ไม่พบตัว ยังชื่นชมเลยค่ะ
ที่อาจารย์พิชัยบรรยายไว้เห็นด้วยมากๆ ค่ะ
หนูนั่งข้างๆ พ่อครูตอนงานสัมมนา แอบแซวพ่อครูบ้าง ท่านก็นั่งยิ้มหวานตลอด รู้สึกได้ถึงความมีเมตตาของท่านมากๆ คะ :)
เห็นด้วยกับอาจารย์ครับ เพียงเห็นรอยยิ้มที่อ่อนโยนของพ่อครู ก็รู้สึกอบอุ่นแล้วครับ เพราะรอยยิ้มท่านเต็มไปด้วยกลิ่นอายแห่งเมตตาธรรม
เรียน อ.พิชัยค่ะ
ขอบคุณครับ
ครับขอบคุณอ.ขจิต
ที่ตริงอ.ขจิต จะเล่าเรื่องของครูบาได้เป็นอย่างดี
คงจะรายละเอียดมาก
เพียงแต่ขณะนี้ วิ่งรอกช่วยงานทั้ง ม.มหาสารคาม และ UKM. อาจจะกำลังเหนื่อย
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ คุณหมอ พญ รวิวรรณ หาญสุทธิเวชกุล
หากพบตัวจริง คุณหมอจะหลงรักครับ :)
นั่นไง
หนูมะผางส้ม ยังแอบมองทุกวัน :)
จริงๆครับ คุณชายหนึ่ง(ลูกหนึ่ง)
เรื่องพลังเมตตาพิสูจน์ได้ว่าคนอยากอยู่ใกล้ครับ
เพราะชุ่มเย็น
บ่หลับเตื้อป๋ออาจ๋าน
หนูแก้มยุ้ย
ครูบาก็ชื่นชมหนูนะครับ
ท่านบอกว่าคนที่ทำอะไรเพื่อผู้อื่นโดยไม่หวังอะไรอย่างหนูและเก่งอย่างหนู หายากครับ
(อาจารย์แอบเติมไปนิดนึงว่า มีนน.อย่างหนูก็ทำให้การหายากเพิ่มทวีคูณ):)
หนูติ๋ว
ครูบาท่านเป็นคนลึกซึ้งด้วย
สิ่งที่ครูบาเห็นในตัวติ๋ว นั้นเด่นชัด ท่านจึงชวนติ๋วมาเฮฮาศาสตร์ด้วยที่เชียงใหม่
อยากให้ติ๋วทำให้ฮา..จะได้เฮทั่วกัน :)
ซึ่งหนูทำได้สุดยอดครับ
โอ้ย! ลุงปั๋น
เตือนให้นอนได้แล้ว
วันนี้ไปหาหมอมา
เริ่มขึ้นที่ริมฝีปากแล้ว หมอว่านอนน้อยครับ
ต้องเชื่อคำสั่งหมอและลุงปั๋นหน่อย
นอนแล้วจ้า :)
นี่ไง!
ผลของปากไม่ดี...ทำให้อดลาภทางปาก
กินแต่ข้าวก็ยังดี แต่ขอเป็นข้าวอบเม็ดบัว ใส่เป็ดย่าง แล้วโรยด้วยเป็ดปักกิ่ง ทับหน้าด้วยหมูหัน เคียงด้วยหูฉลามนิดหน่อยก็พอได้ครับ คุณแม่
อย่าไปเชื่อวาจาของเด็กขี้ฟ้องครับ :)
จ้า...นอนแล้วจ้า
แหม มีทั้งลุง มีทั้งหลาน มาคอยเตือนให้นอน
คงนอนหลับฝันดีแน่ๆ :)
รีบนอนแล้ว เดี๋ยวถูกดุ :)
สวัสดีค่ะอาจารย์...
เห็นด้วยมากๆค่ะ พ่อครูบาเป็นคนดี มีคุณธรรม น่ารัก อ่อนน้อมถ่อมตน และขี้เกรงใจค่ะ
มาชวนอาจารย์ไปดูภาพ แอ๊บแบ๊ว ของใครบางคนค่ะ
แต่อาจารย์ไปนอนก่อนก็ได้ค่ะ พรุ่งนี้ค่อยดูนะค่ะ
ราตรีสวสัดิ์ค่ะ
อาจารย์เจ้า...
