เก็บเกี่ยวชีวิตที่ “เชียงใหม่”


วิถี... “ชีวิต” ต่างกันแต่อยู่ร่วมกันได้... ในทุกค่ำคืน

 

ทันทีที่ล้อ...เครื่องแตะสัมผัสพื้น...เมืองเชียงใหม่

ชีวิตที่นี่เริ่มต้นอีกครั้ง... ให้ได้เรียนรู้... คน เรื่องราว.. ตามเวลาที่ผ่านมากระทบ

คน...ต่างมุม ต่างวิถีได้โคจรมาเจอ มาพบ สัมพันธ์กัน ได้ยิ้ม หัวเราะ พูดคุย สัมผัส ช่วยเหลือ เกื้อกูล... ฟังและฟังกันด้วย หัวใจ... ที่มีจุดร่วมเดียวกัน

 

การเดินทางครั้งนี้ ดิฉันมองว่า เป็นกำไรของชีวิตอีกหนึ่งมุมประสบการณ์...

การได้ร่วมพักนอน...กับ อ.จันทร์รัตน์ หรือ คุณ JC เมื่อในอดีตที่ได้รู้จักตอนเข้ามา GotoKnow ยุคแรกๆ ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องที่ประทับใจอย่างยิ่ง น้องมะปราง...สาวน้อยที่มีพลังแห่งความคิด สร้างสรรค์และความดีงามซ่อนอยู่...ภายใต้ความสามารถ ซึ่งเป็นตัวแทนของผู้พัฒนาระบบ ดร.จันทวรรณ และ ดร.ธวัชชัยได้อย่างดี...แม้เธอจะอายุยังเยาว์... เราสามคนพักด้วยกันแต่มีวิถี... ชีวิต ต่างกันแต่อยู่ร่วมกันได้... ในทุกค่ำคืน

 

ส่วนตัว...ดิฉันจะเข้านอนแล้วประมาณ สี่-ห้าทุ่ม ... และตื่นอีกครั้งตีสาม...

ยอมรับว่า...ทีแรกกังวล เพราะแจ้งไปขอพักคนเดียว (ด้วยความรับผิดชอบต่อค่าใช้จ่ายด้วยตนเอง โดยไม่ต้องรบกวนเจ้าภาพใดใดทั้งสิ้นเลย)... เกรงใจเพื่อนร่วมห้อง เพราะเราตื่นดึกและทำภารกิจมากมายในตอนเช้ามืด ... แต่พอเช้าแรกผ่านไป ก็คิดว่านี่อาจจะเป็นความพอดีที่ลงตัว... ก็อาจเป็นได้

 

หลังจากเสร็จภารกิจทาง ธรรมปฏิบัติ ก็จัดการ Detox กายนี้ ... และประมาณตีห้าครึ่งดิฉันก็ลงไปวิ่ง... สูดอากาศยามเช้า ฟังเสียงนกขับขาน... ความสดชื่น สดใส... กับความโชคดีที่ให้มีเกิดแก่ตนเอง ได้ออกไปสัมผัสสิ่งต่างๆ ที่เป็นธรรมชาติจัดสรรให้  เป็นการ วิ่งภาวนา ในสถานที่ที่แปลกไปไม่คุ้น ... เพราะวิ่งขึ้นเนินเขา และลงเขา ไปถึงหน้าปากทางเข้ารีสอร์ท  และวิ่งไปกลับอีกสี่รอบเพื่อเป็นการทบทวนเส้นทางนี้อีกครั้ง.. แต่กำไรที่ได้ คือ พลังชีวิต... เส้นทางแห่งการวิ่งนี้ เสมือนเส้นทางแห่งการได้เรียนรู้ ทุกข์ อย่างหนึ่งที่ปรากฏขึ้นในขณะวิ่ง...  และพร้อมกันนั้น กำไรก็มีเกิดอยู่ตลอดเวลาเช่นเดียวกัน...

