เงามายาแห่งทุกข์ที่ซุกซ่อน แสนเหนื่อยอ่อนบนวิถีที่ย่างก้าว กินกามเกียรติซึมซับรับเรื่องราว ผ่านฝนหนาวร้าวรอนกี่ร้อนเย็น ดอกไผ่
ไม่มีความเห็น