หายป่วยเร็วๆเน้อเจ้า ...อาจารย์ดื่มน้ำเปล่ามากหน่อยเน้อเจ้า..น้ำน้อยย่อมแพ้ไฟ..สูตรรักษาอาการอักเสบของหนูเจ้า
พ่อครูบาจะเป็นคนที่เก็บรายละเอียดของเหตุการณ์ไว้ตลอด จะโดยการถ่ายภาพไว้และนำมาลงประกอบการบันทึก..ทำให้เห็นมหาชีวาลัยของท่านผ่านบล็อกตั้งแต่แรก
(อุ๊ย!ตาย....ลืมไปค่ะว่าบันทึกท่าน อ.พิชัย คุยเพลิน.... copy ไปบันทึก"แก้มยุ้ยก่อนpost ก็ไม่ได้...ถ้าไง อาจารย์จะลบก็ไม่ว่ากันค่ะ)
หนูแป๋ว
อาจารย์เห็นด้วยกับหนูจ๊ะ เรื่องของครูบา
ที่จริงหนูอาจมีมุมของครูบาเล่าสู่กันฟังบ้างครับ
ภาพ แอ๊บแบ้ว ของหนูอาจารย์ย่องไปดูแล้ว ฮิฮิ
แอ๊บแบ้วของคนอื่นทุกคนน่ารัก น่าหยิก หมด
เว้นของอาจารย์ดูน่ารักที่สุด ฮิฮิ!
เพราะต้องลดวัยลงมากเหลือเกิน
ดูไปยิ้มไปเป็นยาอายุวัฒนะครับ :)
หนูสร้อย
ขอบคุณมากที่ช่วยเพิ่มเติมให้เห็นภาพของครูบาชัดขึ้นครับ รวมทั้งภาพท่านที่น่ารักด้วย
ผมเองก็เห็นท่านคอยบันทึกภาพพวกเราอยู่ตลอดเวลา และเป็นคนที่ขึ้นยบันทึกใหม่ๆรายงานอย่างฉับไวเสมอ
ได้ข่าวว่าช่วงอบรม ท่านต้องนอนดึกมาก เพราะเน็ตตอนกลางวันสัญญาณไม่ค่อยเป็นใจ
ขอบคุณหนูมากครับ
สวัสดีค่ะ อ.พิชัย
สวัสดีครับหนูติ๋ว
นิดหน่อยครับ
พักผ่อนไม่ค่อยพอ เลยทำให้มีอากรเล็กน้อยถึงปานกลางเป็นธรรมดาของผม หลังจากมีงานติดติดกันครับ
ตอนนี้งานกำลังเยอะ เพราะทุกอย่างจะประดังมาครับ
เลยต้องเหนื่อยหน่อย
ได้ข่าวจะไปหาเรื่อง เอ้ย! เยี่ยมน้องสาว
ขอให้เที่ยวให้สนุกนะครับ
ล้มทับเผื่อด้วย :)
แต่ห้ามนินทาผมล่ะ!
สวัสดีหนูหว้า
ไม่ได้คุยกันเลยครับ
เพราะงานยุ่งๆ บางทีเปิดคอมทิ้งไว้ แต่ไม่ได้อยู่หน้าคอมเลยครับ
ครูบาเป็นพ่อหว้าใครๆก็ทราบ เพราะท่านประกาศหาเขยบ่อยๆ สงสัยอยากจะรุลูกสาวคนนี้เต็มทีแล้ว
เมื่อไหร่จะขายออกเสียทีเอ่ย?
ฮ่า ฮ่า!
ได้พรจากหนูหมู
แฮงมาหลายครับ
กึ้ดฮอดเติงเหมือนกันครับ :)
อ.พิชัยคะ
อ.พิชัยคะ
สวัสดีค่ะ อ. พิชัย กรรณกุลสุนทร (ศิษย์พี่ใหญ่ ^ ^)
หนูว่าจะเข้ามาเขียนในบันทึกนี้หลายทีแล้วแต่จังหวะไม่ดีค่ะ เพิ่งมีเวลาแล้วก็เพิ่งจำได้ด้วย อิอิ
พ่อครู เป็นผู้ใหญ่ที่น่ารักมากค่ะ หนูเข้ามาใน gotoknow ใหม่ๆ หนูจะเห็นบันทึกครูบาฯ อยู่หน้าแรกบ่อยมาก ตรงบันทึกที่ได้รับความคิดเห็นน่ะค่ะ เห็นทุกวัน สุดท้ายก็กดเข้าไปดู แรกๆ ก็งงกับเรื่อง มหาชีวาลัยอีสาน ไม่เข้าใจว่าเป็นสถาบันอะไร แบบไหน... หลังๆ ก็ไม่สนใจเรื่องชื่อสถาบันแล้ว แต่ดูเนื้อหาที่เขียนในบันทึกที่จริงใจ ตรงประเด็น โดนใจเสียมากกว่า ก็เลยเริ่มติดตามมาตั้งแต่ตอนนั้น...
