อนุทิน 89715


วิรัตน์ คำศรีจันทร์
เขียนเมื่อ

๑๑๘. ครูและการศึกษาต้องไม่มุ่งวิถีตีตราสังคมและสร้างสังคมให้ทุพลภาพเสียก่อนแล้วจึงนำการเคลื่อนไหวสังคมแบบสูตรสำเร็จ

บทบาทหน้าที่ของการศึกษาและการทำหน้าที่เป็นครูสร้างคนมีวิถีปฏิบัติให้ยืดหยุ่นไปกับเงื่อนไขเฉพาะได้หลากหลายวิธี แต่โดยทั่วไป ก็มักได้รับอิทธิพลจากระบบวิธีคิดที่เน้นการพัฒนาและการบริหารจัดการความเป็นส่วนรวมแบบรวมศูนย์ในยุคที่ผ่านมา เหมือนกับวิถีปฏิบัติในด้านการพัฒนาสุขภาพก่อนยุคปฏิรูปกระบวนทรรศน์จาก Illness-Health ซึ่งจำกัดความเป็นงานสุขภาพไปที่ความเจ็บป่วย หากไม่พบความเป็นโรคและไม่เจ็บป่วยก็ไม่เป็นปัญหาสุขภาพ มาสู่ Well-Being Health ซึ่งมุ่งสร้างนำซ่อม อีกทั้งสุขภาพเกี่ยวข้องกับปัจเจกและเชื่อมโยงกับสังคมและสิ่งแวดล้อมอย่างใกล้ชิดไม่เพียงช่วงเจ็บป่วย การศึกษาก็เช่นเดียวกัน มักเริ่มต้นจากการทำให้คนและสังคมโง่เพื่อระบุความจำเป็นและยกลำดับความสำคัญอันจำกัดของตน เมื่อสังคมโง่ เจ็บป่วยและทุพลภาพทางปัญญาแล้ว ก็จะทำบทบาทเยียวยารักษา ในปัจจุบัน การศึกษาและครูต้องสามารถทำบทบาทหน้าที่ในเชิงการริเริ่มและสร้างโอกาสการเปลี่ยนแปลงได้มากกว่านั้น



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท