ผมมีความรู้สึกย้ำเตือนตัวเองอยู่เสมอ ๆ นับแต่ปลายเดือนพฤศจิกายนเป็นต้นมาว่า งานผีเสื้อคืนรังปีนี้เป็นวันที่ 2 ธันวาคม ด้วยความที่อยากสัมผัสบรรยากาศค่ำคืนของฤดูหนาว เพื่อนที่พูดภาษาเดียวกัน และแหกปากร้องเพลงที่มิใช่มีความหมายเพียงเนื้อหา ทำนองเพลงที่เปล่งออกมา หากแต่มีภาพอดีตพรั่งพรูขึ้นอย่างต่อเนื่องไม่รู้จบ … | |
ถ้าเราไมใช่ บอ.ตอนนี้เราจะเป็นใครบ้างในร่างคนๆเดียวนี้ แต่วันนี้เราก็ป็น บอ.38 คนหนึ่งที่ได้เข้ามาสู่ชิววิต บอ. อืมเขียนเอง งงเอง เหมือนกันนะ อยากเรียนธรรมศาสตร์ตั้งแต่ ป.ตรี แต่ไม่มีโอกาสมาไม่ถึง เป็นเด็กสาว ตจว.แดนอีสานคลุกคลีอยู่กับกิจกรรมและNGOอิสาน จนเพื่อนๆมักล้อว่าเรียนเป็นงานอดิเรกทำกิจกรรมเป็นงานหลัก ฮ่า ชอบคำนี้จัง จนกระทั้งจบมักชอบเข้าไปเดินเล่นแถวลานโพธิ์ ลานปรีดี สูดอากาศริมน้ำรับลมเย็นๆทุกครั้งที่จิตใจอ่อนล้าไร้แรงบันดาลใจพร้อมทั้งนึกเสียดาย เสียใจประดังประเดว่าเราอยากเป็นลูกหลานธรรมศาสตร์จัง ภาพเหตุการณ์วีรชนคนนักศึกษา ตุลา วันวานวนเวียนในหัว ภาพศรัทธราที่มันไม่ได้ธรรมดาเลยสำหรับวัยรุ่ยอย่างเราตอนนั้น วรรณกรรมซีไรต์ เรื่องประชาธิปไตยบนเส้นขนานที่อ่านจบตั้งแต่ ม.2 มันวนเวียน เราคงไม่มีโอกาสแล้วละ แต่แล้ววันหนึ่งของชีวิตเพื่อนพี่สาวเดินมาบอกว่าธรรมศาสตร์เปิดรับสมัครหลักสูตร บอ. มีเรียนและมีออกพื้นที่ด้วยนะพี่ว่ามันเหมาะกับหนูนามากเลย เหรอๆจริงเหรอพี่ มีทุ่นด้วย น่าสนุกจัง แต่ในปีที่รู้มันไม่ทันแล้วหนึ่งปีที่รอสอบประกอบกับเป็นรอยต่อของการงานในชีวิต เราสมัครและสอบเขามาจนได้ทั้งๆที่วันสอบเราไม่ได้รู้สึกกังวลกับข้อสอบเลยความอหังกาณื ณ ตอนนั้นว่าด้วยข้อสอบเชิงทัศนธคติเราไม่กลัวอยู่แล้ว แต่เมื่อการเขียนผ่านไป เงื่อนไข หากผ่านเข้าเรียนต้องใช้ชีวิตรวมหมู่ ต้องอยู่ในหมู่บ้าน ต่างๆเข้ามา ตอนนั้นภาวนาว่าขออย่าให้เราสอบผ่านเลย 55 แต่สุดท้ายก็ผ่านเข้ามาถึงรอบสอบสัมภาษณ์ตอนแรกจะไม่มาเพราะว่าอยากสนุกอยู่กับงานแต่งงานเพื่อนรัก อยากจะเมามาย แต่เพื่อนฝูงกับผลักไสไล่ส่งให้มึงมาสอบเถอะมาเลยๆมึงมีโอกาสแล้ว มึงรีบไปเลย จากสุรินสู่กรุงเทพ ขออย่าให้สอบผ่านเลยเถอะตอนนั้นคิดว่าไม่อยากใช้ชีวิตรวมหมู่ เราบอกเพื่อนของรุ่นในวันแรกว่าเราค่อนข้างปัจเจค อย่ามายุ่งกับเรามากประกอบกับเป็นคนนิ่งๆพูดน้อยใครๆเลยบ่อยากคุยด้วยนัก พอเอาเข้าจริง อืม คิดถูกแล้วละที่เรามาเรียน จากแดนอิสานตอนนั้นครั้งนี้ของ บอ.ทำให้เรามีเพื่อนจากทั่วประเทศ อืมแค่นี้ก็ดีใจแล้ว ไปไหนก้ไม่อดตายแน่เลยคิดว่านะ แค่นี้แหละ เท่าที่เขียนมาดูยึดตัวเองเป็นศูนย์กลางจังเลยวะ