วันนี้ต้ากลับมาถึงในเมืองก่อนเวลาค่ะ ทั้งๆที่ครูโรงเรียนอำเภอระแงะ ศรีสาคร เขากลับบ้านตั้งแต่เที่ยงแล้ว
วันนี้ขณะที่ต้ากับครูทั้งหมด 6 คนกำลังรับประทานอาหารเที่ยงอยู่ก็มีเสียงโทรศัพท์ของเพื่อนครูข้างๆ ได้ยินเสียงดังฟังชัดว่า เฮ่ยมัวทำอะไรอยู่กลับเถอะ.....สักครู่ได้ความว่าเวลาประมาณ 12.02 น. มี ครู รร.บ้านสากอ อำเภอศรีสาคร 2 คน กำลังทานข้าวอยู่ในห้องสมุด(ตามข่าวจากโทรศัพท์) ถูกมือปืนเข้ามายิงแบบประชิดตัว ตายอนาจคาห้องสมุด......
ต้ากับเพื่อนครูต่างมองหน้ากันเลิกลัก...สักครู่ต่างคนต่างแยกย้ายเข้าห้องและทำภารกิจของตนอย่างปกติ ด้วยหัวใจที่แตกต่างกัน....
ต้ารู้สึกว่าตัวเองสงบ ไม่กระวีกระวาด ทั้งๆที่วันนี้ผอ.ประชุมอยู่ที่เขต ผู้ช่วยออกไปทำธุระ...เหลือครูผู้หญิง2คนและครูผู้ชายอัตราจ้างอีก 4 คนมันน่าจะรู้สึกกลัวหรือกระวนกระวายใจบ้าง แต่ทุกคนต่างก็อยู่ในความสงบ เหมือน ต่างก็ปลงกับเรื่องนี้แล้วอ่ะค่ะ....
ประมาณบ่าย2.30น. ครูผู้หญิงอาวุโสสุด มากระซิบว่า...ต้า...go with me now...Why ? Where?...ต้างงๆเพราะรถเหมายังไม่มาคาะ Go home now..!! How about our students......? The men have manage them....let's go hurry up......ตอนนี้ละคะเหตุการณ์เริ่มวุ่นวาย หัวใจของต้าเริ่มมีปฏิกริยา...เด็กๆก็ดูวุ่นๆ ไม่เข้าใจเหตุการณ์...มีคำถามมากมาย......สุดท้ายต้าก็นั่งรถเพื่อนครูที่มาจากตัวเมืองด้วยกัน.....เรากลับบ้านด้วยความรู้สึกว่า....ทำไมชีวิตของพวกเราเหมือนผักเหมือนปลาขึ้นทุกวัน.....วันนั้นจะมาถึงเราไหม...เมื่อไร.....มีแต่ความเงียบเป็นคำตอบ.....
สวัสดีครับ ....ผมเป็นคนอำเภอสะเดา จังหวัดสงขลา ต่อเหตุการณ์ที่เป็นอยู่ ผมไม่ห่วงบ้านผมหรอก เพราะตั้งแต่จำความได้ เรื่องจคม. ขจก. มีเยอะครับ เคยออกมาจ่ายตลาดที่สะเดาเรื่อย ๆ ครับ แต่ไม่เคยคิดยึดสะเดา.....
แต่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ เป็นอะไรที่หวั่นไหวได้ง่าย ครับ ผมคงไปช่วยอะไร คุณต้าไม่ได้ แต่ให้กำลังใจ ครับ อะไรมันแรงก็อย่าไปขวาง สถานการณ์ไม่ดี ช่วยเด็กแล้ว จึงหนีครับ อย่าไปแลกชีวิต เพราะอัลเลอะฮ์ไม่ได้สอนให้ทำสงคราม แต่สอนให้สันติวิธี ครับ ตั้งสติใหมั่นคง ครับ สวัสดีครับ...