ก็เลยเริ่มเห็นเลยว่าพ่อครู เป็นผู้ใหญ่ใจดี มีความคิดช่วยเหลือสังคมและผู้อื่น มีลูกศิษย์ ลูกสาว ลูกชายมากมายใน gotoknow ทำให้เราเริ่มเคารพทั้งๆ ที่ไม่เคยเจอตัว พอมีโอกาสได้ไปเฮฮาศาสตร์ และพาพ่อแม่ไปทัวร์อีสานด้วยก็เลยได้มีโอกาสได้เจอตัวจริง
บอกได้อย่างเดียวว่าประทับใจจริงๆ ทั้งตัวครูบาฯ และครอบครัวพ่อครูฯ ด้วยค่ะ ...
อ้าว! หนูซิวเยว่น้องหญิง
ไฉนไปเกิดใหม่เป็นทารกน้องเสียแล้ว
ไม่พูดไม่จา...หลับตาเม้มปาก
โอ๋ โอ๋ ถูกใครล้ออะไรหรือป่าว?
ศิษย์พี่ใหญ่ จะร้องเพลงปลอบ
เอ้า! โอ้ใยยุทธจักรนี้ อุปสรรคช่างมากมี
อธรรมล้วนมากหลาย ต้องอาศัยกำลังใจและวรยุทธฟันฝ่าไป
แต่สิ่งที่เป็นอุปสรรคสำคัญในการดำเนินทางของยุทธชน คือการเป็นคนดีมีสัจจะ
แลมีน้ำใจต่อมวลมิตร
จึงจะร่วมกันฟันฝ่าภัยผองได้
(ทำนอง จ้าวยุทธภพ) :)
หนูติ๋ว
อาจารย์ไปร้องเพลงปลอบให้แล้ว
ต่อไปหน้าที่หนูไปงอนง้อเสียดีดี
เฮ้อ! ศิษย์เหล่านี้ เห็นที่ต้องจับมาเรียงแถว แล้วตีก้นคนะละแปะสองแปะ
จะได้หลาบจำ :)
ขอบคุณหนูตุ๋ย
มาเติมเต็มให้บันทึกนี้แก่ท่านครูบาที่เราเคารพรัก
สังคมไทยจะพัฒนามากขึ้น มีน้ำใจมากขึ้น
คือการแสดงมุทิตาจิต เชิดชูคนดีครับ
ศิษย์น้อง วานเจ้าไปดูเหตุการณ์ของศิษย์น้องน้องกลางและศิษย์น้องเล็ก
และอาจจะสอนวรยุทธให้ท่าสองท่า
เช่นท่าตัวเบาแปดลี้...เหนือสรรพสิ่ง ทำนองนี้ :)
เมื่อกี้ลืมขอบคุณพี่ติ๋วที่เอารูปพ่อกับแม่มาลง
ขอบคุณมากนะคะพี่ติ๋ว ^ ^ กฤษณา สำเร็จ
ศิษย์น้องเล็ก... Little Jazz \(^o^)/
ใยเจ้าดูเปลี่ยนไปอีกแล้ว ^ ^ พี่ดีใจยิ่งที่เจ้าตัดสินใจแสดงโฉมเดิมที่น่ารัก(อยู่แล้ว)ของเจ้า... ทำให้พี่ๆ หลายคนคิดถึงไปครึ่งวัน อิอิ มิเสียดายศิษย์พี่ใหญ่อุตสาห์ถ่ายทอดกระบวนท่าตัวเบาแปดลี้ให้กับเจ้า.... 55555
ตอนนี้ศิษย์พี่มาอยู่ที่สำนักท่านพ่อเรียบร้อยแล้ว กำลังกำจัดไวรัสในเครื่องเก่าเครื่องนี้อยู่...มิได้ไปเที่ยวที่ใด ^ ^
รักสายเลือดตระกูลเรน....หญิงใหญ่.
อืมมมมส์...
แสนดีใจ หรือดีใจยิ่งนัก
ที่เห็นศิษย์สำนักเดียวกัน ปรองดองกันได้ดังพริบตา
คงเป็นเพราะฝึกวิชาไหมฟ้ามาด้วยกัน :)
ต่อไปนี้
ศิษย์รอง ศิษย์กลาง ศิษย์เล็ก! คุกเข่าลง
จงฟัง...ชีวิตมนุษย์เป็นของสั้นนัก
แม้นว่า อาจมีอายุขัยยืนยาวไปกว่าสัตว์อื่นๆบ้าง
แต่มิอาจประมาทในการสั่งสมความดีงามได้
แมลงในฤดูร้อน มิรู้จักหิมะฉันใด
มนุษย์ย่อมไม่รู้จักวัฏฏะ ฉันนั้น
ความดีงาม เป็นบารมีธรรมที่เราสามารถทำให้แก่ผู้อื่นได้ หากเรามีความดีอะไรที่อยู่ในตน ควรนำออกมาใช้เป็นประโยชน์แด่เพื่อนมนุษย์
ความรู้ใดใด ก็จักเปล่าประโยชน์ ยามร่างกายเสื่อมสลายลง
จงเจริญความดีงามให้เกิดขึ้นในใจตน แล้วเผยแผ่ความดีงามนั้นให้งอกงามนอกตน ด้วยการให้
ให้ความรัก ให้ความเมตตา ให้ความรู้ ให้อภัยฯ
ล้วนเป็นแบบฝึกหัดของชีวิต หากคิดก้าวไปในยุทธจักรนี้
เอาละ...ลุกขึ้นได้ จับมือกันแล้วหมุนรอบตัวสามที
หันหน้าเข้ากัน เปิดยิ้มแล้วแลบลิ้นให้กัน
จงหัวเราะอย่างมีความสุข..ป่วยการคิดถึงรอยตีนกาที่เกิดขึ้น :)
และสวมกอดกันให้แน่นๆ เหนืออ้อมกอดของเจ้าทั้งสาม มีอ้อมกอดของศิษย์พี่ใหญ่สวมกอดโอบไว้ไห้อุ่นอกตลอดไป...
จงเจริญความดีงามให้เกิดขึ้นในใจตน แล้วเผยแผ่ความดีงามนั้นให้งอกงามนอกตน ด้วยการให้
ให้ความรัก ให้ความเมตตา ให้ความรู้ ให้อภัยฯ
ล้วนเป็นแบบฝึกหัดของชีวิต หากคิดก้าวไปในยุทธจักรนี้
..........ชอบมากๆค่ะ........จะนำไปเตือนตนและปฏิบัติ.........ด้วยรักจากศิษย์.
ท่านอาจารย์พิชัย...อิอิ
สอนศิษย์ได้เก่งจัง อ่านแล้วมีความสุขค่ะ
แบบนี้ อยากเป็นศิษย์โข่งด้วยจังค่ะ
แต่ศิษย์นี้เรียนหลายสำนักเหลือเกิน..วาย ไม่ไหว
กลัวเวียนหัวแบบคุณติ๋วค่ะ...มาทักทายค่ะ
คารวะศิษย์พี่ใหญ่ พิชัย กรรณกุลสุนทร
ศิษย์น้องรองขอให้คำมั่นว่าจะทำตัวเป็นเด็กดี..เอ๊ยศิษย์น้องที่ดี..... มึนไปหน่อย หมุนรอบตัว ๓ ที ไม่เหมือนตีลังกา ๑๘ ตลบ 5555
ศิษย์น้องเข้าใจดีว่าชีวิตนี้สั้นนัก จักปฎิบัติตัวให้ดีเจ้าค่ะ >^ ^< ยิ้มจนตีนกาโผล่เลยนะคะเนี่ย
ขอบคุณค่ะศิษย์พี่ใหญ่ ที่ช่วยอบรมสั่งสอนพวกเราทุกคน ^ ^
ฮ่า ฮ่า (แสดงว่าดีใจจนหัวเราะเสียงดังขนาดนี้)
ปีติและปราโมทย์ ที่ศิษย์น้องรอง ศิษย์น้องกลาง และศิษย์น้องเล็ก บรรลุวิชา ต้าเหมยฟ้า(แปลเองน่ะ) แล้ว ทำให้ตัวเบาดั่งนุ่น
ที่เบาเพราะกิเลสมันบางลง หลายกิโล
ชนะอื่นหมื่นแสน ไม่มาตรแม้นชนะใจตน!
คนที่ชนะใจตน เป็นคนที่ประเสริฐเลิศ กว่าคนที่ชอบเอาชนะผู้อื่น :)
ศิษย์พี่ใหญ่จึงอดกลั้นความสุขไม่ได้ จึงต้องเปล่งเสียงแห่งความสุขใจออกมาดังดัง ตั้ง ๒ ฮ่า :)
ครูอ้อยครับ
มิบังอาจ มิบังอาจ เอื้อมไปสอนครูอ้อย
อันเหมือนเป็นปรมาจารย์แห่งสำนักหนึ่ง
เป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันดีกว่าครับ
อนึ่งกลัวว่า ครูอ้อย จะเวียนหัวเอาน่า...:)
เพราะวิชาผมเดียวดี...เดียวเล่น ออกแนวตลกโปกฮา
อาจดูไร้สาระบ้างในบางครั้งครับ :)
ดีใจและเสียใจระคนปนกันชอบกล
ดีใจที่บรรดาน้องๆมีโอกาสเจอกัน
เสียใจที่อดฟาดอิตาเลี่ยนฟู้ด ของโปรดด้วย ฮา!
