อนุทิน 91247

หลายสิ่งหลายอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของผม

แน่นอนที่สุด มันจะมีรูปแบบเดียว นั่นก็คือ เกิดขึ้น – ตั้งอยู่ – ดับไป

ซึ่งผมคิดอยู่เสมอว่า ถ้าการตั้งอยู่ของมัน ไม่เกิด “บุญ” ผมก็จะจัดการดับมันทันที เพราะผมยังมีชีวิตธรรมดา ๆ จึงทำให้เวียนว่ายกับความสุขและทุกข์ หลายครั้งต้องปล่อยวางมันบ้าง

และชีวิตของผม “ตั้งอยู่เวลาเดียว” เวลาเดียวของผม

ต้องจำเป็นต้องมองสิ่งต่าง ๆ ในทางบวก ครับ

ผมพร่ำพรรณนามายืดยาว และขอขอบคุณที่ท่านเข้ามาอ่านถึงบรรทัดนี้ ผมไม่อยาก “ซ่อน” ความรู้สึกเหล่าไว้

ที่มีต่อทุกท่านที่เข้ามาอ่าน

เพราะผมไม่แน่ใจว่า

ผมจะ “ลืมเลือนจนหาความรู้สึกเหล่านั้นไม่เจอ”

ในวันข้างหน้าของผม

[สายปาน]

ถ้าคุณลงมือทำในสิ่งที่คุณสนใจอยู่เสมออย่างน้อยจะมีคนคนหนึ่งที่พอใจ จะเป็นกำลังใจให้เสมอนะ

[อักขณิช]

สวัสดีครับคุณหมอ.....ผมรู้สึกยินดีนะครับ ที่ได้รู้จักกับคุณหมอซึ่งเป็นคนบ้านใกล้เรือนเคียงกัน

ผมเป็นคนศรีสะเกษครับ เกิดที่อำเภอขุนหาญ แต่เดินทางรอนแรมจากบ้านมาตั้งแต่อายุ 13 ปี และได้ปักหลักอยู่ที่เชียงใหม่มาเกือบ 20 กว่าปีแล้ว

ขอบคุณมากๆ ครับ ที่ชอบงานเขียนของผมและติดตามอ่านเป็นประจำ

ต่อไปผมก็คงจะต้องติดตามอ่านของคุณหมอเป็นประจำเช่นเดียวกัน

ในฐานะที่เฮาเป็น “คนบ้านเดียวกัน”.....แม่นบ่