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณ ขอบคุณและขอบคุณ ตอนนี้ต้าอยู่ร้านเน็ตในตัวเมืองแล้ว รู้สึกปลอดภัยขึ้นค่ะ คุณแม่โทมาตามแล้ว คืนนี้ค่อยคุยต่อค่ะ...ขอบคุณมากๆๆสำหรับกำลังใจที่ดี
เป็นกำลังใจให้นะครับ ทั้งผู้ที่เป็นแม่พิมพ์ของชาติ ร่วมถึงที่ไม่ได้เป็นทุกท่านนะครับ
ต้ารู้สึกว่าตัวเองสงบ......
พี่หน่อยส่งใจมาให้
สวัสดีค่ะ...ธุระเสร็จแล้วถึงบ้านซะที
มารับกำลังใจจาก2หนุ่มคนเก่งค่ะ ขอบคุณจริงๆค่ะ
แก้ข่าวนิดนึง
พี่หน่อยคะ
ต้าดูแลตัวเอง ดูแลเด็กๆได้เท่านี้ละคะ ความสงบจึงต้องมีไว้ในหัวใจ ไม่งั้นสติแตกแน่ๆ
ขอบคุณมากมายสำหรับใจดีๆที่ส่งมาให้ ต้าจะนำกำลังใจจากทุกคนไปฝากพวกเขาด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะ
เมื่อต้นเดือนที่ผ่านมา มีการเผารร.สุเปะ (รร.เพื่อนที่เรียนป.โทด้วยกัน) แต่ชาวบ้านมาช่วยได้ทัน.....ผ่านไป 2 วัน กลับมาเผาใหม่ รร.เดิม คราวนี้เผาเกลี้ยงเลยค่ะ ด้วยความโกรธ ต้าก็พูดแรงๆกับเพื่อนว่า ทำไมไม่ล้อมคอก ถูกเผาครั้งแรกแล้ว ทำไมไม่ป้องกัน ชรบ.อะไรก็มีเยอะแยะ...ต้าใช้อารมณ์พูดค่ะ
ด้วยประสบการณ์และความอาวุโสกว่า เพื่อจึงบอกว่า..เป็นแก จะขวางไหม เขามากันครบอาวุธยุโธปกรณ์ ชีวิตใครๆก็รัก....ชรบ.ก็มีลูกเมีย ขืนสู้กับพวกมัน ไม่ยอมให้เผา...คิดว่าจะรอดชีวิตกลับมารึ...ต้าเงียบเลยค่ะ.....
เป็นห่วงจัง
เหมือนคุณแม่น้องต้าเลยค่ะ
รักษาตัวนะคะ อย่างไรก็คิดเรื่องปลอดภัยไว้ก่อน
สวัสดีครับคุณต้า ครับ ......วันนี้มาโรงเรียนหรือเปล่า ...ถ้ามาก็สอนไปด้วย ฟังข่าวไปด้วยครับ....สถานการณ์ร้อนแรงมากครับ ระมัดระวังตัวด้วยครับ.. ข่าวว่าทางกระทรวงศึกษา จะประกาศหยุดเรียนใน ๓ จังหวัดชายแดนภาคใต้ ....คงดีครับ แต่เด็กนักเรียนก็ต้องหยุดเรียนครับ
สถานการณ์อย่างนี้อย่างไรก็เอาชีวิตรอดก่อนครับ เรื่องเรียนไม่สายครับ...... คุณต้าก็ต้องไม่แสดงออกที่โรงเรียนให้เป็นเป้านะครับ .....ห่วงจัง คนกำลังมีไฟอยากจะสอน อยากจะสู้ คงต้องสงบความคิด และกิริยาอาการครับ ....ทำตัวเฉย ๆ ดีครับ
ทุกชีวิตมีคุณค่าในตัวเอง.....
