| อนุทิน ... ๑๘๔๘|
Notebook เก่า ๆ เครื่องหนึ่งถูกนำมาวางไว้ตรงหน้าต่าง ๆ ทำให้ผู้ใช้อย่างผมสามารถมองออกไปข้างนอกเพื่อเห็นสรรพสิ่งมากมายที่เคลื่อนไหวอยู่อย่างไม่หยุดหย่อน
โลกนี้ไม่หยุดนิ่ง หากแต่ทุกสรรพสิ่งมีการเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลา แม้แต่คนที่นั่งนิ่ง ๆ หายใจเข้า หายใจออก อย่างช้า ๆ ก็ตาม
ด้านขวามือของหน้าต่าง เป็นสวนหย่อมของศูนย์ปฎิบัติการโรงแรมและการท่องเที่ยวเดิม กิจการปิดไป แต่สวนหย่อมยังคงอยู่ มีต้นไม้นานาชนิด มีนกกระปูดที่ออกมาเดินหาอะไรกินในตอนเย็น ๆ มีกระแตวิ่งขึ้นต้นปาล์ม หยิบลูกปาล์กินอย่างช้า ๆ
ตรงหน้าของผม เป็นโต๊ะม้าหินอ่อน มีรถเข็นผลไม้ของลุงกับป้า มีร้านไอติมกะทิสดของลูกศิษย์ที่ทำงานไปด้วยขายไปด้วย แต่ทุกการขับเคลื่อนของเวลา นักศึกษาจะแวะเวียนเดินผ่านไปผ่านมาทุกวันเวลา
ด้านซ้ายมือของหน้าต่าง เป็นทางเข้าอาคารแห่งนี้ นักศึกษา อาจารย์ บุคลากร มักเดินข้ามตึกไปมาในทุก ๆ วัน
งานเขียนง่าย ๆ เริ่มขึ้นจากการสังเกตและมอง ครับ ;)
ไม่มีความเห็น