 

เมื่อเสร็จจากวิ่ง... ก็ไปเติมสิ่งบำรุงกาย-รูปขันธ์นี้ให้...มีพลัง ด้วยอาหารมื้อเช้าที่แม้จะไม่มีข้าวกล้อง หรืออาหารที่เรามักคุ้นในการทาน แต่ก็สมารถดำรงอยู่ได้... ปรับตัวได้...ช้วิถี ชีวิต ได้ไม่ขัด ต่อเป้าหมายการดำเนินชีวิต

 ทุกสิ่งทุกอย่าง ... ทุกรายละเอียด ต่างล้วนมีไว้เพื่อให้เราได้เก็บเกี่ยวและเรียนรู้เสมอ... อย่างตามความเป็นจริง.. โดยที่ตัวเรานั้นไม่ต้องไปพยายามบิดเบือนความจริงนั้นเพื่อให้เป็นภาพที่สวยงาม...    

หมายเลขบันทึก: 120000เขียนเมื่อ 16 สิงหาคม 2007 15:56 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 พฤษภาคม 2013 13:01 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (30)

สวัสดีค่ะ น้องKa-Poom  (ขอโมโมเรียกแบบสนิทสนมเลยนะคะ)

พี่อยาก(กิเลสมาทันที ^ ^) วิ่งภาวนาได้อย่างกะปุ๋มมั่งจัง  สถานที่ที่ทำงานไม่ค่อยอำนวย ถ้าอยู่ที่มีบริเวณที่เหมาะคงหาโอกาสเดิน-วิ่งถ้าอากาศดีเหมือนกัน

ตอนนี้ก็เจริญสติเอา แบบเท่าที่จะทำได้ระหว่างวัน วูบไปวูบมาตลอด รู้ตัวบ้าง ไม่รู้ตัวบ้าง ยังดีที่มีแนวโน้มรู้ตัวมากกว่าไม่รู้ตัว ดูอารมณ์ไปเรื่อยๆ เพลินดี(จนบางครั้งหลุด) เหมือนกัน

ตอนนี้พี่ไม่ได้ปฏิบัติแบบตั้งใจมากนัก ยังเป็นแบบเรื่อยๆ สบายๆ อยู่ รู้สึกไม่ก้าวหน้าเท่าไหร่เหมือนกัน ไว้จะมาปรึกษาค่ะ ^ ^

คิดถึงหนูจัง

บันทึกนี้สดสวยได้อารมณ์กวีจริงๆ

กะปุ๋มตัวเล็กแต่สมองและหัวใจยิ่งใหญ่

แถมยังเป็นนักปฏิบัติธรรมตามธรรมชาติอีก

อาจารย์จดและจำสิ่งที่หนูพูดและทำได้เสมอ

ต้องขออภัยที่บางครั้งเผลอเรียกเป็นกระปอมตามน้องเอก

ต้องยกโทษไปให้น้องเอกแทนแล้วละ :)

คิดถึงพี่กะปุ๋มจังเลยครับ

อยู่ใกล้ ๆ พี่กะปุ๋มแล้วน้อง ๆ รู้สึกอบอุ่น เพราะสายบุญหนุนนำ.. นอกจาก "วิ่งภาวนา"  พี่กะปุ๋ม ยังพาน้อง ๆ ไป "ปั่นจักรยาน-จูงจักรยานภาวนา"  อีกด้วยครับ