แต่อย่างไรก็ตาม ส่งญาณไปตามตรวจสอบแล้ว
คนที่กินน้อยที่สุดน่าจะเป็นหนู ต.เต่า ทั้งสอง
ด้วยเหตุผลคนละอย่าง :)
ส่วนหนูแก้มยุ้ย ฟาดจนจุก แถมรดด้วยไวน์ให้ลื่นคอหมดขวด แฮ่!
อรุณสวัสดิ์ค่ะ อ.พิชัย
ฮ่า ฮ่า ฮ่า!
ศิษย์น้องเล็กเข้ามารายงานแล้ว
ว่ารื่นเริงและรับประทานโดยมิยั่นเป็นรองใคร
ขาดแต่สุราเท่านั้นที่มิให้ร่ำ...เพราะเคารพในวินัย เมาแล้วห้ามเสพ เอ้ย!ห้ามขับ
เห็นบรรยากาศอย่างนี้แล้ว...
เอาไว้คราหน้าศิษย์พี่ใหญ่จะส่งเทียบไป..ว่าจะเหิรฟ้าไปเมื่อใด
วันที่ 4-6 กย. ต้องไปจีน ขาไปแวะที่สุวรรณาภูมิ
แต่ขากลับบินตรงลงเชียงใหม่
จะส่งข่าวผ่านนกพิราบบินอีกครั้ง :)
หนูติ๋ว
อาจารย์ก็ดีใจด้วย
แท้จริงเป็นเพราะกุศลกรรมบันดาล ที่เป็นบุรพกรรมดีที่เคยทำร่วมกันมาต่างหาก
คนเราหากมาวาสนาพันผูกกัน จะมีผลให้มามีวาสนาต้องกันอย่างนี้แล :)
ขอขอบคุณอาจารย์พรชัย...
ขอบคุณน้องเล็ก
พี่ใหญ่ใช้กำลังภายใน เผ่นไปดูเรียบร้อยโรงเรียนจีนแล้ว :)
ขอบคุณครับ คุณหมอที่กรุณาแวะมาอ่าน
สาธุด้วยครับ
และขอบคุณที่กรุณาตั้งชื่อให้หลายชื่อครับ
ตั้งแต่ พรชัย และ วิชัย แต่...
นามนั้นสำคัญไฉน
ขอให้คุณหมอส่งจิตถึงผมก็พอแล้ว
มารับความคิดถึงครับ
ขอบคุณศิษย์น้องกลางมาก
อร่อยแปร้เลยใช่ไหมครับ
(อิ..อิ...มีน้องอยู่เมืองจีนสอนมาค่ะ เลยลองหัดพูดดู..อุ้ย...มีคนตามมาอีกแล้ว)
หวัดดีหนูติ๋ว
อาจารย์ก็เริ่มติดสำนวนจีนแบบโก้วเล้ง
มาสักพัก พอจะไปเมืองจีน ก็เริ่มมีคนสอนภาษาจีน
หนีห่าว...หนีห่าว จนหาวไปหลายรอบ
แต่อู่อัน นี้รู้ดี เพระเคยมีลูกสองแต่ซื้ออู่อันเดียวใช้อยู่นาน :)
แต่ ฉิงอ้ายเตอ นี้ฟังดูคุ้นๆนะ
คล้ายๆจะเป็นกวางตุ้งหรือแมนดาริน ?
วันนี้น้องแป๋วแหววมาเยี่ยมถึงคณะ
เอา กระยาสาทร จากอยุธยามาฝาก 3 ห่อ
พร้อมรอยยิ้มอันสดใส :)
พอน้องกลับไป หนุ่มแก่ๆในคณะก็รี่มารุมกระยาสาทรของเธอ และบ่นอุบอิบว่าติดฟันปลอมดีแท้
บางคนกินแล้วอ้าปากไม่ได้ เพราะฟันปลอมมันรักกันอย่างแนบแน่นอยู่ข้างเดียวไม่ยอมแยก :)
บางคนก็มาถามว่าเธอมาจากไหน
พอรู้ว่ามาจาก gotoknow ก็อ้าปากค้าง
เข็มขัดสั้นไปตามๆกัน(สำนวนน้องสร้อย)
ขอบคุณหนูแหววมากครับ :)
สวัสดีค่ะ...อาจารย์
สวัสดีครับหนูแหวว
ขอบคุณสำหรับกระยาสาทรและรอยยิ้มอันสดใสของหนู ถึงแม้จะไม่ค่อยสบายก็ตาม
ทำให้ชีวิตที่แข็งตึงไปด้วยการประชุมของอาจารย์สดชื่นขึ้นมาบ้าง
ชีวิตก็เป็นอย่างนี้ครับ
มีดี มีร้าย สบาย ป่วยไข้
ต้องเจริญสติติดตามไปเสมอ
เพื่อฝึกใจไม่ฟูไม่แฟบครับ
แวะมากล่าวทักทายยามเช้าค่ะอาจารย์...วันนี้อาจจะได้ไปเที่ยวตอนเย็นๆด้วยแหละค่ะ
สวัสดีครับหนูติ๋ว
อบรมคราวนี้ดูท่าจะสนุกตอบแว่บได้นี่แหละ
จับวิทยากรดมยาเสียก็สิ้นเรื่อง :)
หวังว่าเมื่อคืนไม่ได้นอนใต้ตึกที่อบรมนะ
เดี๋ยวจะเป็นอย่างหนูตุ๋ยว่า :)
เหมือนเพลงนึง...
