เสน่ห์..ภูกระดึง.. (ตอนที่ 3)

...เสน่ห์ของพระอาทิตย์ยามเย็น ก็ยังคงมีให้เห็นที่ “ผาหมากดูด” ทั้งบรรยากาศ อากาศ และสภาพธรรมชาติ ชวนให้หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง..ได้เหมือนกัน..

            ถึงที่พักแล้ว...เฮ้!!!! กะว่าจะนอนพักให้หายเหนื่อยเสียหน่อย ก่อนที่จะไป “ผาหล่มสัก”  วิว Top Hit ดูพระอาทิตย์ตกดิน นั่งชะง่อนผา ใต้ต้นสน...(ตามแผนการที่วางไว้ล่วงหน้า) ปรากฏว่า..ไม่ได้พักอย่างที่ตั้งใจ ด้วยเต็นท์ที่ซื้อใหม่ หรู อลังการ (กว่าเต็นท์ที่มีอยู่เดิม)  อุปกรณ์เสริมเยอะไปหมด...ใช้ไงเนี่ย...กว่าจะถกเถียงกันระหว่าง..พ่อ แม่ ลูก...จบ..ได้บทสรุปว่าต้องกางอย่างไร ก็หมดเวลาเดินไป “ผาหล่มสัก”… เจ้าหน้าที่ป่าไม้บอกว่า “เวลาที่มีนี้ อย่างดีก็เดินได้แค่  “ผาหมากดูก” ดูพระอาทิตย์ตกดินที่นั่นได้ครับ...ก็ยังดีน่า (ปลอบใจตัวเอง...เล็กๆ..พรุ่งนี้ยังมีโอกาส) 

                เดินกึ่งวิ่งๆๆๆ เพื่อจะให้ทันไปดูพระอาทิตย์ตก ทั้งๆ ที่ “ผาหมากดูก” อยู่ห่างจากที่พักแค่ 2 กม...แต่ความที่มัวแต่..ตั้งประเด็น ถกเถียงกันเรื่องกางเต็นท์...ทำให้ได้ดูพระอาทิตย์ตกเหมือนกัน แต่เป็นระหว่างทางไป “ผาหมากดูก” ด้วยเวลาจวนเจียน เฉียดฉิว แค่ ไม่ถึง 5 นาที...เสียงกลุ่มน้องนักศึกษาที่เดิน (กึ่งวิ่งเหมือนกัน) ตามหลังมาแว่วๆ เข้าหู “ใครก็ได้ช่วยโทรศัพท์ไปบอกพระอาทิตย์ให้ที รอผมด้วยคร๊าบบบบบบบบ…” โห...เพราะใครเนี่ย...(เต็นท์นั่นไง..เป็นเหตุ) แต่ถึงกระนั้น เสน่ห์ของพระอาทิตย์ยามเย็น ก็ยังคงมีให้เห็นที่ “ผาหมากดูก” ทั้งบรรยากาศ อากาศ และสภาพธรรมชาติ ชวนให้หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง..ได้เหมือนกัน..ดื่มด่ำกับธรรมชาติริมหน้าผา ดูแสงอาทิตย์ที่ลับขอบฟ้ากับแสงจันทร์ที่ตอนนี้ยิ่งใหญ่เหลือเกินขับไล่แสงอาทิตย์จนไม่เห็นฝุ่น...แค่นี้ก็คุ้มกับที่เดินขึ้นมา 9 กม.บวกกับที่เดินมานี่อีก 2 กม...แล้วนะ...