อยากให้แวะไปอ่านบันทึกเรื่อง สุนทรียสนทนากลางลานหญ้า กับคนรู้ใจนั่งมองดูใจตัวเอง

สวัสดีครับ (ดร.) กะปุ๋ม ...เรียกโดยไม่มีคำว่า ดร. แล้วรู้สึกใกล้ชิดกว่า (เก่า) ....เห็น "Look" ใหม่ เห็นความ "ตั้งใจ" และ "วินัย" ของกะปุ๋ม แล้วก็ขอ "ชื่นชม" อยู่ห่างๆ ครับ ...ที่ว่าอยู่ "ห่างๆ" ก็ไม่ใช่อะไรหรอกครับ แต่เป็นเพราะ "การปฏิบัติ" ของผมดูจะไม่ค่อย "จริงจัง" สักเท่าใด ...จะบอกว่าคล้ายๆ กับ อ.กมลวัลย์ ก็ไม่แน่ใจว่าจะใช่หรือเปล่า ...เอาเป็นว่า "ยังเพลอ" อยู่บ่อยมาก ก็แล้วกันครับ แต่การพบกับ กะปุ๋ม ครั้งนี้ ผมรู้สึกว่า ไม่เหมือนเดิม (รู้สึกดีมากๆ) ไม่รู้ว่าเป็นเพราะว่ากะปุ๋มเปลี่ยนแปลง หรือผมเปลี่ยนแปลงกันแน่?!?

กะปุ๋มคะ

ดีใจจังที่ได้เจอ..พูดคุย..อยู่ร่วมห้อง...

เราอยู่ร่วมห้องกันอย่างลงตัวจริงๆ อย่างกะปุ๋มบอก....

เป็นวาสนาที่อาจารย์พิชัยจัดห้องสวีทให้ ทำให้เราต่างมี "มุม" ของการใช้ชีวิตอย่างคารวะซึ่งกันและกันได้ดีเยี่ยม

เราเจอกัน คุยกันจริงๆ น้อยด้วยจำนวนชั่วโมง..แต่เรื่องที่เราคุยกัน..มีค่ามาก

ขอบคุณที่ให้หนังสือมาค่ะ...การให้ธรรมะเป็นทาน ย่อมชนะการให้ทั้งปวง

สวัสดีค่ะ

         เป็นหลักฐานว่าอ่านแล้วจริง  ๆ อ่านอย่างตั้งใจ

และ ขอยิ้ม ๆ ค่ะ (รู้ใช่ไหมค่ะว่า พี่นึกอะไรในใจ)

วิ่งภาวนา อืม น่าสนใจดีนะคะ ทุกทีจะใช้วิธีวิ่งนับเลข ได้สบายใจดี

คิดถึงพี่กะปุ๋มจัง ชอบสีหน้าท่าทางบุคลิกพี่เวลาพูด ดูดีจัง ดูสงบและมีปัญญา ชอบเลยล่ะ เข้าตำราตัวเล็กแต่ความคิดใหญ่ในความรู้สึกของน้อง อยากนิ่งได้อย่างพี่จัง นี่อ.พิชัยชวนไปฝึกนั่งวิปัสสนา ถ้าทำได้อาจจะนิ่งขึ้นกว่านี้

Lifestyle เราสวนเวลากันนะ พี่นอนสี่ทุ่มตื่นตีสาม น้องนอนตีสามตื่นแปดโมงเช้า เป็นพวกนกฮูกค่ะ ชอบทำงานดึกๆ สมาธิมันดีไม่มีใครรบกวน

สวัสดีค่ะ Dr.Ka-Poom

P

อ่านบันทึกของแล้วนึกนิยมอยู่ในใจมานานแล้ว

อย่างนี้เรียกว่า ทำจริง มีวินัยมากๆ ขอยกย่องค่ะ

การ วิ่งภาวนา

หวัดดีจ้า

  • มีสายลับมาบอกว่าใครๆก็ทักว่าหน้าละอ่อนดีใจด้วยนะจ๊ะ
  • ผลบุญการปฏิบัติธรรมหรือเปล่าหนอ...

 

สวัสดีจ้ะกะปุ๋มลุ๋มน้องรัก

ขอบใจนะจ๊ะที่ถ่ายทอดเรื่องราว ความดีงามจากใจถึงใจได้เป็นอย่างดี ..และพูดถึงความง่าย งามจากเชียงใหม่ในอีกแง่มุมหนึ่งได้อย่างน่าติดตาม..ความละเมียดละไมของธรรมชาติล้วนอยู่รอบๆตัวเรานี่เอง เพียงแต่เราจะสัมผัสได้เพียงใด  และที่สุดแล้วคืออย่าอยู่กับความชอบ ไม่ชอบ ...แต่ให้อยู่กับ " ความจริง "..

