อนุทิน 96898

นับวันธรรมชาติ ยิ่งโหดร้ายขึ้นทุกวัน เคยคิดเสมอว่า....เราซึมซับความรู้สึกดี ๆ ต่อธรรมชาติเสมอมาไม่ว่าจะเป็นเสียงนกร้องยามเช้า ใต้เงาไม้ที่แสนจะร่มเย็น ความเย็นของสายน้ำ ฯลฯ ล้วนแต่... น่าถวิลหานัก  มาบัดนี้ธรรมชาติเปลี่ยนไปมากเลยนะ .. ก้อนหินที่ถาโถมมากับสายน้ำยามค่ำคืน กระแสน้ำที่เชี่ยวกราดไหลทะลักท่วมบ้านเรือน... คืนวันที่โหดร้ายเหล่านี้ สุดแสนจะทรมานในหัวใจนัก ความพลัดพราก การสูญเสีย และการลดทอนกำลังใจให้หดหายและเหือดแห้งไป คิดย้อนกลับไป หากเราไม่โหดร้ายกับธรรมชาติ มีหรือที่เค้าจะโหดร้ายกลับเรา มาวันนี้ได้แต่วิงวอนด้วยศรัทธาในหัวใจที่มีอยู่ว่า.. เราจะค่อย ๆ ซึมซับสิ่งดีงามนี้กลับมา ด้วยการปลูกฝังจิตสำนึกที่ดีต่อธรรมชาติในตัวคนให้มากขึ้น ขอเป็นกำลังใจให้กับผู้ประสบภัยพิบัติทุกท่าน ให้ผ่านพ้นวิกฤติอันเลวร้ายนี้ไปให้ได้