บทเรียนจากหลานรัก
...เมื่อมีโอกาสไม่ไขว่ขว้าไว้ แต่เมื่อโอกาสหลุดลอยไปก็จะเรียกร้องหา
วันนี้หลังจากไปโรงพยาบาลมาแล้วก็ได้พักสบายๆ ที่บ้านหนึ่งวัน หลังจากที่ตะลอนทำงานและไปสัมมนาที่เชียงใหม่ เปิดคอมเช็คอีเมล์ ปรากฏว่าได้รับอีเมล์จากลูกค้าให้เสนอช่วยทำโปรเจคใหม่หนึ่งงาน กำลังตอบอีเมล์ หลานก็มาอ้อนอยากให้เล่นด้วย ก็บอกเขาว่ากำลังทำงานอยู่ ตอบอีเมล์ลูกค้า พึ่งมีคนสั่งงานอามาหลายแสนนะ หนูไม่ดีใจเหรอ เราก็คุยเล่นเรื่องงานกับเด็กไปยังงั้น ไม่คาดว่าจะได้คำตอบแบบสะอึก ถึงกับต้องปล่อยมือจากแป้นพิมพ์หันมากอดเขาเพราะรู้สึกเสียใจ
เขาตอบว่า "ไม่ดีใจหรอก เดี๋ยวอาก็ต้องไปทำงานไกลๆ หรือกลับดึก ทอดทิ้งผมให้อยู่บ้าน" เราก็พยายามอธิบายว่า "ถ้าอาไม่ทำงานแล้วจะเอาตังค์ที่ไหนมาซื้อของเล่น ของกิน เสื้อผ้าให้หนู ไหนจะค่าเรียนหนังสือ และที่จะพาไปเที่ยวอีกนะ" น้องทีมบอกว่า "ก็ไปกดเงินที่ตู้เอทีเอ็ม หรือเอาบัตรเครดิตจ่ายเอาก็ได้" เฮ้อ...เด็กหนอ เขาคิดว่าเงินพวกนั้นได้มาฟรี ไม่ต้องจ่ายคืน เคยอธิบายไปหลายครั้งแล้วก็ไม่เข้าใจ
แต่ช่างเถอะ สิ่งสำคัญที่สอนเราในการสนทนาระหว่างอาหลานวันนี้ก็คือ ....เงินทองไม่มีความสำคัญสำหรับเด็กเท่ากับเวลาที่เรามีให้เขา หลายครั้งเรานึกว่าเรากำลังทำสิ่งที่ดีที่สุดเพื่อเขา แต่เราไม่เคยถามว่าสิ่งที่เขาต้องการจากเราคืออะไร ผู้ใหญ่มักจะเป็นผู้ตัดสินว่าสิ่งนี้สิ่งนั้นดีที่สุดสำหรับเด็ก ไม่ฟังเสียงเล็กๆ หรือไม่มีแม้แต่เวลาที่จะฟังเพราะคิดว่าไร้สาระ ไม่สำคัญ...
ตั้งแต่นี้ไป เราตั้งใจไว้ว่าจะให้เวลากับเขามากขึ้น อยู่กับเขามากขึ้น เพราะจะมีเวลาอีกสักเท่าไหร่ที่เขาจะอยู่ในวัยเด็ก ที่เขาจะเรียกร้องให้เรากอดและเล่นด้วย อีกไม่นานเมื่อเขาก้าวเข้าสู่วัยรุ่น สิ่งเหล่านี้คงลดน้อยลง แล้ววันนั้นเราเองจะเป็นฝ่ายเสียใจว่า ...เมื่อมีโอกาสไม่ไขว่ขว้าไว้ แต่เมื่อโอกาสหลุดลอยไปก็จะเรียกร้องหา ขอบใจมากน้องทีมหลานรักที่มอบบทเรียนที่มีค่าเตือนสติอาในวันนี้
หมายเลขบันทึก: 120518เขียนเมื่อ 18 สิงหาคม 2007 18:19 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 19:58 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (12)
ขอให้คุณอา และน้องทีม มีความสุขในวันหยุดนะคะ
น้องทีมอย่าลืมบอกให้คุณอาพักผ่อนเยอะ ๆ นะคะ หลังจะได้บรรเทาอาการปวดบ้าง
