อนุทิน 89394

| อนุทิน ... ๑๖๔๓ |

วันเวลา ที่ล่วง ผ่านเลยไป
ยังอีกไกล กว่าจะถึง ซึ่งจุดหมาย
เก็บน้ำตา ระหว่างทาง ที่เรียงราย
ให้กลับกลาย เป็นบทเรียน นักเดินทาง

เก็บรอยช้ำ ขูดข่วน ล้วนด้วยหนาม
ที่คอยตำ สองฟาก ที่ถากถาง
บรรจงเช็ด รอยเลือด ที่เหือดจาง
ชะโลมล้าง ด้วยรัก จากคนไกล

แม้วันนี้ เหนื่อยนัก จงพักก่อน
ล้มตัวนอน เก็บฝัน อันสดใส
วันพรุ่งนี้ จะเข้มแข็ง ด้วยแรงใจ
ก้าวต่อไป ให้ถึง ซึ่งปลายทาง

(เหนื่อยนักก็พักก่อน, เฉกชนม์)