ครูต้าเป็นผู้ที่มีคุณค่าทั้งต่อตัวเอง ชุมชนและสังคมที่ครูต้าได้อาศัยอยู่ ทำประโยชน์เพิ่อสังคม ท่ามกลางความไม่แน่นอนของชีวิต (กล้าหาญมากครับ)
ที่จริงชีวิตอาจไม่เหมือน "ผัก-ปลา" อย่างในความหมายที่ครูต้าคิดก้ได้ครับ
มองในมุมกลับ "ผัก-ปลา" ยังมีคุณค่าทางโภชนาการช่วยเพิ่มสารอาหารที่เป็นประโยชน์ต่อร่างกายมนุษย์
หากแต่มองเห็นคุณค่าของสิ่งที่ทำ มีความสุขกับสิ่งที่ได้ทำ "ผัก-ปลา" ที่ว่าเป็นประโยชน์ต่อร่างกายมนุษย์ฉันใด "ชีวิต" ก็มีค่าและสามารถทำประโยชน์เพื่อบ้านได้เช่นกัน เพียงเท่านี้ ชีวิตก็สูงค่ามากพอครับครูต้า
ต่อให้ตายก็ไม่เสียดายชีวิตครับ
บันทึกเพื่อแลกเปลี่ยนมุมมองครับ และขอเป็นกำลังใจให้กับครูต้าและชาวใต้ทุกคนครับ...
เพิ่งน้ำตาตกไปกับหนุ่มน้อย 2 คนที่เสียคุณแม่-คุณครูท่านหนึ่งในเหตุการณ์ครั้งนี้ (ดูจากข่าว) ไม่รู้ว่าคนบริสุทธิ์จะต้องสังเวยชีวิตกันอีกเท่าไหร่ คนที่มีอำนาจหน้าที่ในการปกป้องคุ้มครองพี่น้องของเราจึงจะหามาตรการที่ดีที่สุดได้ คนหลงผิดที่ลงมือทำสิ่งเลวร้ายเหล่านี้ดูจะไม่มีจิตวิญญาณของคนเหลืออยู่แล้ว น่าอนาถใจจริงๆ
ขอให้น้องต้าและคุณครูทั้งหลายมีสติและทำให้ดีที่สุดค่ะ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด แต่ก็หวังว่าน้องต้าจะปลอดภัยและภาวนาทุกๆวันว่า อย่าให้มีใครต้องเป็นอะไรไปอีกเลย แม้จะไม่มีความหวัง ก็ขออย่าได้หมดศรัทธากับความดี สิ่งดี ความตั้งใจดีที่มีอยู่นะคะ
สวัสดีจ๊ะต้า
ในสถานการณ์เช่นนี้ เราแทบไม่รู้เลยว่าใครเป็นใคร ขอให้ดำรงตนอยู่ในความไม่ประมาทนะจ๊ะ
....ขอส่งกำลังใจมาให้ต้าทุกวันนะจ๊ะ.....
สวัสดียามเย็นนะคะ...
วันนี้ต้าต้องเข้าอบรมเรื่องทันตสุขภาพที่รพ.อำเภอบาเจาะ เป็นครั้งแรกที่เข้ามาที่รพ.แห่งนี้ ขึ้นรถ ถูกๆ ผิด สุดท้ายอาศัย มไซค์ สะดวกสุดค่ะ.....
อบรมเสร็จเที่ยง ได้รับTel.จากผู้ช่วย(แต่งตั้งภายใน) บอกว่า ตอนบ่ายครู 4 คนจะเข้าอบรมที่ อบต. ตอนนี้เหลือครูพละคนเดียว อบรมเสร็จให้เข้าโรงเรียนเป็นเพื่อนเขาด้วย...คือต้าอบรม2คนกับครูอัตราจ้างผู้ชายอ่ะคะ ก็มองหน้ากัน เพราะครู ร.ร. อื่น พอเที่ยงเขาก็กลับบ้านในเมืองเลยงัย....เอาเถอะ...เข้าก็เข้า...ตกลงที่ร.ร.วันนี้มีครู3คนกับเด็กร้อยกว่าคน ครูชาย 2 กับต้าอีกคน ค่ะ พวกเราสู้ๆๆๆ
สวัสดีครับคุณครู anita
ขอเป็นกำลังใจให้กับแม่พิมพ์ของชาติทุกท่าน
โดยเฉพาะ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ทุกคนครับ
และชื่นชนคุณครูด้วยนะครับที่มีความตั้งใจ
สอนนักเรียนให้มีความรู้....แม้จะมีอุปสรรค
ความน่ากลัว.......ข่าวนี้ทำให้เราได้แบ่งปัน
รับข่าวสาร ความรู้สึกจากคุณครูด้วยนะครับ
จะเข้ามาเป็นกำลังใจครับ...มีสิ่งใดที่พวกเรา
จะช่วยเหลือได้ไหมครับ......
