อนุทิน 96504

รอยอดีตที่ไม่เคยลืม วันนี้ฉันไปลงพื้นที่ทำงานชุมชนพร้อมรับภัยพิบัติขั้นตอนสุดท้ายที่บ้านปลายทราย ต.แหลมตะลุมพุก จ.นครศรีธรรมราช  ไดคุยกับยายเจียร อายุราว 80 ปี  คุณยายเล่าว่า เดือนตุลาปี2505 วันนั้นลมแรงมาก สามีซึ่งเป็นชาวประมงนำเรือกลับบ้านเพราะคลื่นลมแรง ตกค่ำสามีให้เอาลูกก็เข้าบ้าน เพราะลมแรงมาก ทั้งลมทั้งฝนอื้ออึงมากๆ น้ำเริ่มเข้าท่วมบ้านอย่างรวดเร็ว คุณยายอุ้มลูกเล็กอายุ 3 เดือนกอดไว้แนบอก สามีอุ้มลูกอายุ 8 ปีไว้ บ้านลอยออกไปนอกทะเล มองไปเห็นแต่น้ำ วันนี้คงเป็นวันตายแน่นอน

        เดชะบุญที่บ้านถูกพัดไปติดแนวป่าแสม รุ่งเช้าน้ำลดลงพายุสงบ ครอบครัวคุณยายและเพื่อนบ้านออกมาหาของกิน ต่างก็ค้นหาของที่ถูกน้ำพัดบริเวณนั้นมากินประทังชีวิต ฉันรู้สึกห่อเหี่ยวมากเมื่อยายเล่าถึงตอนนี้ นัยน์ตาคุณยายมีแววเศร้าสร้อย ในที่สุดตนเองและเพื่อนบ้านพายเรืออพยพไปอาศัยที่ว่าการอำเภอปากพนัง