051#627687
ขอบคุณ คุณ รพี กวีข้างถนน(มอเตอร์เวย์) สำหรับบทกลอนอันไพเราะครับ :)
สวัสดีค่ะ อาจารย์wasawat Deeman
ขอบพระคุณ คุณครู จุฑารัตน์ :) ...
ไม่รับของร้าย ให้แต่ของดี ครับ ...
แต่บางทีมันก็มาเอง ครับ 555
สำหรับเมล์ ได้รับแล้วนะครับ ...
แนะนำเบื้องต้นให้ใช้โปรแกรม Photoscape ดูก่อนไหมครับ
คุณซูซานแนะนำไว้ในบันทึก แจกฟรี สุดยอดโปรแกรมแต่งรูปแห่งจักรวาล ...
เห็นหลายท่านใช้ตกแต่งภาพเก่ง ๆ ครับ
แล้วยังไงจะแนะนำการใช้ Photoshop นะครับ :)
ขอบคุณมาก ๆ ครับ ..
ยินดีครับ คุณครู จุฑารัตน์ :)
รอดูผลงานนะครับ
สวัสดีค่ะ อาจารย์
ที่บอกมิมว่าเซ็งๆ เกี่ยวกับคอมเม้นส์นั้น มิมตามไปดูมาแล้วก็ไม่เห็นมีไรนี่ค่ะ
อาจารย์คิดมากไปหรือเปล่าค่ะ มิมอ่านทุกอันก็ไม่มีอันไหนที่ต้องคิดมาก หรืออย่างไร
ถ้าอาจารย์อยากเล่าก็เมลมานะคะ แต่ถ้าไม่อยากเล่าก็ไม่เป็นไรค่ะ
เป็นห่วงนะคะ อย่าคิดมากทำให้ไม่สบายใจเปล่าๆ
ด้วยความระลึกถึงค่ะ
ขอบคุณครับ น้อง มะขามอ่อน/ครูมิม :)
อาจารย์ค่ะ
มิมมาเตือนภัยเรื่องพายุเข้าค่ะ จะเข้าไทยในเร็วๆ นี้ค่ะ ระวังเรื่องการเดินทางนะคะ อาจมีน้ำท่วมด้วย ให้ระมัดระวังคะ
พี่ was หนูเหนื่อยใจไงไม่รู้ หนูรู้ว่าเดี๋ยวก็หาย เดี๋ยวหนูก็สบายดีเหมือนเดิม หนูไม่ชอบให้ตัวเองเหนื่อยนานหรอกค่ะ แวะมาบ่นอ่ะค่ะ พี่was สบายดีนะคะ
ขอบคุณครับ น้อง มะขามอ่อน/ครูมิม ... ฝนกำลังมาแล้วล่ะครับ หลังจากที่ช่วงเช้าอากาศสดใสดี
ขอบคุณครับ :)
สวัสดีครับ น้องหมอ อ๋อทิงนองนอย
ขอให้เอาหัวใจออกมาสู้ครับ :) เพื่อในหลวงไง
ถ้าพี่ไม่ตอบเมล หนูจะโป้งพี่ด้วย
น้องหมอ อ๋อทิงนองนอย ... ตอบแล้วเฮ้ยเฟ้ย .. ตะกี้เลย:)