1
วันนี้เป็นวันที่สองที่ฉันใช้ชีวิตอยู่ที่ปาย เมืองในหมอก และขุนเขา แหล่งแห่งความฝันของนักเดินทางหลายคน ฉันเดินทางมาถึงตั้งแต่วันอาทิตย์ที่ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2551 ...
การเดินทางนี้ตั้งต้นที่จังหวัดขอนแก่น ...
พี่อ้อมขับรถมาส่งที่หน้ามหาวิทยาลัย เพราะดิฉันปรารถนาที่จะเดินทางด้วยรถโดยสารจากขอนแก่นเพื่อไปขึ้นเครื่องที่จังหวัดอุดรธานี การเดินทางสะดวกไม่มีอะไรเป็นอุปสรรค เพราะได้สอบถามเส้นทางการเดินทางอย่างคร่าวๆ จากกัลยาณมิตรหลายท่าน จากนั้นก็ต่อเส้นทางจากสถานีขนส่งด้วยรถรับจ้าง มาที่สนามบิน -----> ได้เจอคนไทยใจดีเป็นคุณลุงขับรถรับจ้าง อธิบายถึงเส้นทางและความสะดวกที่จะเดินทางไปสนามบินด้วยอัธยาศัยมิตรไมตรีที่ดี และให้คำแนะนำเผื่อไปถึงการเดินทางกลับจากสนามบินเพื่อขึ้นรถกลับขอนแก่น
นั่งพักอยู่ที่สนามบินนานาชาติอุดร ประมาณสองชั่วโมง ก็ขึ้นเครื่องเดินทางมาลงที่จังหวัดเชียงใหม่...
พี่เพียรศรี ผู้ประสานงานที่เราไม่เคยเจอหน้าค่าตากันมาก่อน ได้โทรมาบอกว่าสักพักจะมารับให้ฉันนั่งรอไปก่อน ไม่นานค่ะ พี่เธอก็โทรมาว่ามาถึงแล้วดิฉันก็เลยบอกเธอไปว่าตัวเองนั้นใส่หมวกสีขาว ไม่นานก็เจอกันค่ะ ... นี่ก็เป็นคนไทยใจดีที่ได้เจอ...อีกท่านหนึ่ง และเป็นการได้เจอทั้งครอบครัวค่ะ พี่รอน...และน้องเหมี่ยว สามคนพ่อแม่ลูกครอบครัวเล็กๆ ที่น่ารักต่างมานอนรอรับอยู่ที่เชียงใหม่ การเดินทางเราไม่เร่งรีบค่ะ เพราะพี่รอนและพี่เพียรศรีเกรงว่าฉันจะเมารถ เราใช้เวลาประมาณสองชั่วโมงกว่าถึงปาย การเดินทางแม้ว่าจะมีโค้งมากมายแต่ก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคอะไร ดิฉันได้มีโอกาสสนทนาแลกเปลี่ยนกับพี่รอนหลายเรื่อง โดยเฉพาะในเรื่อง การบำบัดช่วยเหลือ (counseling) ... ได้มุมมองต่อการเรียนรู้ในเชิงพุทธแทรก เนียนอยู่... และที่สำคัญการทำงานด้วย "หัวใจ"
สวนดอยรีสอร์ท...
ได้เจอพี่บัว...เจ้าของและเป็นบุคลากรปาย...มารอรับ เป็นอีกหนึ่งคนไทยใจดี ที่ให้การต้อนรับอย่างอบอุ่นและเป็นกันเอง ตามกำหนดเราจะจัดการอบรมที่รีสอร์ทสวนดอยนี้... ดิฉันต้องรีบอธิบายถึงวิถีชีวิตของตนเองให้พี่บัวทราบว่า เป็นอย่างไรบ้าง และเพื่อที่จะไม่ให้พี่บัวต้องคอยรู้สึกยุ่งยากใจต่อการที่จะต้องมาดูแล...
