เมื่อต้องเป็นกรรมการ 5ส

การเป็นกรรมการ 5ส น่ะไม่กลัว แต่กลัวตอนเดินตรวจโต๊ะเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ในที่ทำงานมากกว่า เพราะอาจถูกโวย

       วันก่อนหัวหน้าขอให้เป็นกรรมการ 5ส ของที่ทำงาน ผู้เขียนบอกไปว่า ถ้าหาคนอื่นได้ให้คนอื่นเป็นเถอะ หัวหน้าถามว่า แล้วจะให้ใครเป็นเพราะตอนนี้ที่สำนักเคยเป็นกันมาแล้วทั้งนั้น ผู้เขียนแนะนำคนที่วางเอกสารไว้บนโต๊ะจนไม่มีพื้นที่ให้ทำงาน แต่หัวหน้าไม่เอา สุดท้ายก็เป็นผู้เขียนจนได้

       ความที่ผู้เขียนพึ่งกลับมาจากช่วยราชการหน้าห้องรองปลัดกระทรวงการคลัง (เจ้านายเกษียณอายุ) ทำให้ยังไม่ค่อยได้เป็นกรรมการอะไร จึงได้รับงานนี้ ยังไม่ได้ประชุมค่ะ พึ่งแต่งตั้ง แต่เมื่อเย็นวันศุกร์เห็นหัวหน้านั่งเก็บเอกสารบนโต๊ะ ผู้เขียนถามว่า เก็บทำไม เขาบอกว่า เดี๋ยวกรรมการ 5ส จะมาตรวจแล้ว อ้าวเหรอ พึ่งรู้ว่า ตัวเองต้องเดินตรวจกับเขาด้วย

       การเป็นกรรมการน่ะไม่กลัวหรอก แต่หนักใจตอนเดินตรวจโต๊ะเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ มากกว่า ก็พึ่งเขียนบันทึกไปว่า หนักใจที่เอกสารล้นที่ทำงานเพราะไม่มีที่จะเก็บ ต่อให้ครบ 10 ปี ก็ทำลายไม่ได้เพราะเป็นหลักฐานทางการเงินที่ฟ้องร้องกันไม่หยุดหย่อน รู้ปัญหานะ แต่ที่เก็บมีไม่เพียงพอกับเอกสาร ทั้งที่หน่วยงานก็พยายามสร้างที่เก็บเอกสารเพิ่มตลอดนะ แต่ที่เก็บเอกสารกับโต๊ะทำงานมันไกลกัน เพื่อนๆ จึงเอาเอกสารวางไว้บนโต๊ะ/ใต้โต๊ะทำงานจนเต็มไปหมด ถ้าเพื่อนๆ G2K เห็นต้องตกใจว่า ถ้างูแอบอยู่ก็มองไม่เห็น และแบบนี้เขาไม่เรียกว่าโต๊ะทำงานแล้วเพราะพื้นที่บนโต๊ะหาที่ว่างไม่เจอเลย

       สำหรับผู้เขียนเป็นคนไม่ชอบโต๊ะรกๆ อยู่แล้ว จึงอาจเป็นสาเหตุหนึ่งที่โดนให้เป็นกรรมการ 5ส ก็พอเห็นว่าสมบัติเริ่มงอกอะไรที่ไม่เกี่ยวกับงานก็เอากลับบ้าน เช่น ของส่วนตัวที่ชอบเอาไปอำนวยความสะดวก จำพวกรองเท้าคัทชู หนังสือเรียน และเอกสารส่วนตัวต่างๆ รวมทั้งบางครั้งอยากให้โต๊ะทำงานดูสดชื่นจึงเอาแจกันดอกไม้ไปตั้ง

       ผู้เขียนคิดว่า ไม่ว่าหน่วยงานราชการไหนก็น่าจะประสบปัญหาเรื่องที่เก็บเอกสารกันบ้างเพราะการทำงานกับเอกสารก็ต้องมีเอกสารเพิ่มตลอด แต่วันก่อนไปประชุมที่ ธปท. เห็นการรักษาความปลอดภัยของเขาเข้มมากต้องรูดบัตรตลอด ที่ทำงานของผู้เขียนก็เคยรูดบัตรนะ แต่สุดท้ายก็เลิก ไม่รู้เพราะอะไร พอดีไปช่วยราชการพึ่งกลับมาอยู่ได้ไม่นาน แต่ตอนนี้ได้รับคำสั่งให้ไปช่วยงานหน้าห้อง จึงอีกแล้วเหรอ