ในตอนกลางวันเธอคือนางวิสัญญี พอตกกลางคืน เธอกลายเป็นผีเสื้อราตรี....
ที่หาแสวงหาเหยื่อที่เป็นชายชาตรี ที่เหยียดหยามสตรี ด้วยการจับ ดูด ดูด... กินเลือดจนหมดร่าง
จนเธอกลายเป็น นางสาวสวยสองพันปี
แฮ่ะ แฮ่ะ ทำนองนี้...บรื้อ!
อาจารย์ขา...
ขอร่วมชื่นชมท่านด้วยคนค่ะ ^_^
แวะมาอรุณสวัสดิ์ค่ะ
ขอบคุณมากครับ
หนูเปรียบเหมือน แวมไพร์ดูดความรักของชนใน gotoknow ครับ :)
สำหรับธีมใหม่สวย ยกความดีให้น้องแก้มยุ้ยของหนูครับ
แวะมาบอกอาจารย์ว่า...วันนี้SUSANไม่สบายค่ะ...เวียนศรีษะและก้อาเจียนด้วย...ได้ทานยาแล้ว
(ต่อค่ะ...เขาบันทึกไปเองเลย ติ๋วยังไม่ได้กดอะไรเลย)
ศิษย์น้องเล็กไม่สบาย...น่าสงสารจัง..
เดี๋ยวจะช่วยภาวนาส่งแรงใจไปให้หายเร็วๆ นะ... ทำงานหนักไป หรือเป็นภูิมิแพ้อะไรแน่เลย...
ศิษย์พี่ใหญ่ส่งพลังจิตรักษาหน่อยค่ะ ^ ^
ข่าวด่วน!
ในGotoknow ดีอย่างนี้เอง มีอะไรถึงกันไว
อาจารย์เพิ่งวางหูจากศิษย์น้องเล็ก กำลังนอนอยู่ที่บ้าน พักผ่อน อาจเป็นเพราะพักผ่อนน้อย นอนดึก
พี่ใหญ่จึงบังคับให้นอน ห้ามเปิดเวปชั่วคราว
จนกว่าจะหาย
แล้วชวนพี่ๆน้อง ส่งเมตตาจิต ขอให้น้องเล็กหายไวๆ ส่งไปที่บันทึกเธอ พอหายเปิดมาเห็นจะได้ชื่นใจ
ส่วนตอนอยู่บ้านอาจารย์จะแผ่เมตตาให้จ๊ะ ชวนน้องๆทั้งหลายทำด้วย ไหว้พระสวดมนต์เสร็จ ตั้งจิตระลึกถึงกุศลคุณงามความดีที่เราทำ แล้วส่งจิตเมตตาคือความรักและปรารถนาดีไปให้
หากทำไม่เป็น อ่านได้ที่นี่ครับ http://gotoknow.org/blog/jalearnsati/99904
อรุณสวัสดิ์ค่ะ อ.พิชัย
(ต่อค่ะ....มันขึ้นว่า..อะไรๆ display นี่แหละค่ะ)....
ขอบคุณหนูติ๋ว
คิดว่าอาการดีขึ้นแล้วครับ
เพราะเห็นเที่ยวมาอ่านเวปอีกแล้ว
กำลังจะไปตีก้นออนไลน์ สักสองสามแปะ โทษฐานดื้อ!
