ธรรมะคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้ามีมากมายที่ได้ทรงแสดงไว้ ถ้านับเป็นธรรขันธ์แล้วมีจำนวนถึง ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์ ทั้งนี้เพื่อให้เหมาะสมแก่อุปนิสัยใจคอ จริต ฐานะ หรือระดับสติปัญญาของผู้ฟัง แต่หลักการใหญ่หัวข้อธรรมเหล่านั้นทั้งหมดแม้จะมีมาก เท่าไรก็พอรวมลงได้ในหลักทั่วไป ๓ ประการ คือ
ละเว้นความชั่ว (สพฺพปาปสฺส อกรณํ) Never do any evil
อะไรก็ตามที่ทำไปทางกาย พูดทางวาจา หรือคิดทางใจแล้วจะยังผลให้
(๑) ทำให้ตนเองเดือดร้อน
(๒) ทำให้คนอื่นเดือดร้อน
(๓) ทำให้ทั้งตนเองและผู้อื่นเดือดร้อน
(๔) ไม่เป็นประโยชน์แก่ตนและผู้อื่น สิ่งนั้นจัดว่าเป็นความชั่ว .จะต้องงด ลด ละ สละ เว้น หลีกเลี่ยง ห่างไกลให้ได้
บำเพ็ญความดีให้เกิดขึ้น (กุสลสฺสูปสมฺปทํ) Always do good
อะไรก็ตามที่ทำทางกาย พูดทางวาจา หรือคิดทางใจแล้วจะยังผลให้
(๑) ไม่ทำให้ตนเองเดือดร้อน
(๒) ไม่ทำให้ผู้อื่นเดือดร้อน
(๓) ไม่ทำให้ตนเองและผู้อื่นเดือดร้อน
(๔) เป็นประโยชน์ทั้งแก่ตนเองและผู้อื่น สิ่งนั้นจัดว่าเป็นความดีใครประพฤติปฏิบัติเข้าเรียกว่าประพฤติดี ทุกคนควรประพฤติ แต่ความดี
การชำระจิตใจให้สะอาด (สจิตฺตปริโยทปนํ) Purify your minds
อะไรก็ตามที่ทำให้สิ่งที่ทำ คำที่พูด อารมณ์ที่คิด แล้วทำให้จิตใจสะอาดประณีตสูงขึ้น ด้วยคุณธรรม เช่น ทาน สันโดษ เมตตากรุณา ปัญญา ซึ่งเป็นเครื่องขจัดความโลภ ความโกรธ และความหลง อันเป็นเครื่องเศร้าหมองใจให้บรรเทาเบาบางไปจากจิตใจ
การระลึกถึงคุณความดีเป็นสิ่งที่เราควรกระทำอยู่ทุกเมื่อทุกเวลาเวลาของเราเป็นของมีค่าอย่าดูถูกว่าชีวิตเราจะอยู่ได้ยืนยาวหมั่นทำความดีกันให้มากแล้วเราจะพบหนทางแห่งแสงสว่างของชีวิต
ไม่มีความเห็น