ภาษาไทยที่เราใช้พูด เขียนประจำวัน มีคำหรือเรื่องที่น่าสนใจและน่าศึกษาอยู่มิใช่น้อย บางทีเป็นคำหรือเรื่องธรรมดาที่เคยพบเห็นและใช้กันเป็นประจำแต่เมื่อถึงคราวใช้กันจริง ๆ บางทีเราก็ใช้กันไม่ค่อยจะถูกหรือใช้ผิด และก็ใช้กันผิดเรื่อยมาเพราะความเคยชินเห็นใช้กันมาอย่างไร ก็ใช้ตาม ๆ กันก็มี เช่นอำเภอแม่สรวยเป็นอำเภอหนึ่งในจังหวัดเชียงราย บางคนอ่านว่าแม่สะ - รวยบ้าง แม่สะ - หรวยบ้าง คำนี้คนอยู่ทางภาคเหนือย่อมรู้ดีว่า เขาอ่านกันว่าแม่สวย ทำนองเดียวกันอำเภอสรอง อ่านว่าอำเภอ - สอง เพราะตัว ร เป็นอักษรควบไม่แท้
จากการอ่านหนังสือภาษาไทยในชีวิตประจำวันของประยอม ซองทอง ท่านกล่าวว่าภาษาไทยมีความร่ำรวยถ้อยคำ แม้จะออกเสียงเหมือนกันแต่ความหมายแตกต่างกันไป ทำให้สับสนในการเขียน การเขียนหนังสือผิดนั้นมีกันทั่วทุกตัวคนมากบ้างน้อยบ้างไม่ว่าใคร จึงไม่ควรเหยียดหยาม แต่ควรได้รับการเมตตาปรานีจากผู้รู้ให้ช่วยกันติติง ตักเตือน เพื่อแก้ไขให้ถูกต้อง
คำที่น่าสนใจและมักจะมีปัญหาทางการเขียนเช่น คำว่า สังสรรค์ และคำว่า สังสันทน์ ในพจนานุกรมกำหนดให้ใช้ว่า สังสรรค์ ก. พบปะวิสาสะกันเป็นครั้งคราวด้วยความสนิทสนม เช่น จัดงานสังสรรค์กันในหมู่พนักงาน เพื่อน ๆได้พบปะสังสรรค์กันในงานชุมนุมศิษย์เก่า แต่ท่านประยอม ซองทองได้ลองจำแนกคำศัพท์ดังนี้
"สังสันทน์ " กับ "สังสรรค์" มาจาก สْ + สนฺทน กับ สْ สนธิ กับ สรฺค สْ (ร่วมกัน) สรรค์ (มาจากสรฺค สันสกฤต แปลว่า สร้าง) ฉะนั้นคำว่า "สังสรรค์" ก็ควรจะแปลว่า "ร่วมกันสร้าง" ซึ่งไม่เห็นว่าการมาพบปะพูดคุยสนทนากินข้าวกินเหล้ากันนั้น บางทีก็ไม่ได้ร่วมกันสร้างอะไร ส่วนคำว่า สْ สนธิกับ สนฺทน (สนทนา พูดคุยกัน) น่าจะตรงกับความหมายของลักษณะงาน "สังสันทน์" เป็นที่สุด เพราะหมายถึง "มาพูดคุยกัน"ได้ความรู้เพิ่มขึ้น..ขอบคุณครับ
สวัสดีครับคุณครูมณี
ภาษาเป็นวัฒนธรรมที่บ่งบอกชาติพันธุ์ของผู้คนในสังคมหนึ่งที่มีไว้เพื่อการสื่อสาร ภาษาไทยเป็นเอกลักษณ์ไทย ที่มีการเปลี่ยนแปลงการใช้คำทั้งพูดและเขียน เนื่องจากยุคสมัยเปลี่ยน พจนานุกรมไทยจึงมีช่วงเวลาที่ปรับปรุงเปลี่ยนแปลงอยู่เรื่อยๆ เพื่อให้สอดคล้องกับบริบทไทยที่เปลี่ยนไป
ขอบคุณครับกับความเป็นไทย
ขอบคุณค่ะ
ภาษาบ้าน...........หรอ
สวัสดีครับคุณครูมณี ขิระนะ
ขอคุณค่ะ
ขอบคุณครับทำให้รู้ภาษาไทยมาขึ้นครับ
ขอบพระคุณที่เป็นผู้ให้คำปรึกษาและอนุรักษ์ภาษาที่ดีเยี่ยม
เข้ามาเรียนรู้
เห็นชอบด้วยค่ะ “พบปะสังสันทน์” คำนี้ถูกและพจนานุกรมฉบับไหน ก็ไม่ควรอนุโลมให้ใช้ผิด
สีสัน /สุขสันต์ /เลือกสรร /สร้างสรรค์ /สังสันทน์ ไม่มีสังสรรค์ (XX) ภาษาเป็นวัฒนธรรมควรรักษาความถูกต้องถ่ายทอดไปยังรุ่นต่อไป บางทีไปอ่านพบว่าใช้ผิดมานานจนพจนานุกรมอนุโลมให้ใช้ …. สังสรรค์…. ไม่สบายใจ รับไม่ได้เลยค่ะ ถูกก็คือถูก ผิดก็คือต้องแก้ไข ไม่ใช่อนุโลมให้ใช้ ท่านผู้มีบทบาทในการเขียนตำราควรตระหนักในความถูกต้องชัดเจนด้วยค่ะ บางคนนำไปใช้ผิด ก็ไปให้ความหมายผิดด้วย เน้นนะคะภาษาเป็นวัฒนธรรม ขอบคุณค่ะ