....เมื่อใจเค้ามา...เค้าเลยพาตัวเค้ามาหาครูแอนในวันนี้เลย ในคาบว่างที่ครูแอนนั่งทำงานไปเรื่อยใต้ถุนอาคารเรียน...ยกกันมาทั้งกลุ่มเลย 7 - 8 คนจากห้อง3/3 มาถึงก็ไม่พูดพร่ำทำเพลงเกริ่นนำใดๆ อีกแล้ว ยิงคำถามไม่ยั้ง...ที่ตนเองอยากรู้ "ตอนครูเด็กๆ ครูทำยังไงถึงเรียนภาษาอังกฤษเก่งง่ะคะ" "ครูเรียนที่ไหนคะ...ตอน ม.ต้น" "ครูเริ่มชอบภาษาอังกฤษได้ยังไง" "....ฯลฯ...." สุดท้ายก็มาจบตรงที่เค้าระบายความในใจให้ครูฟังอย่างหมดเปลือก "ครูขา...หนูเป็นพวกเรียนรู้ช้าน่ะค่ะ เพื่อนมันยังว่าเลย เค้าเข้าใจกันไปหมดแล้ว หนูยังซื่อบื้ออยู่เลย หนูอยากอ่านอังกฤษออกแบบคล่องๆ น่ะค่ะ ...แล้วหนูจะเริ่มยังไงดีคะกับการที่จะทำให้หนูอ่านอังกฤษเก่งขึ้นบ้างคะ" เราเลยมาเริ่มกัน...ด้วย "คำศัพท์เพียงคำเดียว" ที่เจอในหนังสือตรงนั้นนั่นเอง ประกอบกับตารางเทียบเสียง สระ-พยัญชนะ ภาษาอังกฤษ-ภาษาไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน ให้เค้าลองเทียบดูก่อน....เออ...เค้าก็เริ่มทำได้ ทีนี้ก็ชวนเค้ามาตรวจสอบคำอ่านที่ถูกต้องกับดิกชันนารี ฉบับ Oxford ทีมีบอกเสียง Phonetics
ไม่มีความเห็น