อนุทิน 9423

วันนี้เหน็ดเหนื่อยทีเดียว กับการดูแลหนุ่มน้อยวัยประถม ที่บังเอิญโชคไม่ดีไปเจอประสบการณ์ร้ายๆ จากโรงเรียนอื่นมา  ทำเอาเกิดอาการกลัวห้องเรียน เครียดจัดกันไปทั้งครอบครัว น่าเห็นใจจริงๆ

ดูแล ยอมตามมาได้สัปดาห์กว่าๆ แล้ว  วันนี้ตัดสินใจกันว่าคุณแม่จะปล่อยไว้ให้ที่โรงเรียนในตอนเช้าเลย  น้องเลยต่อต้านกันน่าดูชม  ช่วยกันดูแลหลายคน  กว่าจะยอมสงบและชวนไปห้องคอมพ์ได้  แม้ว่าตอนกลางวันจะออกไปกับคุณแม่และไม่ยอมกลับมาตามเวลาที่ตกลงไว้  ยอมมารับน้องตอนเกือบใกล้โรงเรียนเลิก

เอาน่ะ..อย่างน้อยก็เป็นสัญญานที่ดี  มีความก้าวหน้า...พรุ่งนี้เริ่มใหม่..  สู้ว้อยยยย

ประทับใจคุณครูทั้งหลายจริงๆ  ช่วยโดยไม่ต้องร้องขอ  สลับสับเปลี่ยนยังกะส่งเวร   เห็นความอ่อนโยนของคุณครูชาย หญิงของเราชัดเลยวันนี้  มีแรง..มีแรง...  ขอบคุณจริงๆ