       คราวก่อนก็ขอไม่ไปแต่ก็ต้องไปตามคำสั่งราชการ พอมาครั้งนี้บอกว่า พี่หาเด็กเถอะเพราะเด็กจะทำงานคล่องตัวกว่า หัวหน้าบอกว่า ตอนนี้ผู้เขียนงานยังน้อยเพราะพึ่งกลับมาจากช่วยราชการ งานในหน้าที่ความรับผิดชอบจึงยังไม่มาก และการทำงานต้องใช้เวลาเรียนรู้งานเพราะกฎหมายทางการเงิน นอกจากจะต้องศึกษาแล้ว ประสบการณ์ก็เป็นสิ่งสำคัญ หัวหน้าบอกให้ไปช่วยงานสักสองเดือน เดี๋ยวหาคนใหม่ไปหมุนเวียนให้ ขณะนี้ก็เกินสองเดือนแล้วค่ะ ลองถามพี่ ก็บอกให้อยู่ไปก่อน จึงเอ่อ อะไรที่ไม่ชอบก็ต้องเจอสิ่งนั้นอยู่เรื่อย ผู้เขียนไม่ชอบทำงานรองรับอารมณ์ใคร แต่ก็เจออีกจนได้ บอกเพื่อนให้มาเป็นแทนเพื่อนก็บอกว่า ฉันไม่สวยเหมือนเธอนี่หว่า ผู้เขียนก็ได้แต่เถียงว่า นี่นะ! สวย พูดผิดพูดใหม่ได้ แต่เพื่อนก็ไม่ยอมมาเป็นอยู่ดี

       สุดท้ายก็ต้องทำงานสามหน้าที่ คือ งานฝ่ายเรา งานฝ่ายอื่น เวลางานเขาเยอะ และงานหน้าห้อง กลับบ้านเกือบหนึ่งทุ่มแทบทุกวันช่วงนี้เพราะงานเยอะและต้องทำงานหน้าห้องด้วย หัวหน้าอยู่เราจะกลับก่อนก็ดูกระไรอยู่ และยิ่งอ่านงานมากบางครั้งตาลายเหมือนกัน ไหนจะเรื่องเรียนของเราอีก ไม่รู้คิดผิดหรือเปล่ากับการเรียนปริญญาโทอีกใบคราวนี้เพราะรู้สึกเหนื่อยเหมือนกัน

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

• ครูอ้อย...มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ
• ครูอ้อย...คิดว่า..เรา..อยู่เรือลำเดียวกันค่ะ

ฮือฮือ

[Toi Wantana]

• ขอบคุณ คุณสิริพร กุ่ยกระโทก ที่ให้กำลังใจค่ะ
• wantana กำลังคิดถึง สภาพตอนเพื่อนๆ จัดโต๊ะ คงแพ้ฝุ่นกันบ้างล่ะ
• แต่ก็เห็นด้วยนะค่ะ ที่มีกรรมการ 5ส เพราะจะได้เคลียร์เอกสารบนโต๊ะกันบ้าง ไม่งั้นก็รกอยู่อย่างนี้
• ครูอ้อย ขยันเขียนบันทึกเหมือนกันนะค่ะเข้าไปดูเหมือนกันแต่ไม่ได้แสดงความคิดเห็น ไว้รอทำ Take home เสร็จ จะแวะเข้าไปติชมค่ะ

[pa_daeng]

• สวัสดีค่ะ
• ป้าแดงว่า ถ้ารู้หลักการ 5ส.ที่แท้จริง 5ส. เป็นเรื่องไม่ยาก แต่ที่เจอๆๆจะไม่ค่อยเข้าใจ 5ส.กัน
• ตอนนี้ป้าแดง ต้องหอบเอกสาร กลับบ้านทุกวัน เพราะเก็บไว้ที่ห้อง เกรงว่าจะรกที่
• ส่วนเรื่องเอกสาร สำหรับงานที่มีเอกสาร ก็เป็นปัญหามากเหมือนกันค่ะ หาวิธีกันวุ่นวายเชียว
• ---
• ให้กำลังใจ เรื่องการทำงานจนมืดค่ำและการเรียนค่ะ
• ป้าแดง เคยเหมือนกันค่ะ ก่อนเรียน เพราะดูว่า ตัวเองว่างจัง หาเรื่องเรียนดีกว่า แตพอเรียนงานมาตรึมเลย แต่พอผ่านไป หันกลับมามอง ก็มีความสุขดีค่ะ
• --ซู่ๆๆๆ ค่ะ อิอิอิ

[Toi Wantana]

