สิ่งที่ต้องปรับปรุง >> AAR KM Workshop มรภ.เชียงราย
AAR กิจกรรมที่ไปจัดให้ คณะวิทยาการจัดการ ม.ราชภัฏเชียงราย เมื่อวันที่ 6 มิย. คราวนี้ รู้สึกได้เลยว่าตัวเองค่อนข้างบกพร่องในหลายๆเรื่อง เพราะฉะนั้นเมื่อ AAR กิจกรรมออกมาจึงให้แค่ 7 เต็ม 10 เท่านั้น การไปครั้งนี้ เป็นครั้งแรกที่ผู้เขียนต้องพูดเกี่ยวกับเรื่องบล็อก ซึ่งอ.รุจโรจน์ไว้ใจให้พูด แต่ภาพรวมที่ออกมาแล้ว มันไม่ดี ไม่เป็นที่น่าพอใจสำหรับตัวผู้เขียนเลย
สาเหตุของผู้เขียนเองก็คือ
- ปัญหาต่อการพูดต่อหน้าคนเยอะๆ นี่แหละปัญหาใหญ่สำหรับผู้เขียน ที่พักหลังๆมานี่ ชักจะเป็นมากขึ้น การพูดต่อหน้าคนเยอะๆ มันเป็นมาตั้งแต่เด็กๆเป็นปัญหาที่ผู้เขียนพยายามหลบหลีกตลอดเวลา ถึงแม้จำได้ทำจริง ปฏิบัติจริง แต่ยังไงก็เลือกให้เขียน ยังง่ายกว่าการพูดหลายเท่า การขึ้นไปพูดเรื่องบล็อก เราต้องให้เค้าเข้าใจเรื่องบล็อกที่มันต่างจากเวบบอร์ด หลักในการเขียน ซึ่งลืมบันทึกที่อ.บีแมน ไปสนิท สืบเนื่องมาจากความกระชั้นชิดในการเตรียมข้อมูล ผู้เขียนกังวลกับสไลด์มากเกินไป เสียงที่พูดก็สั่น ประหม่า จนคนที่ฟังอาจรู้สึกได้ คิดว่าจะไม่รอด เสียแล้วด้วยซ้ำ
ข้อที่ควรปรับปรุง คงจะเป็นเรื่อง ต้องฝึกพูดต่อหน้าคนเยอะๆ ไว้บ้าง เตรียมใจ ทำสมาธิ ดูตัวอย่างท่านที่พูดเก่งๆ พูดแล้วทำให้คนอื่นๆคล้อยตามได้ ... มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับมือใหม่หัดขับเลย
- ปัญหาเรื่องการเข้ากลุ่ม ผู้เขียน กลับลืมขั้นตอนสำคัญที่ต้องบอกกับคนในกลุ่ม เพื่อให้เปิดใจ อย่างการแนะนำตัว (ผิดพลาดมหันต์ !! ข้าน้อยสมควรตาย) แต่ดีที่คนในกลุ่มเค้ารู้จักกันมาก่อนอยู่แล้ว บรรยากาศในกลุ่ม จึงไม่อึมครึม หรือเครียด (ถ้าไปจัดให้หน่วยงานที่ยังไม่รู้จักกัน อาจให้คะแนนตัวเอง 0) แต่บรรยากาศการเล่าเรื่องยังเป็นไปอย่างสนุกสนาน แต่ก็ยังมีบางคนที่เล่าน้อยเกินไป จน อ.รุจโรจน์ต้องสะกิดให้ ช่วยให้เค้าเล่ากันอีกรอบ (ซึ่งดูอ.รุจโรจน์จะเป็นกังวลกับผู้เขียนอยู่มากทีเดียว)
สิ่งที่ควรปรับปรุง คือ ต้องแม่นขั้นตอน และต้องทำความเข้าใจ KM ให้มากขึ้น ให้ซึมเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งเลยก็ได้
การไปจัดกิจกรรมKM Workshop อ.รุจโรจน์จะบอกกับผู้เข้ากิจกรรมตลอดเวลา ว่าไม่ได้มาให้ความรู้เพียงอย่างเดียว แต่พาทีมงานไปเรียนรู้ด้วย นี่คงเป็น การเรียนรู้ครั้งสำคัญของผู้เขียนเอง ที่ต้องเตรียมตัวให้มากกว่านี้ .... ก้าวเล็กๆ ที่ต่อมันต้องยิ่งใหญ่..