อีกหนึ่งบุคคลที่ได้เจอในค่ำคืนวันแรก คุณหมอสุพัฒน์...น้องเปิ้ลคนคู่ใจและน้องสบายที่ให้การต้อนรับและการทักทายที่น่ารักและประทับใจ ด้วยการใช้ขี้มูกป้ายมือ "คุณครูกะปุ๋ม"...^__^...
"กัลยาณมิตร" และไมตรีจิตรที่ได้รับ...
ขอบคุณสำหรับวันนี้ที่เดินทางมาถึงปาย...และได้เจอความงดงาม
........................................................
บันทึกย้อนหลัง...ช่วงวัน...ที่ปาย
17-22 ก.พ. 2551
Text & Photo : Ka-Poom
สวัสดีค่ะ
โชคดีจัง ได้ไปปายแล้ว วันก่อนคุยกับคุณเอก ยังบอกคุณ ka-poom บอกว่า อากาศหนาว ไปออกค่ายกันหรือคะ ดีจัง เครือข่ายความดี สาธุ
สวัสดีค่ะ น้องกะปุ๋ม ทีมงาน รพ.ปาย น่ารักทุกคนเลยค่ะ
มีความสุขกับธรรมชาติบำบัดและวิถึพุทธนะคะ
สวัสดีค่ะคุณ ตันติราพันธ์
...
ตลอดเกือบหนึ่งสัปดาห์ของการใช้ชีวิตที่ปาย เป็นอีกช่วงหนึ่งที่ได้เรียนรู้ ต่อ "ชีวิต" วิถี และความงดงามทางจิตใจ...
เมืองปายเป็นเมืองที่เหมาะต่อการใช้ชีวิต slow down... เพราะปายนั้นเป็นอีกลักษณะเมืองหนึ่งที่เราไม่จำเป็นต้องใช้ชีวิตที่เร่งรีบมากมาย
ขอบคุณนะคะที่แวะมาทักทาย
(^____^)
กะปุ๋ม
สวัสดีค่ะ... pa_daeng
...
คนปายน่ารักค่ะ...ที่แง่งามมีความงดงามซ่อนอยู่เสมอ...
เพียงแต่ว่าเรามองหาและมองเจอหรือไม่ต่อความงดงามนั้น
การใช้ชีวิตอยู่ท่ปายในช่วงเวลาไม่...กี่วันที่ผ่านมา
ทำให้รู้สึกรักเมืองปาย...
ขอบคุณนะคะที่แวะมาเยือน...ในเช้านี้
(^_____^)
กะปุ๋ม
สวัสดีครับ
รออ่านบึกทึกถึงปาย ^_^
วันก่อนเดินตอนเช้าได้ 500 เมตรครับ...
วันนี้ปั่น จยย...ได้ 5 กิโลเมตรครับ...
เป็นประสบการณ์ที่ดีมากๆเลยครับ ฝึกสติกับการออกกำลังกาย..
ขอบคุณนะครับ..
สวัสดีค่ะ...คุณหมอสุพัฒน์...
...
พี่กะปุ๋มวิ่งได้มากกว่าที่คุณหมอปั่น...เพราะฉะนั้นคุณหมอควรจะปั่นได้มากกว่าที่พี่วิ่งนะคะ...^__^...(แอบแซว)
เพียรภาวนา...อย่านำเรื่องเวลาและระยะทางมาเป็นเงือนไขในการกำหนดทำ ... แต่เราควรพิจารณา "รู้" ด้วยตัวเองว่าแค่ไหนจึงจะพอ...
ขอให้เจริญในธรรมนะคะ
(^____^)
พี่กะปุ๋ม
สวัสดีค่ะ...คุณ Wasawat Deemarn
...
