โขนเป็นศิลปะการแสดงของไทย แต่รู้ไหมว่าโขนจริงๆแล้วคืออะไรกันแน่

ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับโขน โขนเป็นนาฏศิลป์ชั้นสูงอย่างหนึ่งของไทย มีกำเนิดมาตั้งแต่พุทธศตวรรษที่ 20 ปรับปรุงจากการแสดง 3 ประเภท คือ การแสดงกระบี่กระบอง การแสดงหนังใหญ่ และการแสดงชักนาคดึกดำบรรพ์ ได้แก่ไขปรับปรุงให้ประณีต ตามลำดับ เมื่อก่อนผู้แสดงโขนจะต้องสวมหัวโขนปิดหน้าทั้งหมด จึงต้องมีผู้พูดแทนเรียกว่าผู้พากย์ - เจรจา ต่อมาได้ปรับปรุงให้ผู้แสดง ซึ่งเป็นตัวเทพบุตร เทพธิดา และมนุษย์ชาย หญิง สวมแต่เครื่องประดับศีรษะไม่ต้องปิดหน้าทั้งหมด เครื่องประดับศีรษะ ได้แก่ ชฎา มงกุฎ รัดเกล้า กระบังหน้า ซึ่งมีศัพท์ เรียกว่า “ศิราภรณ์” แต่ผู้แสดงโขนที่สวมศิราภรณ์ ก็ยังรักษาประเพณีเดิมไว้ คือ ไม่พูดเองต้องมีผู้พากย์ - เจรจาแทน เว้นแต่ผู้แสดงเป็นตัวตลก และฤาษีบางองค์ จึงจะเจรจาเองเป็นเอกลักษณ์อย่างหนึ่งของผู้ที่แสดงโขนเป็นตัวตลก

ความหมายของโขน

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน ได้ให้ความหมายของโขนไว้ว่า การเล่นอย่างหนึ่งคล้ายละครรำ มักเล่นเรื่องรามเกียรติ์ โดยผู้แสดงสวมหัวโขนจำลองต่าง ๆ ที่เรียกว่า หัวโขน (2547:208)