ถึงแม้จะรู้สึกว่าตัวเองผิดพลาด (น่าเอารางวัลคืนจริงๆ) แต่ก็ไม่อยากจมอยู่กับความผิดพลาดอันนั้น (เครียดเหมือนกันนะแต่ไม่อยากแสดงออก) คิดแง่บวกว่า "มันคือประสบการณ์ที่ดี" ที่ต่อไปเราต้องทำให้ดียิ่งขึ้น ฝึกฝนตัวเอง ให้มากกว่า นี้.... ก็นะ ผู้หญิงคิดบวก ทำให้สวยขึ้น (สโลแกน กลุ่มที่ผู้เขียน ไปนั่งเป็นวิทยากรกลุ่มนั้นเอง หุหุ)
ความเห็น (7)
นิติกรอัตราส่วนไขมันสูง
- ถ้าไม่เริ่มก้าวที่ 1 จะมีก้าว 2 3 4 ได้อย่างไร .... ก้าวแรก มักยากเย็นเป็นธรรมดา นึกถึงตอนหัดเดิน สิค่ะ .... ตอนนี้ วิ่งปรือเชียว
- พยายามต่อไป นะจ๊ะ.... เป็นกำลังใจให้จ้า
- วันไหนหากจะต้องพูดอีก บอกพี่สิจ๊ะ ... จะให้ คาถา 55555
- ขอเป็นกำลังใจให้นะ
- นี่คือ "ก้าวแรก" ของการก้าวสู่การเป็นนักพูดที่ดี
- ไม่มีใครเก่งมาตั้งแต่เกิด ถ้าไม่มีการฝึกฝน
- แก่นจังทำดีที่สุดแล้ว
- สู้ต่อไปนะ สู้ สู้
- เป็นการเขียนออกมาจากความรู้สึกดีครับ
- อ.บีแมน ก็เคยเป็นนกเพ็นกวินใจสายตาของท่านอาจารย์หมอวิจารณ์เหมือนกัน
- แต่ความจริงบรรยากาศตอนนั้นมันใกล้เที่ยง แล้วคน ๔๐ คน มีแต่คนพูดมาก เราก็เลยใช้วิธีตรงกันข้ามหล่ะ
- แล้วก็ได้ผลพอสมควร คือคนจำเราได้
- เอาหละ วิทยากรต้องมีสนามฝึกฝน สู้ต่อไป
- แต่ตอนนี้รับสมัครฟาน้อย มาช่วย อ.บีแมนบ้าง ใครอยากช่วย ยกมือขึ้น
- อยากช่วยครับอาจารย์ Beeman
- ฮ่าๆๆๆ
- มาให้กำลังใจน้องแก่น
- เป็นเรื่องธรรมดาครับสำหรับการพูดต่อหน้าคนมากๆๆครั้งแรก
- ผมเองก็เคยเป็น พอนานสักสองสามครั้งก็หาย
- พยายามพูดให้เป็นธรรมชาติ ไม่ต้องกังวลกับ power point มากนัก
- ทำดีแล้วครับ
- ไม่ต้องกังวลมันผ่านมาแล้ว
- ทำครั้งหน้าให้ดีที่สุดก็แล้วกันครับผม
- ขอบคุณครับ
- ขอบคุณทุกกำลังใจจาก นิติกรอัตราส่วนไขมันสูง, กระบี่สีชมพู อัจรียา, ทางเดินแห่งรัก
- ขอบคุณ อ.บีแมนค่ะ คงต้องเรียนรู้อีกเยอะ ส่วนฟาน้อย อยากช่วยนะค่ะ แต่ขอฝึกวิชาเยอะๆก่อน
- ขอบคุณอ.ขจิตค่ะ สงสัยต้องฝึกพูดต่อหน้าคนเยอะๆที่เป็นทางการ(จริงๆซะแล้วล่ะค่ะ)