สปสช.ก็เคยพยายามที่จะให้หลักประกันสุขภาพแก่คนไร้รัฐคนไร้สัญชาติ

อ.แหววเอาข่าวใน พ.ศ.๒๕๔๙ มาบันทึกอีกครั้ง ข่าวนี้ น่าจะแสดงว่า สปสช.ก็มิได้ปฏิเสธที่จะรับรองสิทธิในหลักประกันสุขภาพแก่คนไร้รัฐคนไร้สัญชาติ ปัญหาจึงต้องสืบค้นว่า "ทำไมความพยายามของ สปสช.จึงไม่สำเร็จ ?" และ "ทำไมกระบวนทัศน์ทางกฎหมายของ สปสช.จึงออกมาในลักษณะที่ปฏิเสธสิทธิในหลักประกันสุขภาพของมนุษย์ ?" หาก สปสช.จะอธิบายว่า ประเทศไทยยังไม่มีศักยภาพทางการคลังที่จะให้หลักประกันทางสุขภาพในคุณภาพที่เท่าเทียมกับคนชาติแก่คนต่างด้าว คำอธิบายนี้ก็ยังน่าจะรับฟังได้ แต่เมื่อคำอธิบายออกมาในลักษณะที่เป็นการปฏิเสธสิทธิมนุษยชนทางสาธารณสุขแล้ว ก็ไม่อาจฟันธงเป็นอื่นได้ นอกจากจะสรุปว่า สปสช.มีการกระทำที่ยังขัดต่อหลักสิทธิมนุษยชน ซึ่งในปัจจุบัน ปรากฏเป็นหลักหนึ่งในกฎหมายรัฐธรรมนูญของรัฐไทย และกติการะหว่างประเทศที่ผูกพันประเทศไทย

             นพ.มงคล ณ สงขลา รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข และประธานคณะกรรมการหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ (สปสช.) แถลงว่า บอร์ด สปสช.มีมติให้ สธ.นำเรื่องเข้า ครม.ของบฯให้คนชายขอบหรือผู้ยากไร้ที่ขาดหลักประกันที่เกิดในไทยแต่มีปัญหาเรื่องสถานภาพและยังไม่มีหลักประกันสุขภาพใดๆ ให้ได้รับบัตรทองกว่า 1 ล้านคนที่ไม่มีบัตรทองและเป็นภาระค่าใช้จ่ายของ รพ.ในชายแดนที่อยู่ระหว่างการพิสูจน์สัญชาติ สำหรับแหล่งงบประมาณในการจัดทำบัตรทอง กำลังอยู่ในช่วงหารืออยู่ว่าอาจจะเพิ่มภาษีของสุรา พร้อมสนับสนุนการบริการสำหรับผู้ป่วยฉุกเฉิน โดยจัดรถพยาบาลฉุกเฉิน และให้งบประมาณค่าใช้จ่ายต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นค่าน้ำมัน หรือค่ารักษา โดยให้งบประมาณ 10 บาท/บุคคลที่ได้ขึ้นทะเบียน

              นพ.สงวน นิติรัมพงศ์ เลขาธิการ สปสช.กล่าวว่า จะเสนอหลักประกันสุขภาพให้ครอบคลุมกลุ่มนักเรียน นักศึกษาที่ได้รับสิทธิเรียนฟรีจากกระทรวงศึกษาธิการประมาณ 60,000 คน กลุ่มบุคคลที่มีประวัติและเลขทะเบียนตามกฎหมายทะเบียนราษฎรประมาณ 360,000 คน กลุ่มบุคคลต่างด้าวที่มีใบต่างด้าวที่มีถิ่นฐานอยู่ถาวรในประเทศไทยประมาณจำนวน 250,000 คน กลุ่มคนรากเหง้าและเด็กกำพร้าในสถานสงเคราะห์ประมาณ 30,000 คนซึ่งรวมทั้งหมดแล้ว 700,000 คน แต่ได้รับบัตรทองต่อเนื่องจากบัตร สปร. และบัตรประกันสุขภาพแล้วประมาณ 400,000 คน คงเหลือที่ต้องตั้งงบประมาณใหม่ประมาณ 300,000 คน

---------------------------------------------------------------- 

มติชน วันที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2549 ปีที่ 29 ฉบับที่ 10489
บัตรทองสยายปีกอุ้มคนยากชายขอบ
หน้า 10

[หมูอ้วน ...]

