อนุทิน 90316
หนูรี
เขียนเมื่อเมื่อวานได้ไปทำบุญตักบาตรครบ 100 วัน(ของการเสียชีวิต)สามีของเพื่อนรัก
เรื่องเมื่อวานเหมือนมีเรื่องให้ชวนคิดสะกิดใจที่คนเป็นอย่างเราร่วมใจไปทำบุญให้ผู้ที่จากไปอย่างไม่มีวันกลับ
เห็นภรรยาสาวของชายผู้ลาลับ นั่งน้ำตารินไหล ขณะที่จัดสำรับกับข้าวถวายพระ
ฉันรู้เศร้าๆเช่นกัน
จึงต้องเตือนตน "ทำดีทุกวัน ทำวันนี้และทุกวันให้กับคนรอบข้างที่เรารักและรักเราในยามที่มีชีวิตอยู่ให้ดีที่สุด หากวันหนึ่งเมื่อต้องลาจากก็ต้องทำใจและปล่อยวาง อย่างมีสติ"
คิดง่ายแต่ทำได้ยาก
ความเห็น (3)
น้องหนูรีกล่าวไว้ถูกต้องค่ะ..ทุกเวลานาทีที่ยังมีชีวิตอยู่ด้วยกัน..ควรสร้างบุญกุศลร่วมกันไว้ตลอดเวลา..เพื่อว่าเมื่อกายสังขารต้องละทิ้งจากกันไปบนความไม่เที่ยงแท้..จิตสำนึกแห่งความสุข ยังเป็นอนุสรณ์ที่รำลึกถึงไปชั่วกาลนาน..พี่ใหญ่ผ่านช่วงเวลาดีๆเหล่านี้มาแล้วค่ะ..
น้องหนูขอน้อมรับคำสอนจากพี่ใหญ่ค่ะ ขอบคุณน่ะค่ะ
คุณ ทิมดาบ
คุณพี่ใหญ่นาง นงนาท สนธิสุวรรณ
คุณพี่โอ๋-อโณ