สวัสดีค่ะครูanita
ขอส่งกำลังใจและขอชื่นชมคุณครูทุกท่าน โดยเฉพาะท่านที่ทำงานอยู่ที่ ๓ จังหวัดชายแดนภาคใต้เช่นกันนะคะ
บุญรักษาทุกท่านนะคะ ที่ทำงานดูแลเด็กๆ ที่เป็นอนาคตของชาติของเรา
สวัสดีค่ะคุณครูanita
ขอส่งกำลังใจมาให้ค่ะ ตอนนี้ทุกๆคนเป็นห่วงคุณครูและนักเรียนใน 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ค่ะ ขอให้ปลอดภัยนะค่ะ....
สวัสดีครับน้องต้า
ขอเป็นกำลังใจนะครับ
มีสติ คิดแล้วก็คิดนะครับ
นิ่งอย่างที่เป็นนั่นหล่ะครับดีที่สุดครับ
โอกาสในการพัฒนาเรายังทำได้ครับเสมอครับ
พี่ศรัทธาในสิ่งที่น้องทำอยู่นะครับ มีจิตใจดีงามต่อนักเรียนและสังคมครับ
ขอให้ทุกคนปลอดภัยครับ
ต้ารู้สึกอบอุ่นทุกครั้งที่คุณหมอเข้ามาโพสต์ค่ะ ขอบคุณในความห่วงใยจากไมอามี่นะคะ...
อนิต้า มาค่ะ...แต่มาภาคบ่าย ติดอบรมตอนเช้า.....ต้าขอบคุณที่พี่คอยตักเตือนไม่ให้ประมาทค่ะ ...อันที่จริงต้าเป็นครูมา 8 ปีแล้ว รู้สึกไฟกำลังจะหมด ก็เลยเข้ามาชาร์ตที่บาเจาะเนี่ยค่ะ แต่มันร้อนแรงไปนิดค่ะ แต่...ต้าจะระวังตัวค่ะ ขอบคุณมาก...
ขออัลเลาะห์จงคุ้มครองบังและครอบครัวด้วยคะ....อามีน...ขอบคุณสำหรับกำลังใจ เพราะรู้ว่าอัลเลาะห์เป็นผู้ทรงผู้ทรงได้ยิน ทรงรอบรู้ทุกสิ่งที่เป็นไปทั้งจักรวาล ต้าจึงไม่กลัวอะไรนอกจากพระองค์ค่ะ....
ชอบประโยคนี้จังค่ะ
ต่อให้ตายก็ไม่เสียดายชีวิตครับ
ยินดีแลกเปลี่ยนมุมมองตลอดเวลานะคะ....
ขอให้ความดีงามที่ครูต้า และครูอีกหลาย ๆ ท่านร่วมทำ ร่วมสละเพื่อเด็ก ๆ ทางภาคใต้ ช่วยปกป้องคุ้มครองให้ปลอดภัย ..... ส่งกำลังใจมาเคียงข้างค่ะ .....
....
.....
.....
ดีใจจังพี่โอ๋มาแล้ว
วันนี้รถเหมาเสีย ต้าต้องขึ้นรถด่วนมาบาเจาะค่ะพี่โอ๋ มองออกมานอกหน้าต่างรถ คิดถึงเด็กๆที่ต้องกำพร้าจากเหตุการณ์ในข่าว ก็อดคิดถึงหลานๆ2คนของต้าที่กำพร้าพ่อ(พี่ชายต้าเสียชีวิตเมื่อ 4 ปีที่แล้ว แม่ของเด็กแต่งงานใหม่) ต้าก็รู้สึกมีน้ำใสๆมาจากไหนไม่รู้อ่ะค่ะ.....คงต้องทำใจและอยู่ให้ได้...กับสถานการณ์ที่ไม่มีวันสิ้นสุดกันต่อไป...คิดถึงพี่เสมอ
คำอวยพรที่งดงามทั้งหลายกลับไปสู่เจ้าของความหวังดีที่ชื่อ ดอกไม้ทะเลเช่นกันค่ะ
บางครั้งเหมือนคำตอบของเหตุการณ์เหล่านั้นจะอยู่ใน สายลม นะครับ
มันว่างเปล่า พัดผ่าน ครั้งแล้วครั้งเล่า
คงรอ สายลมแห่งการเปลี่ยนแปลง
ไม่รู้ได้จะมาเมื่อไร แต่ คุณครูคงรอ
ผมอีกคนที่รอครับ ......