แสดงว่าอาจารย์เป็นคนที่จิตใจงามมากนะคะ ที่ให้ความสนใจในเรื่องเหล่านี้..

สงสัยอีกแล้วคะ อ แหวว คะ
 อาจไม่เกี่ยวกับเรื่องข้างบนโดยตรงนะคะ ต้องขอโทษด้วยคะ แต่อยากทราบเพราะคิดว่าอาจารย์จับเกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่ ขอบพระคุณสำหรับคำตอบมาล่วงหน้าคะอาจารย์ (อาจเป็นคำถามที่ไม่ทันสมัยนะคะ เพราะไม่ได้เข้ารับการรักษาพยาบาลที่เมืองไทยมาประมาณสามปีได้แล้วคะ)ทราบว่าตอนนี้รักษาฟรีหมดแล้ว..ใช่ไหมคะ..แต่ไม่ทราบว่าได้มาตรฐานหรือไม่นะคะ..
แต่ที่ผ่านมาคือตั้งแต่มีสามสิบบาทรักษาทุกโรคมา มาตรฐานยาตกต่ำลงมาก ถามไปที่โรงพยาบาลบอกว่าทำไมเป็นแบบนี้ "ถ้าแบบนี้ไม่ได้รักษาทุกโรคแล้ว..ตายทุกโรคมากกว่า"ขนาดทานยาแก้ไข้หวัดธรรมดา ก็ไม่หาย เหตุผลทางโรงพยาบาลบอกว่าเพื่อต้องเท่าเทียมกัน ถ้าให้ยาข้าราชการดีกว่าชาวบ้าน..ชาวบ้านก็จะโวยว่าทำไมมาตรฐานต่ำลงไม่เหมือนของข้าราชการ แต่ถ้าจะให้ยาดีๆแบบเดิมทั่วหน้ากันโรงพยาบาลก็ไม่ไหว ทำไปทำมา..ก็เลยลดมาตรฐานต่ำลงเท่าเทียมกันทั่วหน้า..คือทานแล้วไม่หายหรือไม่ก็ตายกันทั่วหน้า..แล้วแบบนี้ทำอย่างไรคะอาจารย์แหวว..(ตอนนี้อาจดีขึ้นแล้วนะคะ..ไม่ได้เช็คข้อมูลคะ)แต่ถ้ายังคงเป็นแบบนี้ก็แย่นะคะ "บุคคลไม่ไร้รัฐ แต่ว่าไร้มาตรฐานหลักประกันสุขภาพ(ชีวิต)จากรัฐทั่วหน้า..."แบบนี้เราจะทำอย่างไรกันดีคะ อาจารย์แหวว..เพราะข้าราชการก็เงินเดือนน้อยๆกันอยู่แล้ว จะอาศัยสวัสดิการของรัฐ.ก็ไม่ได้อีก..จะCorrubtionก็ไม่ได้อีก...หรือว่าต้องเสียสละเลือดเนื้อและชีวิตเพื่อประเทศชาติ หรือว่าควรกระจายความเสี่ยงกันทั่วหน้าเพื่อความเท่าเทียมกันคะ..
ขอบพระคุณอาจารย์แหววนะคะสำหรับคำแนะนำ เผื่อกลับไปเจอปัญหานี้อีกจะได้จัดการหาทางแก้ไขต่อไป..ถ้าสามารถทำได้..คะ
หมายเหตุ แต่ไม่ใช่ที่โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยนเรศวรนะคะ เพราะที่มหาลัย..ยังได้มาตรฐานดีคะ แต่เป็นโรงพยาบาลในจังหวัดพิษณุโลก ซึ่งข้าราชการอื่นๆและประชาชนในจังหวัดจะทำอย่างไรกันคะ..ถ้ายังเป็นแบบนี้..ขอบพระคุณสำหรับคำตอบล่างหน้านะคะ
   "แทนที่จะเพิ่มมาตรฐานให้ดีขึ้นเพื่อเป็นหลักประกันสุขภาพทั่วหน้า กลับลดมาตรฐานลงทั่วหน้า...น่าสงสารคนไทยจังเลยคะ"แล้วคนไร้รัฐจะเหลือหรือคะอาจารย์แหวว เศร้า..จัง..