พี่อึ่งอ๊อบขอให้มีความสุขในวันหยุดเช่นกันค่ะ นี่ตระเวณอ่านบทความดีๆ พร้อมกับหลาน ช่วยกันอ่าน ช่วยกันคอมเม้นท์ เขากำลังหัดอ่านหนังสือ ตอนนี้บ้าเห่ออ่านมาก ดีค่ะ สนับสนุนอยู่แล้ว เมื่อกี้ให้ดูภาพศิลปะในบทความเก่าๆ ของอ.พิชัย แล้วให้เขาลองบรรยายความรู้สึกที่เห็น ก็ทำได้ดีทีเดียว จริงๆ แล้วอยากพิมพ์เองแต่กลัวว่าเช้าก็ไม่เสร็จ เลยพิมพ์ตามคำพูดให้แทนค่ะ ทำกิจกรรม GotoKnow ด้วยกัน
สวัสดีค่ะ
- ขอบคุณค่ะที่นำมาเตือนสติกันอีกครั้ง
- มีหลานตัวเล็กๆ เหมือนกันค่ะ
- บางครั้งเราก็ลืมไปจริงๆ ด้วยค่ะว่าไอ้ที่ทำๆ อยู่น่ะ บางครั้งไม่ใช่ความต้องการที่เขาอยากได้ มีบ่อยเหมือนกันที่เค้ารบเร้าอยากให้เราร่วมเล่นกับเค้าทั้งๆ ที่งานเราออกจะอื้อ แต่ก็ต้องเล่นค่ะ ไม่งั้นป่วนซะยุ่งเชียว
- แต่เหมือนอย่างที่คุณว่านั่นล่ะค่ะ เราควรเก็บช่วงเวลาดีๆ ในชีวิตระหว่างเรากับเค้าไว้เป็นความทรงจำดีที่สุดของเค้าในวัยนี้
- ดูแลช่วงชีวิตของเจ้าตัวน้อยในวันนี้ให้ดีที่สุดนะคะ
Lioness_ann ขอบคุณในฐานะคนมีหลานเหมือนกัน เด็กนี่น่ารักดีนะคะ แต่บางครั้งก็น่าเตะเล็กๆ กำลังกวนมากเลยตอนนี้ ไม่รู้มีเชื้อเวียดนามมาจากไหน ญวนสุดๆ
บรรยากาศ "จรรโลงโลก" ให้สวยงาม
"รักเด็ก" น่ารักจริง ๆ เลยพี่ซูซานของเรา
คิดถึงจัง!
สวัสดีค่ะ แวะเข้ามาทักทายค่ะ มีหลานเหมือนกันค่ะ บางครั้งเค้าก็ให้ข้อคิดดีดี บางครั้งก็ทำให้ปวดหัวไม่ใช่เล่นค่ะ
- สวัสดีค่ะ คุณซูซาน ..
น้องทีมได้เชื้อยวน เอ๊ย ญวน มาจากคุณอายังสาวไงล่ะ โฮ่ะ ๆ ๆ
แซ๊วววววววเล่นค่า ^_^
คุณ salapaoข้อคิดดีๆ ก็มีบ้าง แต่ส่วนใหญ่เน้นหนักไปทางทำให้ปวดหัวค่ะ คิก คิก ^ ^
คุณต้อมที่บ้านและคนรอบข้างเขาก็ว่างั้น คนเลี้ยงเป็นยังไง เด็กก็ถอดพิมพ์ออกมาแบบนั้นเลยค่ะ พึ่งรู้ตัวว่ามีเชื้อเวียดนาม 555
เราเลี้ยงเขามายังไง ถึงเวลา เขาจะเป็นกระจกเงาสะท้อนตัวเราออกมาครับ
คุณหมอเชื่อเรื่องนี้เหมือนกันค่ะ ทุกวันนี้ยิ่งเลี้ยงยิ่งพูดจาเหมือนเรา อุปนิสัย แม้กระทั่งเรื่องการกิน แบบนี้มันเหมือนกับคำฝรั่งที่ว่า like father, like son ประมาณนั้นเลยค่ะ
- แวะมาทักทายคุณพี่ซูซานสุดสวยเจ้าค่ะ
- จำกันได้มั๊ยเจ้าค่ะ
- คงรักหลานคนนี้มากเลยซิค่ะ
- ว่างๆทักทายได้นะเจ้าค่ะ
- กดที่นี่
น้องนุชเขาทั้งน่ารักทั้งดื้อสไตล์เด็กผู้ชาย ซนเหมือนลิง ไม่เคยอยู่เฉยสักนาที จะเงียบก็ต่อเมื่อหลับเท่านั้น อยู่ด้วยทั้งขำทั้งปวดหัว