โอ้... เพิ่งเห็น Theme ใหม่ของอาจารย์พิชัย ดูแล้วสบายตา เย็นใจดีแท้ อาจารย์สบายดีไหมค่ะ :)
เห็นเค้ามีศิษย์พี่ ศิษย์น้องกัน หนูขอสมัครเป็นศิษย์น้องเล็ก (เพราะอายุน้อยสุด ฮ่า ฮ่า....) จะได้ไหมค่ะ
พี่ซูซานไม่สบายหายไวจริงๆ แสดงให้เห็นว่าไม่มีอะไรจะหยุดเธอจากการทำงานได้ ผู้หญิงคนนี้ได้ใจจริงๆ
สวัสดีครับอาจารณ์
ขออนุญาตินำข้อความบางตอนไปรวมในรวมตะกอนครับ ขอบคุณมากครับ http://gotoknow.org/blog/mrschuai/117622#
ขอบคุณหนูมะผางส้ม
ลงจากแม่น้ำในหลวงพระบางแล้วเหรอ :)
จึงมีเวลามาเยี่ยม :)
ทำงานไปเฮฮาไป ใจมีสุข ไกลจากทุกข์ ครับ
ธีมใหม่ยกนิ้วให้หนูแก้มยุ้ย ซึ่งกำลังจะยวบเพราะอดนอน ภูมิต้านทานบล็อกต่ำ :)
ขอบคุณคุณสิทธิรักษ์
ตามมาเก็บ เห็นรูปแล้วรู้สึกดีที่มีหน้าตาคุ้นๆเหมือนร่วมญาติกัน
ในที่นี้มีหลายคน
ขอบตาเหมือนกันเป๊ะเลย
ลุงปั๋น
หง่อม ก่ไปฮ้องเพลงก่า
แต่งเพลงเสร็จแล้วก่า
มาแอ่วที่คณะพ่อง สาวๆมาใหม่จ๊าดนัก :)
หนูมะผางส้ม ยินดีรับเข้าก๊วน
เอ้ย!เข้าก๊ก
เอาเป็นศิษย์น้องเล็กนินจา(เพราะแต่งชุดดำ) ก็แล้วกัน
ฮะฮะ เดี๋ยวจะทำพิธีสาบานตัวให้
ศิษย์น้องรอง น้องกลาง น้องเล็ก จงฟัง
มีสมาชิกขอเข้ามาใหม่อีกแล้ว...
เรื่องทำพิธีกรีดเลือดสาบานตน(ต้องรอให้น้องเล็กแก้มตอบหายดีแล้วมาจัดการ)
ส่วนศิษย์พี่จะทำพิธีสาบานปฏิญาณต่อฟ้าดิน
สมมุติว่าอยู่กลางป่า มีไผ่ล้อมรอบแบบในบันทึกนี่แหละ
สายลมหวีดหวิว ลมแรงกรรโชกมา เสียงชายเสื้อสะบัดดังพึบพั่บ
ศิษย์พี่ใหญ่ลุกขึ้นยืนเด่นตระหง่าน มีเงาดำของอิสตรีสี่ร่างยืนล้อมเป็นวงกลม มีสองร่างที่มีความต่างกันมาก คือร่างของศิษย์น้องเล็กกับศิษย์น้องเล็กนินจาล่าสุด(คงไม่ต้องบรรยายว่าต่างกันตรงไหนนะ)
เอาละ ศิษย์น้องเล็กนินจา คุกเข่าลง คงรู้ว่าสมญานามของเจ้ามีที่มาจากที่ใด เฮอะ วิทยายุทธของเจ้าเหมาะสมกับภารกิจที่จะมอบให้เป็นแน่แท้
ในยามราตรี ที่ผู้คนหลับไหล มิจฉาชีพย่อมตื่น
ดุจราตรียามมืดมิด ย่อมเป็นโอกาสให้แสงจันทราหรือดาราเปล่งแสง
เจ้าจงจรไปทั่วยุทธจักร ยามราตรี ใช้วิชาที่เจ้ามีซ่อนเร้นตัวไป(ไม่ยากอยู่แล้ว)
เพียงแต่ไม่ยิ้มและหลับตา ก็ยากที่ใครจะมองเห็น
แล้วเปิดหูรับฟัง ทั้งความชั่วและความดีของผู้คน
เพื่อเป็นข้อมูลในการบำบัดทุกข์บำรุงสุข
แล้วใช้แขนอันยาวเหยียดของเจ้า โหนกิ่งใผ่ต่างเถาวัลย์(เป็นประโยชน์กว่าใช้ถ่ายรูปตัวเอง)เก็บหนอนรถด่วน(ด้วงไม้ใผ่)มาตากแห้งรอทอดกรอบใส่ถุงขาย(เป็นไซค์ไลน์)
ฮิฮิ ต่อไปค่อยฟังโอวาทจากบรรดาเหล่าศิษญ์พี่หญิงทั้งหลายจะอบรม :)
