ฝนยังคงกระหน่ำพรำพราย ทั้งวันแม่ปีนี้อยู่ไกลบ้าน ได้เพียงส่งเสียงตามสายด้วยความเคารพ แม้มิได้ไปพร้อมหน้าเพื่อพานพบ หากเข้าใจในทำนบ สายธารแห่งรัก ทุกวี่วันค่ะ
…
เพราะทุกลมหายใจเข้าออก เราปันรัก
แสนประจักษ์ในจิต พิสมัย
แม่เป็นดั่งร่มโพธิ์ทอง ส่องสว่าง อยู่กลางใจ
ลูกคือโซ่ทอง คล้องสายใย ความผูกพัน
...
นั่งดูพิธีถวายพระพรฯกับคุณป้า ๆ เค้าก็คิดถึงลูกๆ ปูก็คิดถึงแม่ จึงมอบดอกมะลิอวยพร และกราบขอบพระคุณสำหรับความเอื้ออาทรที่มีให้ และวันเวลาที่ได้ใช้จ่ายตวยกันเจ้า
ไม่มีความเห็น