อนุทิน 90560
ครูใจดี
เขียนเมื่อ ขอปั้นความคิดถึงหนึ่งในร้อย
จะขอคอยตราตรึงคนึงหา
เหมือนแสงดาวเรืองรองส่องนภา
โอบโค้งฟ้าลงลูบจูบเพียงดิน
เมื่อปั้นใจเป็นกลอนเว้าวอนเธอ
รักเลิศเลอเพ้อหาพาถวิล
เหมือนติดปีกแห่งรักจักโบยบิน
หวังยลยิน...เสียงใจ...ใครบางคน
ความเห็น (4)
มาอ่านกลอนแห่งรักและคิดถึง
ด้วยยังซึ้งตรึงจิตเสน่หา
ด้วยประทับในถ้อยรสอักษรา
มาบอกว่า ยังเสมอ มิเสื่อมคลาย ... :)
ขอบคุณมากๆ เลยค่ะน้องปู
คิดถึงมากมายค่ะ...
ตอนนี้ภารกิจมากมายเหลือเกินทั้งานในหน้าที่ และงานอาสา
จะเขียนบันทึกใหม่ก็ไม่มีเวลาพอ.. ได้แต่เข้ามาเฝ้าถ้อยคำผ่านบทกลอนในในอนุทิน
คิดถึงไม่เสื่อมคลายค่ะ
แม้จะห่าง...แม้จะหาย...คลายติดต่อ
ยังเฝ้ารอ...เฝ้าคิดถึง...คะนึงหา
ให้พี่ครู...ใจดี...ตลอดมา
ทุกเวลา...แม้หลับ-ตื่น...ชื่นฉ่ำเย็น...
ชื่นใจจังเลยค่ะน้องหมอทิมดาบ
ดีใจ ปลื้มใจมากที่ทราบว่ามีคนคิดถึง และรออ่านงานเขียนของพี่
แถมฝากบทกลอนอันไพเราะไว้ให้ด้วย...
ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