คนรักสัตว์

หวังดีกับสัตว์มากไปอาจจสร้างความรำคาญใจให้กับสัตว์ก็ได้

       วันนี้มีเรื่องเล่าเรื่องมีอยู่ว่านกหงส์หยกที่บ้านมีตัวหนึ่งขาเจ็บบินขึ้นไปบนที่สูงไม่ได้จึงต้องนอนอยู่ที่พื้นกรงตลอดเวลา ผู้เขียนก็ให้ข้าวให้น้ำที่พื้นคือเอาไว้ที่ต่ำๆ อีกชุดหนึ่งเพื่อให้นกกินได้สะดวกขึ้น และนกก็สามารถอยู่มาได้ตั้งนานจนวันหนึ่งไม่รู้นกตัวที่แข็งแรงหมั่นไส้อะไรหนักหนาจิกนกตัวที่ขาเจ็บเสียจนตาบอดไปข้างหนึ่ง ผู้เขียนจึงต้องจับแยกกรง ที่จริงควรแยกมาตั้งนานแล้วแต่สงสารกลัวไม่มีเพื่อนเลยโดนทำร้าย

       พอแยกมาอยู่อีกกรงผู้เขียนคิดว่าคงอยู่ได้ไม่นานเพราะนกดูไม่ค่อยแข็งแรงเลยแถมแมวที่บ้านก็ขึ้นไปนอนอยู่บนกรงนกที่นกตัวนั้นนอนอยู่มองแล้วน่าเอ็นดูจริงๆ เป็นการพึ่งพากันไปเพราะตอนนี้ที่บ้านเริ่มมีงูเหลือมมาเพ่นพ่าน ดังนั้น แมวก็ช่วยดูแลนกและตัวเองก็ได้นอนที่สูงปลอดภัยดี และเมื่อวันเสาร์เป็นวันหยุดผู้เขียนมีเวลาดูแลจึงเพิ่มข้าวเพิ่มน้ำดูแลกรงนกให้สะอาด สงสัยไปวุ่นวายเกินไปจึงเกิดเหตุการณ์ที่ผู้เขียนเศร้าใจคือ ผู้เขียนเห็นนกนอนกลิ้งหงายท้องอยู่กับพื้นโดยมีขี้นกติดที่ก้นก้อนใหญ่ทำให้นกลุกไม่ขึ้น ความหวังดีของผู้เขียนคือต้องการเอาขึ้นกออกจากก้นนก นกจะได้คลานไปไหนมาไหนได้ คิดได้ดังนั้นจึงหาถุงมาสวมมือแล้วจับนกเอาก้นไปแกว่งน้ำให้อึนกอ่อนตัวจะได้หลุดออกไปก็เป็นไปดังคาดแค่เขี่ยอีกนิดก็เสร็จแต่ไหงนกไม่ดิ้นเลยพอเอาไปใส่กรงนก นกนอนนิ่งเลยผู้เขียนยืนเฝ้านกอยู่ตั้งนานก็ไม่ตื่นจึงได้แต่หวังว่าคงสลบไปเพราะตกใจเดี๋ยวคงตื่นมั่ง ได้แต่ภาวนาให้เป็นอย่างนั้นปรากฏว่า เวลาผ่านไปผู้เขียนค่อยเดินเทียวไปดูก็ยังเห็นนอนท่าเดิมจึงได้แต่นึกในใจ "ขออโหสินะ" ที่ทำให้ตกใจจนช็อกตาย ไม่น่าเลยเรา นกก็จะตายเองอยู่แล้วผู้เขียนกลับทำให้ตายเร็วขึ้นไปอีก ไม่รู้มีเวรมีกรรมต่อกันมาอย่างไรทำให้นกต้องมาตายคามือผู้เขียน ขอโทษจริงๆ

        ตอนที่นกป่วยเพื่อนแนะนำให้พาไปหาสัตว์แพทย์แต่คิดว่าเป็นมากแล้วคงไม่รอดแน่เพราะช่วงฝนตกนี่ นกป่วยอยู่เรื่อย เดี๋ยวตัวนั้นป่วยเดี๋ยวตัวนี้ป่วย แต่ตอนนี้ไม่มีแล้วแข็งแรงหมดเพราะฝนหายตกแล้ว จริงๆ ก็อยากพาไปหาสัตว์แพทย์นะแต่ไม่กล้า มีพี่ที่ทำงานพาปลาทองไปหาหมอหมดไปพันกว่าบาท จึงอืม! เขารักสัตว์มากกว่าเราเพราะกล้าพาไปหาหมอที่โรงพยาบาลสัตว์ของจุฬาฯ และพี่เล่าว่ามีคนมองแล้วอมยิ้มด้วย

       และอีกเรื่องเป็นความหวังดีของผู้เขียนคือลูกมะพร้าวที่ให้นก love bird นอนกกไข่มันรุ่งริ่งเต็มทนห้อยจนไข่นกจะหล่นมิหล่นแหล่เนื่องจากนกซนชอบจิกชอบแทะจนหวิดพังจึงซื้อลูกมะพร้าวมาเปลี่ยนให้ใหม่แล้วเอาไข่ใส่ไปให้ปรากฏว่า นกไม่สนใจ ชะเง้อมองออกมานอกกรงจะเอาลูกมะพร้าวเก่าที่วางไว้นอกกรงให้ได้โดยไม่สนใจลูกมะพร้าวข้างในและร้องไม่หยุดจนผู้เขียนต้องเปลี่ยนกลับคืนไปให้ แล้วโดนที่บ้านดุว่าอย่าไปยุ่งกับเขา นกไม่ชอบหรอก ก็เหมือนกับครั้งนี้ที่หวังดีไปยุ่งกับนกหงส์หยกจนนกตายโดยไม่ตั้งใจจึงเอาประสบการณ์นี้มาเล่าสู่กันฟังว่า ทุกอย่างต้องปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติของสัตว์เป็นดีที่สุด เราคงต้องคอยช่วยห่างๆ อย่าไปเปลี่ยนธรรมชาติของเขามากนักเพราะเราไม่ใช่สัตว์แพทย์ที่สามารถช่วยเขาได้ตลอดเวลาและรู้ว่าเขาต้องการอะไร ก็ถ้าสัตว์ไม่ป่วยเราก็เลี้ยงเขาได้แต่ถ้าป่วยก็ต้องพาไปหาหมอ หรืออยู่เฉยๆ เป็นดีที่สุดเพราะเราอาจทำบาปโดยไม่รู้ตัว

       แต่ถ้าให้ดีไม่เลี้ยงเลยจะดีกว่าเพราะไม่เป็นภาระกับเราแถมไม่ต้องทำบาปโดยไม่รู้ตัวด้วยแต่พอเลี้ยงเขาแล้วก็ต้องเลี้ยงกันต่อไปแถมนกช่างออกลูกออกหลานเสียจนมากมาย ใครๆ บอกว่าเลี้ยงแล้วไม่เห็นมีลูกเลยแต่ที่บ้านมีเยอะจริงๆ เยอะจนเชิญชวนงูเห่าบ้าง งูเหลือมบ้างมุดเข้าไปในกรงกัดจนตายไปหลายตัว ช่างมีความสามารถจริงๆ เพราะกรงก็ถี่แล้วนะยังทำตัวลีบมุดเข้าไปอีก เวรกรรมทั้งนก งู และคนเลี้ยงจริงๆ