ยินดีต้อนรับสู่บล็อกต้าคะ ขอบคุณสำหรับความห่วงใยและทุกความรู้สึกที่อบอุ่น มีกำลังใจในการทำงานมากๆๆๆๆ
สวัสดีค่ะ
ยังมีคุณครูที่ต้องเสียสละชีพเพื่องานนี้อีกหลายคน ต้าเป็นแค่เสี้ยวหนึ่งของพวกเขา ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียนค่ะ
Hello brother เม้ง
วันนี้มีการประชุมผู้บริหารระดับอำเภอ เพื่อลงมติเรื่องการปิดร.ร.ชั่วคราวเพื่อความปลอดภัยของครูและนักเรียน ได้ข่าวว่า ร.ร.ในเมืองนั้น อยู่ในดุลพินิจและการตัดสินใจของผอ. ส่วนแถวบาเจาะ เห็นควรให้ปิด 2 วัน เริ่มจากพรุ่งนี้
ร.ร.ของต้าให้นักเรียนหยุด ส่วนต้ากับครูอื่นๆคงต้องไปร.ร.เพื่อวางแผนการทำงาน ต่อไป.......เฮ่อ...คิดถึงร.ร.จัง.....
สวัสดีค่ะน้องต้า...anita
ห่วงห่าง ห่วงรักษา ไม่จางหาย
ห่วงน้อง ห่วงครู ผู้รู้ใจ
ห่วงต้า ห่วงใย ทุกวันคืน
จงปกปัก รักษา จากห้าวหืน
จงหลุดพ้น แดดิ้น พิทักษ์คืน
จงสถิตย์พื้น แผ่นดิน พ่อผองชาวไทย
****ครูอ้อย****
Sugarcane
Sugarcane
Sweet,strong
Standing,helping,taking care
A good friend for teacher
Siriporn
ขอมอบกลอน Cinquains ตอบแทนครูอ้อยค่ะ
Big thanks
สวัสดีครับ
คนไทยกินปลาเป็นหลัก กินผักเป็นพื้น
แต่ไม่อยากให้ทำกับครู หรือแม้แต่ใครต่อใครราวกับผักปลา...
ทุกชีวิตมีคุณค่าในตัวเองเสมอ
...
สวัสดีค่ะ
อ่านบันทึกของต้ามาพักนึง บรรยากาศชักยิ่งจะตึงเครียด
ต้องระวังตัวเองมั่กมากนะคะ ถึงจะสงบ แต่สติ และการระแวดระวังภัยต้องมีตลอดเวลานะคะ
เป็นห่วงค่ะ เป็นห่วงคุณครูทุกๆ ท่านที่นั่น และเด็กๆ ขอให้ความสงบจงเกิดขึ้นในเร็ววันนะคะ
^_____^
สวัสดีค่ะพี่
มาเป็นคู่อย่างนี้ ต้าชักอิจฉาแล้วสิคะ....แต่ก็ขอบคุณค่ะ ขอบคุณจริงๆ
ส่งกำลังใจมาจากอินเดียรึเปล่าค่ะ....ขอบคุณมากๆค่ะ
เข้ามาอ่านตอบแทนที่ไมปอ่านนะคะ
พระเจ้าอวยพรค่ะ......เราเชื่อเรื่องกรรม ทำอะไรย่อมได้อย่างนั้น.....ขอให้กรรมตามทันคนเลวด้วย
Have been everything good kah..
Kesanee
หายหิวทันทีเลยนะเนี่ย มีคนส่งความคิดถึงมาให้ถึงนราธิวาส ขอบคุณนะคะครูอ้อยคนเก่ง