กะปุ๋มกะว่าจะไปเซอร์ไพร์อาจารย์ถึงที่ทำงานค่ะ ^__^
แต่เอาไว้คราวหน้าจะไปไม่ให้ได้ตั้งตัวเลยค่ะ
(^_____^)
กะปุ๋ม
แวะมาดื่มด่ำ ในอรรถรส คุณงามความดีค่ะ
สาธุ
แวะมาเยี่ยมได้แป๊บเดียวครับ
:) ประชุมต่อครับ
อ่านแล้วรู้สึกประทับใจ ในมิตรภาพของคนใจดีที่ปายไปด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะน้องกะปุ๋ม
ไปที่ไหนก็มีแต่คนไทยใจดี น่ารักๆ ^ ^ ดีจังค่ะ สักวันคงจะได้ไปหาน้องหมอสุพัฒน์ที่ปายบ้าง
ดูภาพแล้วสวยงาม เย็นดาดีค่ะ ขอบคุณที่นำมาเล่าสู่กันฟังนะคะ
เพชร...
...
ปายเป็นอีกเมืองหนึ่ง...ในบ้านเรา..
ที่มีความเงียบสงบและงดงาม...
กะปุ๋มชอบ...เพราะไม่วุ่นวายดีค่ะ...
(^____^)
คุณเอก...
กลับปายหรือยัง...
แวะไปเยือนที่บันทึก แต่ยังไม่ได้ทิ้งรอยเลยค่ะ...
กลับจาก...ปายกะปุ๋ม...ก็ลุยต่อ...เลยค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะ...คุณพี่ Sasinanda
...
ไปเที่ยวปายหรือยังคะ...
หากชอบบรรยากาศเงียบ..แบบพักผ่อนจริงๆ...
เมืองปายนี้ก็เป็นอีกเมืองหนึงที่น่าจะเป็นทางเลือก
สำหรับชีวิตที่มีความเรียบง่ายค่ะ
(^___^)
...
วันนี้ดีคืนดี..จะมีผู้หญิงตัวเล็กๆ น่ารักๆ...
ไปยืนแอบทักทายที่ภาคฯ นะคะ...
อิอิ...ล้อเล่นค่ะ...
(^__^)
พอดีอยู่หน้าคอมฯ สรุปงานครับ
ผมกลับมาถึง "ปาย"เรียบร้อยแล้วครับ อากาศยังหนาวเย็นเหมือนเดิม
ผมสบายดี แต่รู้สึกเพลียๆเล็กน้อยหลังจากกรำงานที่ "วาวี" มา
แต่ก็มีพลังใจดีๆอีกเพียบครับ
ขอให้กำลังใจ ดร.กะปุ๋ม เช่นกันครับ
พี่ตุ๋ย...ขา..
...
เปลี่ยนภาพใหม่น่ารักจัง...
คิดถึงเมืองไทยไหมคะ...
ขอให้มีความสุขกับการใช้ชีวิตในทุกๆ ที่นะคะ
....
คนปายน่ารักทุกคนค่ะ...คุณหมอสุพัฒน์เป็นน้องชายอีกคนที่น่ารัก และสนใจใคร่รู้...เรื่องภายใน...เป็นคนดีคนหนึ่ง...ของโลกค่ะ
(^___^)
^___^
....
นี่เป็นคนดี...อีกคน..แห่ง "โลก"...
หากว่าเหนือย..ให้เคลื่อนไหวร่างกาย ด้วยการออกกำลังกายเลยนะคะ...
แล้วความเหนื่อยจะหายไป...
ฝากความระลึกถึง..คุณแม่ท่าน...ด้วยนะคะ
กะปุ๋มนำภาพ "กล้วยไม้" ที่บ้านคุณเอก...ให้ ดร.อ้อม และ ดร.กาเหว่า..เธอดูกรี๊ดกันใหญ่เลยค่ะ...
สักวันเราจะ pack กระเป๋า..ไปจ๊ะเอ๋ คุณเอกที่ปายนะคะ
(^____^)