• สวัสดีค่ะ pa_daeng
• การทำงานกับเอกสารเนี่ย หนีไม่พ้นต้องเก็บ ต้องทำลายเลยนะค่ะ
• ส่วนเรื่องเรียนก็ได้แต่บ่นค่ะ เพราะยังไงก็ต้องพยายามเรียนให้จบ ได้แต่ท่องค่ะว่า เหลืออีกนิ้ด ทนอีกนิ้ด
• วันไหนกลับบ้านเร็ว สุนัขที่บ้านดีใจกันยกใหญ่ แต่ถ้ากลับมืด นอนกันเฉยเลยค่ะ คงเลยเวลาสนุกของเขาแล้ว
• ยิ่งหลานสาวที่พึ่งเกิด หมดสิทธิ์เล่นเลยค่ะ นอนหลับไปแล้ว จะปลุกขึ้นมาเล่นก็โดนน้องสาวบ่นเพราะกว่าจะกล่อมให้หลับก็เล่นเอาน้องสาวเหนื่อย จึงห้ามปลุกเด็ดขาด
  

[อาจารย์ โกศล คงสมปราชญ์]

สวัสดีครับคุณวันทา

• ชีวิตกับเอกสารคือชีวิตผมที่ทำมาตั้งแต่ปี 36-50 ระยะเวลามันก็ยาว แต่เมื่อตอนเรียนปริญญาโทและยังทำงานด้วยผมก็ยังยิ้มและบอกตนเองว่าเราถูกเขาเลือกมาทำ
• บางครั้งการบอกความในใจก็ดี บางครั้งก็ทำให้คนอ่านร้สึกถึงความที่ตนเองเป็น งานเลขาฯ ดูเหมือนโก้ แต่ถูกผิดก็คือเรารับก่อน
• ปีนี้ผมหมดภาระงานนี้ครับ เนื่องจากสุขภาพจะได้กลับ้านเก่าในระยะเวลาอีกไม่นาน แต่สิ่งที่น่าภูมิใจก็คือ โอกาสทำดีไง
• เมื่อเลือกแล้ว ถ้ไม่จำเป็นก็อย่าถอยเลยครับ
• ส่วนผมเลือกที่จะพอเท่านี้ ขอหาบุญเข้าตัวไว้ดีกว่า หากชาติหน้ามีขอให้ได้มีอยู่มีกิน....
• อันของสูงแม้นปองพราะต้องจิต หากไม่คิดปีนป่ายจะได้หรือ
• ของสูงของผมคือไข่มดแดงครับ ได้แล้วเมื่อไปปากคาดตอนต้นเดือน
• มาบ่นใหฟังครับ
• ขอให้มีความสุข ยิ้มสู้...ๆๆ ...ขอให้มองหน้ามีหวัง มองหลังภูมิใจ

[Toi Wantana]

• สวัสดีค่ะ อาจารย์ โกศล คงสมปราชญ์
• เป็นเรื่องจริงที่งานเลขาฯ จะถูกผิด เลขาฯ ต้องรับก่อน อย่างดีก็แค่เสมอตัว ถ้าผิดขึ้นมาเป็นเรื่องค่ะ
• วันก่อนลาพักผ่อนเพื่อเข้าสอบที่ มธ. วันรุ่งขึ้นไปทำงาน โดนเรียกไปบ่นว่า ไม่ช่วยกรองงานให้ดีเลย มีหนังสือถูกตีกลับเพราะพิมพ์งานผิด พอดูแล้วงานผ่านตอนเราลาไปสอบ เลยรอด แต่แทนที่จะว่า เจ้าของเรื่อง เรากลับโดนตำหนิแทน
• นี่ล่ะค่ะ ที่บอกว่า ไม่ชอบการทำงานหน้าห้องแต่ไม่รู้เป็นอย่างไร โดนทำงานนี้มาตลอดตั้งแต่การทำงานครั้งแรกแล้ว คือ อยากทำงานด้วย เรียนปริญญาโทด้วย (ทั้งที่แม่ห้าม อยากให้เรียนอย่างเดียว แต่ตามเพื่อนค่ะ) จึงไปสมัครเป็นลูกจ้างชั่วคราวที่ศาลธนบุรี
• ก็ทำงานเป็นเลขาฯ อธิบดีของศาลฯ อีกค่ะ เขาให้เพื่อนๆ จับสลากว่า ใครจะทำงานกับอธิบดีฯ และรองอธิบดีฯ ผู้เขียนไม่ได้จับค่ะ รอที่เหลือเลยต้องทำงานกับผู้ใหญ่มาตั้งแต่จบปริญญาตรีใหม่ๆ
• ท่านอธิบดีฯ ก็สอนงานให้อีกนะค่ะ ฐานที่ยังเป็นเด็ก จึงอาจเป็นผลดีกับการทำงานกับผู้ใหญ่ในเวลาต่อมาค่ะ