เมือง...Pai : 2 รุ่งเช้า...ความหนาวเย็น และการเรียนรู้
2
ค่ำคืนของวันแรกที่นอนที่ปาย...
ดิฉันต้องเผชิญกับความหนาวเหน็บ...อันเป็นการทักทาย...จากธรรมชาติที่ทำให้รู้ซึ้งถึงความหนาวอันจับใจนี้ ... นี่คือการติดค้างต่อการเรียนรู้เรื่องความหนาว อันเป็นสิ่งที่เพื่อนมนุษย์อีกหลายคนที่ต้องเผชิญ...
เช้ามืด ... แข็งใจตื่นขึ้นมาปฏิบัติกิจวัตรประจำวันตามปกติให้ได้
เป็นการเผชิญหน้าต่อความหนาวเย็นนี้... เมื่อฟ้ารุ่งสาง... เปลี่ยนเสื้อผ้าหลังทำ Detox เสร็จ ... ลงจากบ้านพักได้ก็วิ่งเลยค่ะ วิ่งลงจากเนินเขาเล็กๆ มุ่งสู่ตัวเมือง ผ่านร้านขายของชำที่ใจดีให้หยิบขนมและนมไปใส่บาตรก่อนแล้วค่อยมาชำระเงินทีหลัง...
ตลาดยามเช้า ...ของยังไม่เยอะ ได้เดินดูบรรยากาศยามเช้าที่ยังมีร่องรอยของค่ำคืนหลงเหลือให้เห็นอยู่บ้าง ดิฉันชอบภาพยามเช้านี้มากกว่ายามเย็น เพราะได้เห็นความเป็นชีวิตมากกว่า ...
ขากลับเริ่มเห็นนักท่องเที่ยว เดินถ่ายรูปบ้างประปราย ดิฉันมาตามเส้นทางเดิม ได้เจอพระภิกษุหลายรูปที่ท่านเดินบิณฑบาตด้วยจริยวัตรอันสงบ ขากลับ หยุดวิ่งเพื่อเดินซึมซับ....สิ่งต่างๆ อันเป็นบรรยากาศรอบด้าน
....
ผ่านสะพานข้ามแม่น้ำปาย
มองเห็นหมอก ลอยพวยพุ่งขึ้นมาเหนือน้ำเป็นภาพที่งดงาม และละมุนละไม เหมือนอย่างที่ดิฉันเคยบอกว่า เมื่อนึกถึงปายจะนึกถึงหนุ่มนามว่า "เอก" โดยเฉพาะสายหมอก ซึ่งหมอกนี้น่าจะเป็นหนึ่งแทนสัญลักษณ์ ... นี้ด้วยก็อาจเป็นได้ว่า ความจำที่ได้จดจำ ภาพสายหมอกแห่งเมืองปาย ก็มาจากภาพถ่ายและบันทึกของคุณเอก เลยค่อนข้างจดจำ เมืองปาย สายหมอก และหนุ่มเอก...
ระหว่างทางกลับที่พักได้เจอกับพี่บัว กำลังขับรถเครื่อง (มอเตอร์ไซด์) บึ่งเข้าไปในตัวเมือง มาทราบทีหลังว่าไปซื้อปาท่องโก๋..มาเตรียมมื้อเช้านี้...
เข้าที่พัก...ได้รีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า หลังอาบน้ำดิฉันต้องทำความอบอุ่น ด้วยการซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่มหลายผืน กว่าจะทำให้ตนเองอุ่นได้ก็ใช้เวลาพอสมควร จึงเดินไปที่ร้านอาหารของรีสอร์ท ที่นี่ได้พบกับพี่อูต สามีของพี่บัว ... เตรียมอาหารเช้าไว้ให้ เป็นมะละกอ นมถั่วเหลือง และข้าวเหนียวมะม่วง... และพี่อูตก็มีอาหารเช้าสำหรับตนเอง คือ ปาท่องโก๋จิ้มนมข้นหวาน... เรานั่งคุยกันไป ทานกันได้ เป็นบรรยากาศยามเช้าที่งดงามจากแสงแดดอันอบอุ่นที่เริ่มทอแสงออกมาบ้าง...
สำหรับวันนี้...วันทั้งวันคือการเรียนรู้ เรื่อง "จิต"ใจ... และการใช้ชีวิตตามกระแส "ธรรม"...
ตอนเย็น...คุณเอกมารับไปร่วมเวทีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ของเด็กและเยาวชนปาย เสร็จจากเวที เราก็มีเวทีแลกเปลี่ยนเรียนรู้ "สนทนาธรรม" ร่วมกับกัลยาณมิตรอีกท่าน คือ คุณหมอสุพัฒน์ ผู้ใช้เวลาเก็บเกี่ยวทุกห้วงนาที ต่อการได้ต่อยอดแลกเปลี่ยนเรียนรู้เส้นทาง "ธรรม"
...................................................