ขอบใจนะจ๊ะสำหรับ " การกอด " ที่ทำให้หนุ่มหน้าใสโล่งใจ...และพี่ฝากกอดมากับความเห็นนี้อีกครั้งจ้ะ  กอดแน่นๆด้วยความรัก.. 

สวัสดีครับพี่กะปุ๋ม ผมดึใจจังครับที่ได้มีโอกาสรู้จัก และได้พูดคุยกับพี่ ผมจะจดจำคำสอน คำแนะนำของพี่ไว้ครับ "ให้ผมทำความดีต่อไป" อ่านบันทึกพี่แล้ว นึกภาพตามออกเลยครับ พี่จะต้องบันทึกด้วยอารมณ์ขณะใดขณะหนึ่ง อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆ ผมจะต้องพัฒนาการเขียนบันทึกของผมต่อไป ขอบคุณพี่มากๆครับ

สวัสดีจ้ะน้อง Ka-poom

แล้วในที่สุดเราก้ได้พบกัน ได้ทำกุศลร่วมกัน แม้บ้านเรา ที่ทำงานเราจะอยู่ใกล้กัน แต่วาสนานำพาให้เราไปพบกันที่เชียงใหม่ ...แวะมาขอนแก่น ก็แวะเวียนมาพบกันบ้างก็ดีนะค่ะ พี่จะได้เรียนรู้เรื่องการปฏิบัติธรรมจากน้อง Ka-poom

อนุโมทนาสาธุ ในธรรมปฏิบัติ ที่ดูตั้งใจสูงมากๆ สาธุ น้องกะปุ๋ม

  • สวัสดีครับน้องกะปอม เอ้ยไม่ใช่ กะปุ๋ม...อิอิ
  • นาน ๆ แวะมาทักกันทีกันลืมนะครับ ทั้ง ๆ ที่แอบอ่านอยู่ค่อนข้างประจำ แต่เห็นว่าแฟนท่านน้องล้นหลามอยู่แล้ว
  • ชอบมากคือวาทะกรรม "ทุกสิ่งทุกอย่าง ... ทุกรายละเอียด ต่างล้วนมีไว้เพื่อให้เราได้เก็บเกี่ยวและเรียนรู้เสมอ... อย่างตามความเป็นจริง.. "

สวัสดีค่ะ...มาซึมซับและติดตามความงดงามแห่งธรรมะปฏิบัติ ที่เป็นแบบอย่างให้กับผู้คนที่สนใจได้อย่างดีเยี่ยม...จริงๆค่ะ..

สวัดดีครับ ผมโบตันชุ่มคอมาแล้ว คุยกันค้างกับอาจารย์ที่เชียงใหม่จำได้

อย่าลืมนัดที่สารคาม นะจ๊ะ

สาวน้อยมหัศจรรย์

สวัสดีครับพี่กะปุ๋ม

    เมื่อแรกเราเจอกัน  ผมดีใจมากๆครับ

   ได้คุยกันตั้งแต่ครั้งแรก  รู้สึกว่าจะติดลมด้วย

    อาจจะมีความรู้สึกแปลก  เกร็งเล็กน้อย แต่ลื่นไหลไปได้ดีครับ

     เราคุยกันเรื่องคำถามที่ผมถามไป   เป็นคำถามที่ทำให้ผม  สะดุด  ความคิด  และความรู้สึก  มุมมองของตนเองมากมายครับ(มันอยู่ในในไปหลายวันครับ)

   

