อนุทิน 98286

๑๖๘.โลกเบี้ยว...ทุกข์กับเรื่องน้ำของสิงคโปร์และโลกที่ขาดแคลนน้ำ

ไทยกลายเป็นได้ทุกข์ยากจากน้ำท่วม เพราะไม่ได้พัฒนาวิทยาการและเทคโนโลยีจัดการเพื่อได้ประโยชน์ไปกับการอยู่เขตร้อนชื้น ฝนตก และมีน้ำหลากประจำปีมากมายของตนเอง ในทุกๆปี พื้นที่น้ำท่วมจะมีความสูญเสียทั้งโดยตรงและโดยอ้อมหลายร้อยล้าน หลายพื้นที่สูญเสียและสิ้นค่าใช้จ่ายหลายพันล้าน เมื่อรวมค่าสงเคราะห์ ค่าชดเชย และการสูญเสียโอกาสต่างๆ ก็จะมีค่าสูญเสียคงที่เหมือนกับการตั้งรับแบบสูญเปล่าในทุก ๑๐ ปีนับแสนล้าน ในขณะที่อีกด้านหนึ่งของโลก ก็กลับทุกข์ยากไปกับการจัดการความขาดแคลนน้ำจืดสำหรับอุปโภคบริโภค ภาพรวมของโลกตรงข้ามกับไทย เพราะยังขาดแคลนน้ำอยู่ถึงร้อยละ ๔๐ ของปริมาณที่ต้องการ สังคมโลกกำลังขาดแคลนน้ำ สิงคโปร์ลงทุนงบประมาณพัฒนาวิทยาการและเทคโนโลยี ใช้งบประมาณปีละหลายพันล้าน เพื่อพัฒนาระบบจัดการน้ำจาก ๔ แหล่ง คือจากฝนที่ตกและไหลไปตามหน้าดิน,จากส้วม บ้านเรือน และแหล่งธุรกิจ,การกลั่นน้ำทะเล,และการซื้อน้ำจืดจากมาเลเซีย ไทย และประเทศรอบข้าง แล้วไปทำเป็นธุรกิจหมุนเวียนการใช้น้ำ กลายเป็นวงจรธุรกิจหลายหมื่นล้าน