เป็นอีกวันที่หลับด้วยความกังวล
เสียงลูกชายเปิดประตูบ้านช่วง ตี 2 รับโทรศัพท์จากเพื่อนแล้วบอกว่าจะเข้าไปใน มอ.
ท่าทางเร่งรีบ
ลูกจ๋า แม่ไม่ถามหรอกนะ ว่าใคร อะไร ทำไม.....
แต่อยากบอกให้ลูกรู้ว่าแม่ห่วงเสมอ
แม่ไม่ถามว่าเรื่องอะไร เพราะคิดว่าเป็นเรื่องส่วนตัวของเพื่อน
แม่ไม่ห้าม เพราะรู้ว่าสำหรับวัยนี้แล้ว เพื่อนสำคัญเสมอ
แต่อย่าลืมว่า นอกจากลูกที่ห่วงใยพื่อนแล้ว ยังมีแม่ที่คอยห่วงใยลูกอยู่เหมือนกัน
เกือบ 6 โมงเช้าที่ลูกกลับมา
บอกให้ลูกไปนอนพักเอาแรงได้แล้ว....
ไม่มีความเห็น