     ขอบคุณพี่มากๆสำหรับหลายสิ่งที่มีค่ายิ่งครับ

    กะว่าจะแยกบันทึกไปอีกอันเพื่อพี่โดยเฉพาะนะครับ

         ขอบคุณคำตอบที่ดีๆครับ

         ขอบคุณคำแนะนำที่ทำให้ผมอึ้งและคิดหนักเหมือนกัน   ในช่วงอาหารมื้อเช้าวันที่ 13 ครับ

         ขอบคุณความพยามคืนวันงานเปิดที่จะนำผมไปกราบและทักทายท่านอาจารย์ ประพนธ์  ในฐานะน้องชายของพี่เองครับ    แต่เพราะว่าความอายของผมมันใหญ่โตมากเกินไปจึงยังไม่กล้าพอครับ(แม้ว่าพี่จะพยามๆๆและพยามๆชวนผมไป)  จนผมต้องเอ่ยว่า..พี่ครับ  ผมเป็นคนที่แปลกนะครับพี่... พี่ก็ยังไม่ว่าอะไร  แต่กลับตอบเพื่อปลอบใจน้องชายว่า..พี่ก็แปลกเหมือนกัน...

       พี่ครับพี่ไม่ได้แปลกนะ..  แต่พี่เป็นคนที่สูงส่งมาก  เป็นคนมีบุญบารมี  และเพียบพร้อมด้วยปัญญาครับ

      ขอบคุณหนังสือธรรมะ  ของท่านหลวงพ่อชาครับ

     ขอบคุณ...กับอานิสงค์และผลบุญแห่งการปฏิบัติดี  ปฏิบัติชอบ  ส่งแผ่มาถึงคนอื่นๆ รอบๆตัวพี่ครับ  โดยเฉพาะผม 

   พี่ทำให้ผมเห็น  ทำให้ผมตื่นขึ้นจากอวิชชา....

 

   พี่บอกว่าหลายสิ่งที่ผมรู้และเข้าใจ  หลายสิ่งที่ผมเชื่อ  มันมีอวิชชาอยู่...

  ผมจะพยามใช้ปัญญาที่พอจะมี  และที่จะสร้างและสะสมขึ้นเรื่อยๆ  มาเป็นอาวุธเพื่อทำลายอวิชชา  ที่มีมากมาย ในจิตวิญญาณดวงนี้ครับ

   ฮืม...ความเห็นเยอะไปหน่อย  คงไม่เหนื่อยที่จะอ่านนะครับ

 

    น้องหมอ ปาย

สวัสดีค่ะพี่ตุ๋ย...

P

ดีใจที่ได้เจอและได้รู้จักกันนะคะ...พีตุ๋ยนั้นเป็นแบบอย่างแห่งความเป็นลูกกตัญญูเลยค่ะ...

"น่ารักมากเลยค่ะ"....

การภาวนานั้น...เราสามารถทำได้ตลอดเวลาทุกขณะจิต...พี่ตุ๋ยลองหา...สิ่งที่มันตรงกับจริตของเรา...ก็ได้นะคะ เช่น การเดิน...(จงกลม)...พิจารณา...ทุกอิริยาบท

สำหรับกะปุ๋มนั้นถูกฝึกมา..ให้พิจารณาแบบ "กายาคตาสติ"... หากมีโอกาสเราแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันได้นะคะ

(^____^)

สวัสดีค่ะ...ท่านอาจารย์เรนP

ต้องกราบขอบพระคุณอาจารย์อย่างมากที่ทำ "มหาทาน"... ทำให้ปุ๋มได้มีโอกาสไปร่วมด้วย...

"ธรรมทาน" นี้...จะเกิดไม่ได้เลยหากไม่มีพ่องาน...ผู้เป็นหัวเรี่ยวแรง...พากัลยาณมิตร...ดำเนินไป

...

ระลึกถึงอาจารย์และทีมงาน..เสมอค่ะ

(^____^)

กะปุ๋ม

สวัสดีจ้า...น้องโอ๋

ดีใจ๊...ดีใจที่ได้เจอและได้รู้จัก และได้ทำงานร่วมกัน...