            เดินทางกลับที่พัก ตอนนี้ชักเริ่มวังเวง อันเนื่องด้วยคนอื่นๆ เค้ากลับกันหมดแล้ว เหลือบ้านนี้บ้านเดียวรั้งท้าย เพิ่งรู้ว่าความเงียบท่ามกลางขุนเขานี่มันมีบรรยากาศยังไง...แถมสภาพ “น้องพีม” ตอนนี้บ่งบอกถึงอาการหมดแรงจริงๆ ได้แก้แค้นคุณพ่อสมใจนึก หลังจากให้เราแบกเจ้าตัวเล็กจาก “หลังแป” เกือบ 2 กม. ก็คราวนี้แหล่ะ...แบกไปซะดีๆ...(อิจฉาน้องพีมจริงๆ)           

             ถึงที่พัก คราวนี้ได้รับประทานอาหารเสียที (รอเวลานี้...ที่สุด) หลังจากล้างหน้า ล้างตา เรียบร้อยแล้ว (อาบน้ำหรือไม่ ปล่อยให้เป็นปริศนา ด้วยอุณหภูมิตอนนี้ 5 องศาเซลเซียส) ก็ถึงคราวได้เติมพลังก่อนเข้านอน ข้าวไข่เจียว จานละ 40 บาท อร่อยอย่างแรง...(ขอใช้สำนวนคนใต้หน่อยเหอะ) ก่อนเข้านอน เด็กๆ ตื่นเต้นกับกวางที่เดินมาทักทายผู้มาเยี่ยมเยือนถึงเต็นท์ที่พัก (ลืมถามชื่อจากเจ้าหน้าที่เลย..ไว้คราวหน้านะคะ จะแอบถามชื่อกวางที่มาแจมขนมเรากิน)  แจกขนมกวางกันเป็นว่าเล่น...พอแล้วลูกจ๋า เอาไว้พรุ่งนี้มั่งนะ ยังอยู่ที่นี่อีก 2 วันจ้า..เด็กๆ...ค่าลูกหาบที่หาบขนมหนูๆ ขึ้นมาน่ะ...กิโลละ 15 บาทนะจ๊ะ...

 http://www.slide.com/r/sNgX4rmSyT_r44Qzd3-tAppl4xo257Fo?view=original

[pa_daeng]

สวัสดีค่ะ อาจารย์

• ครอบครัวสุขสันต์ น่ารักจังค่ะ
• ป้าแดง ชอบภูกระดึงค่ะ ไปทีไรเจอแต่ที่คนเยอะๆๆๆๆอ่ะค่ะ
• อยากไปช่วงที่ไม่ใช่วันหยุดติดต่อก็ไม่มีเวลา อีกอย่างคนที่บ้านก็ไม่ให้ความร่วมมือ
• ขอบคุณค่ะ อ่านเพลินเลยค่ะ

[พิมพายุ]

• ดีใจกับคุณป้าแดง ที่ได้ไปมาแล้ว (หลายครั้ง)
• อิจฉาจังค่ะ แต่มีครั้งแรก แล้วต้องมีครั้งต่อไป..นะ..รับรองว่าต้องได้กลับไปเยือนอีกแน่นอน
• ตอนที่ไป คนประมาณพันคนได้กระมังคะ ถือว่าไม่เยอะ ไม่น้อย พอมีเพื่อน
• เจ้าหน้าที่บอกว่า ฤดูท่องเที่ยว ที่ปิดยาวๆ เช่น วันพ่อ หรือปีใหม่  มี 5-6 พันคน บางครั้งเกือบ 8 พัน โห..ไม่อยากนึกภาพ
• คราวหน้า เด็กๆ บอกว่า "ขอไปหน้าฝนนะ..อยากดูหน้าทาก.." อ่ะได้เลย..เดี๋ยวจัดให้...

[รัชนีวรรณ]

น่าอิจฉาเหลือเกินค่ะ อยากมีโอกาสแบบนี้มาก

[พิมพายุ]

สวัสดีค่ะคุณรัชนีวรรณ 

• ไม่น่าอิจฉาหรอกค่ะ จริงๆ ก็หาโอกาสตั้งนาน กว่าจะได้ไปพิชิต "ภูกระดึง"
• โอกาสอยู่ที่เราสร้างค่ะ..(ผู้เขียนกว่าจะสร้างโอกาสนี้ได้ ปาไปวัยกลางคนแบบปรายๆ แล้ว)
• วันหน้า ถ้าจะไป จะบันทึกแจ้งนะคะ  เผื่อมีโอกาสได้มาแจมกัน เน๊าะ..