บันทึกย้อนหลัง...ช่วงวัน...ที่ปาย
17-22 ก.พ. 2551
Text & Photo : Ka-Poom
บทสนทนาเรา..อยู่ที่ร้านอาหารที่เรียบง่าย ต้องถือว่าเรียบง่ายจริงๆ
เป็นร้านขนมจีนที่นั่งทานเก้าอี้เตี้ย ... เป็นบรรยากาศที่อบอุ่น และอบอวนแห่งมิตรภาพ
และกระแสแห่งความศรัทธา...ต่อการปฏิบัติตามเส้นทาง "ธรรม"...
ความเห็น (11)
สวัสดีจ้า
- รออ่านต่อนะค่ะ
- น่าอิจฉาจัง ลูกรัก
- ภาพสวยมาก ฝีมืออยู่แล้ว
แวะมาเยี่ยมยามถามไถ่ สบายดีไหมครับ
---
สรุปว่าวันนั้นไม่ลืมชำระค่าขนมและนมที่ใส่บาตรใช่ไหมครับ ฮาๆๆ
มาทักทาย ดร.กะปุ๋ม ครับ...
พูดถึงเวทีสนทนาธรรมที่ร้านขนมจีนเก้าอี้เตี้ย ผมก็เคยไปนั่งสนทนากับเพื่อนเอก และหมอสุพัฒน์ที่นั่นเหมือนกันครับ เมื่อสองอาทิตย์ที่แล้ว...
มาอ่านบันทึกเมืองปายบันทึกนี้แล้ว ความประทับใจในครั้งนั้นยังอบอวลอยู่ในความรู้สึกผมอยู่เลยครับ...
ขอบคุณมากครับ...
สวัสดีจ้า...เพชร...
...
ตกลงที่นัดหมายการรวมรุ่นนั้น...คืบหน้าไปถึงไหนแล้ว
อย่าลืมส่งข่าวนะคะ...
เรื่องเล่า...เมืองปายนี่เหลืออีกหลายตอนมากเลยเดี๋ยวจะทยอยเล่าให้ฟังนะคะ
...
(^____^)
กะปุ๋ม...
สวัสดีค่ะ..ครูแม่อ้อยขา..
...
หนึ่งในบทสทนาระหว่าง blogger .. มีเรื่องแม่อ้อยด้วยค่ะ
ว่า...ตื่นมาเช้าๆ นี่กะปุ๋มมักจะได้อ่านเรื่องเล่าของแม่อ้อยเสมอ...
...
ปาย...เป็นเมืองที่น่าไปและน่าพักมากเลยค่ะ
เหมาะต่อการใช้ชีวิต slow down ค่ะ
(^_____^)
กะปุ๋ม
สวัสดีค่ะ...คุณกบ..
...
ใส่บาตรเสร็จ...ก็วิ่งกลับไปจ่ายตังค์เลยค่ะ ^__^
อีกหนึ่งบทสนทนาระหว่างการเดินทางปาย - เชียงใหม่
เราแอบกล่าวถึงพี่กบ(แอบแซว)...ด้วยค่ะ
เป็นบทสนทนาระหว่างพี่กะปุ๋มกับน้องเอกค่ะ...
(^_____^)
พี่กะปุ๋ม
สวัสดีค่ะ...คุณดิเรก...
...
คุณเอกเล่าถึงคุณดิเรกด้วยค่ะ...หวังว่าสักวันจะได้มีโอกาสสนทนาระหว่าง "ธรรม" กับคุณดิเรกบ้างนะคะ...
ไม่มีพรมแดนกางกั้นระหว่างมิตรภาพ...และธรรมชาติแห่งความศรัทธาระหว่างเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน..
สุดสัปดาห์นี้ขอให้คุณดิเรก...สนุกกับปายอีกครั้งนะคะ
(^____^)
กะปุ๋ม
สวัสดีครับ..^_^
ขอบคุณมากๆครับ...
การแลกเปลี่ยนเป็นไปเองโดยธรรมชาตินะครับ ไม่ได้เตรียมตัว แต่ว่าถามและคุยกันสดๆ
ตามสภาวธรรมตอนนั้นๆครับ...
ขอบคุณมากๆครับ
คุณหมอสุพัฒน์ ผู้ใช้เวลาเก็บเกี่ยวทุกห้วงนาที ต่อการได้ต่อยอดแลกเปลี่ยนเรียนรู้เส้นทาง "ธรรม"
วันนี้จิตก็ยังคงมีพลังเหมือนเดิมนะครับ...
เอารูปคนเอาของดีป้ายทักทายท่านอาจารย์มาฝากครับ
คุณหมอ...
ตอนนี้พี่กะปุ๋มนำ...ภาพนี้ขึ้นโชว์ที่ m ด้วยค่ะ...
โดนถามใหญ่เลยค่ะ...ว่าไปแอบอุ้มลูกใคร...อิอิ..
ประมาณว่า... "ตน" ไม่มีโอกาสมีลูกของตน
ได้แต่อาศัยลูก...ชาวบ้านค่ะ... (ฮา...)
............
พี่ชอบ...การสนทนา..ธรรม...
กับคุณหมอ ทำให้พี่ได้มีโอกาสต่อบุญด้วยค่ะ
ขอบคุณนะคะ
(^____^)
พี่กะปุ๋ม