แล้วใช้แขนอันยาวเหยียดของเจ้า โหนกิ่งไผต่างเถาวัลย์(เป็นประโยชน์กว่าใช้ถ่ายรูปตัวเอง)เก็บหนอนรถด่วน(ด้วงไม้ไผ่)มาตากแห้งรอทอดกรอบใส่ถุงขาย(เป็นไซค์ไลน์)
ฮิฮิ ต่อไปค่อยฟังโอวาทจากบรรดาเหล่าศิษญ์พี่หญิงทั้งหลายจะอบรม :)
ศิษย์น้องเล็กแก้มยุ้ย
กลับมาจากการบอบช้ำจากยุทธจักรงานโฆษณา จนเลือดลมปรานแตกซ่านย้อนกลับ
จนต้องกระอักเอาของดีดีที่กินเข้าไปเช่นลาซานญ่า ออกมาจนหมดสิ้น
บัดนี้หายดีแล้ว มาเผ่นโจนสู่ยุทธจักรโก๋ทูโน๋วต่อไป
อันศิษย์พี่ใหญ่แนะนำศิษย์น้องนินจานั้น เป็นไซค์ไลน์พิเศษ เผื่อสองด็อกเตอร์ท่านหมดงาน ศิษย์น้องน้อยนินจาเราก็จะไร้ที่พึ่ง
จะได้ใช้แขนอันยาวเหยียดได้เป็นประโยชน์ โหนกิ่งไผ่หากินไปวันๆได้ ฮิฮิ...แต่ห้ามร้องออกมาดังดัง
น้องเล็กแก้มยุ้ยพูดจาก็มีเหตุผล
บรรดาศิษย์ที่รับไว้ล้วนแต่มีคุณสมบัติพิเศษ ศิษย์น้องรองนั้น ก็เอาไว้เจรจาการฑูด และเอาไว้อุ้มชูเลี้ยงเรายามชราภาพ พาเราไปกินของดีดีตามโรงเตี้ยมหรูๆ
ศิษย์น้องกลางนั้น ก็เยี่ยมยอดในวิทยายุทธวางยาผู้คน จะเอาแค่หลับไหลกี่ชั่วยาม หรือหลับรวดตื่นไม่มีนั้นย่อมสั่งได้ และสามารถเล่าเรื่องที่ธรรมดาให้ฮาได้อย่างเหลือเชื่อ
ส่วนศิษย์น้องแก้มยุ้ย ก็เอาไว้ใช้งานศิลป์ส่งเทียบเชิญและจัดงานเลี้ยงกินอาหาร แถมเอนเดอเท้นเม้นร้องเพลงยามร่ำสูรา
แต่ศิษย์น้องเล็กนินจานั้น ต้องคอยดูว่าจะมีวิทยายุทธใดเพิ่มเติมบ้าง นอกจากทำท่าแอ๊บแบ๊วอยู่หน้ากล้อง ไว้หลอกผู้คน :)
เข้ามาอ่านคอมเม้นท์แล้วขำก๊ากเลยครับ เป็นยาคลายเครียดได้ดี
อิอิ
ศิษย์พี่ใหญ่ พิชัย กรรณกุลสุนทร
ศิษยพี่หญิงใหญ่ นาง กฤษณา สำเร็จ
ศิษย์น้องเล็ก Little Jazz \(^o^)/
และศิษย์น้องเล็กกว่า มะปรางเปรี้ยว
หลังจากที่ให้ศิษย์น้องเล็กนินจาคุกเข่าอยู่เป็นเวลานาน พี่ขอต้อนรับเข้าสู่ก๊วน เอ๊ย สำนักศิษย์พี่เรน..ซึ่งปัจจุบันมิได้ฝึกกังฟูอีกต่อไป แต่หันไปเอาดีทางนินจาแทน... 55555
พี่ขอให้น้องจงเชื่อฟัง (เฉพาะเรื่องที่พิจารณาแล้วว่าเชื่อได้) ศิษย์พี่อย่างเคร่งครัดทุกคน.. ^ ^
แล้วเจ้าจะได้ดี รุ่งเรืองเป็นน้องเล็ก ได้วิชาความรู้ทุกกระบวนท่าที่ถ่ายทอดมาจากศิษย์พี่ใหญ่ ศิษย์พี่หญิงใหญ่ ตัวศิษย์พี่เอง และศิษย์น้องเล็ก(ที่ไม่เล็กสุด)...
กระบวนท่าที่ถ่ายทอดมาถึงตัวเจ้านั้นผ่านศิษย์พี่หลายคน..นับว่าเป็นวรยุทธอันหาตัวตนมาเทียบและจับต้องมิได้..เพราะไร้ซึ่งกระบวนท่า..หากจะฝึกให้คุมสติให้ดีๆ มิให้ตกหล่น แล้วเจ้าจะได้วรยุทธนินจา+กังฟูจากเหล่าศิษย์พี่ไป... หาไม่แล้ว...ศิษย์ีพี่ไม่รับประกันว่าเจ้าจักได้วรยุทธใดจากศิษย์พี่ไปหรือไม่...55555
สวัสดีครับจอมยุทธและศิษย์ญาติมิตรทั้งหลาย