มิตรภาพที่เหมือนคุ้นเคย..และรู้จักกันมานานแสนนาน...รู้สึกมีความสุขทุกวัน..ที่ได้ร่วม...พบะกัน

โอ๋...เป็นพี่ใหญ่..ที่ดูแลน้องๆ...ได้ดี และเป็นความหมายแห่งน้ำจิตน้ำใจที่ไร้และหวังสิ่งตอบแทน

ความสุข..ของโอ๋...คือ การที่ได้ทำ และทำได้ทำ...เพื่อบุคคลรอบข้าง...

ขอบคุณมากนะคะที่มาเพื่อให้ได้รู้จักกัน

(^____^)

พี่กะปุ๋ม

คิดถึง...โอ๋และน้องๆ...นะคะ

จาก

(^_____^)

พี่กะปุ๋ม

สวัสดีค่ะ...ท่านอ.ประพนธ์

P

กะปุ๋มอยากให้อาจารย์...เรียกกะปุ๋มว่า... "กะปุ๋ม"... ไม่ต้องมามีนาม(สมมติ)อะไรมานำหน้า...

ดีใจค่ะ...ที่ได้เจออาจารย์ในวันงาน...และดีใจที่ได้มีโอกาส...ได้เรียนรู้การทำงานของอาจารย์ในอีกรูปแบบหนึ่งค่ะ...

ประทับใจมากเลยค่ะ...

ตกลง...กะปุ๋มว่า..เราต่างเปลี่ยนและเปลี่ยนอยู่ตลอดเวลาค่ะ...

(^____^)

กะปุ๋ม

สวัสดีค่ะ...อาจารย์สร้อย

P

ดีใจ..ดีใจ...ที่ได้สวมกอดอาจารย์หลายครั้งหลายครา...

เป็นช่วงชีวิต เวลา... ที่ลงตัวและคุ้มค่าจริงๆ อย่างที่อ .สร้อยว่าเลยค่ะ...

(^____^)

กะปุ๋ม

พี่แป๊ดP...จ๋า...กะปุ๋มเข้าใจค่ะ..เข้าใจว่า...พี่เข้ามาเมียงมองอยู่เสมอ...และแอบมานั่งฟังอย่างเงียบๆ...อยู่ตลอดเวลา..

...

คิดถึง...นะคะ...

(^___^)

กะปุ๋ม

พี่ใบบุญค่ะ

P

หากได้ไปถึง..การวิปัสสนา...ด้วยจะดียิ่งเลยค่ะ...

น้อมนำวิธีที่ตรงกับจริตเรามาใช้นะคะ

(^____^)

กะปุ๋ม

น้องนนท์คะ...

P

พี่กะปุ๋มก็ดีใจที่ได้เจอและได้รู้จักน้องนนท์นะคะ...และที่สำคัญเมื่อสบตาแล้วเราสามารถทำงาน...โยนลูกรับลูกกันได้..อย่างลงตัวเหมือน "ธรรม"ชาติ จัดสรรมาให้เลยค่ะ...

คิดถึงน้องๆ ทุกคนเลยค่ะ

(^____^)

พี่กะปุ๋ม

เข้ามาทักทายค่ะ  ka poom

อ่านแล้วชอบ มีความสุขอยู่ในตัวหนังสือเต็มไปหมด

ทำให้คนอ่านสุขตามด้วย

ชอบไปเชียงใหม่ค่ะ ไปทุกครั้งก็มีความสุขทุกครั้ง

สวัสดีคะ...คุณ

P

ดีใจ...ที่ได้รับร่วมความรู้สึกแห่งความสุขนี้ด้วยกันนะค่ะ...

เชียงใหม่...เป็นเมืองที่ทุกคน...ไปก็รู้สึกรักและประทับใจค่ะ

(^____^)

กะปุ๋ม

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท